Cmentarz mennonicki w Wikrowie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
m (Zastępowanie tekstu - "© Stanisław Kuprjaniuk" na "Fot. Stanisław Kuprjaniuk")
 
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 8: Linia 8:
 
  |miejscowość  = Wikrowo
 
  |miejscowość  = Wikrowo
 
}}  
 
}}  
''' Cmentarz mennonicki w Wikrowie '''  
+
''' Cmentarz mennonicki w Wikrowie ''' – jeden z najstarszych na [[Żuławy Wiślane|Żuławach Wiślanych]], założony na przełomie XVIII i XIX wieku.
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
 +
 
== Położenie ==
 
== Położenie ==
[[Plik:wik3.jpg|left|thumb|400px|Cmentarz mennonicki w Wikrowie. © Stanisław Kuprjaniuk]]
 
[[Plik:wik1.jpg|right|thumb|300px|Cmentarz mennonicki w Wikrowie. © Stanisław Kuprjaniuk]]
 
[[Plik:wik2.jpg|right|thumb|300px|Cmentarz mennonicki w Wikrowie. © Stanisław Kuprjaniuk]]
 
 
[[Wikrowo]] (niem. Wickerau Klein, Wickerau Gross) położone w [[Gmina Elbląg (wiejska)|gminie Elbląg]], w [[Powiat elbląski|powiecie elbląskim]].
 
[[Wikrowo]] (niem. Wickerau Klein, Wickerau Gross) położone w [[Gmina Elbląg (wiejska)|gminie Elbląg]], w [[Powiat elbląski|powiecie elbląskim]].
 
<br/>
 
<br/>
Linia 19: Linia 17:
 
Wieś Wikrowo Wielkie wzmiankowana w 1395 roku odnosiła się zapewne wówczas do folwarku. W 1590 roku w wyniku podziału gruntów folwarku powstaje wieś Wikrowo Małe gdzie osiedlają się [[mennonici|koloniści holenderscy]]. W 1715 roku Wikrowo Małe i Wikrowo Duże zostały połączone. Pod koniec XVIII wieku. we wsi znajdowało się 28 zagród, mieszkało 36 mennonitów.  
 
Wieś Wikrowo Wielkie wzmiankowana w 1395 roku odnosiła się zapewne wówczas do folwarku. W 1590 roku w wyniku podziału gruntów folwarku powstaje wieś Wikrowo Małe gdzie osiedlają się [[mennonici|koloniści holenderscy]]. W 1715 roku Wikrowo Małe i Wikrowo Duże zostały połączone. Pod koniec XVIII wieku. we wsi znajdowało się 28 zagród, mieszkało 36 mennonitów.  
  
Cmentarz mennonicki, jeden z najstarszych na [[Żuławy Wiślane|Żuławach Wiślanych]], założony na przełomie XVIII i XIX wieku. Położony jest w północnej części miejscowości (dawniej w obrębie wsi [[Władysławowo]]). Cmentarz usytuowano po zachodniej stronie drogi, na [[terpa|terpie]] o wielobocznym kształcie, częściowo zniszczonym przez postawiony współcześnie dom po północnej stronie. Pośród starodrzewia lip i grabów zachował się zespół kilkudziesięciu nagrobków, w tym kilkunastu w formie stel z 2. połowy XIX i 1. połowy XX wieku. Na nagrobkach widnieją nazwiska m.in. Harms, Dück, Ens, Neufeld.
+
Położony jest w północnej części miejscowości (dawniej w obrębie wsi [[Władysławowo]]). Cmentarz usytuowano po zachodniej stronie drogi, na [[Terpa|terpie]] o wielobocznym kształcie, częściowo zniszczonym przez postawiony współcześnie dom po północnej stronie. Pośród starodrzewia lip i grabów zachował się zespół kilkudziesięciu nagrobków, w tym kilkunastu w formie stel z 2. połowy XIX i 1. połowy XX wieku. Na nagrobkach widnieją nazwiska m.in. Harms, Dück, Ens, Neufeld.
 
<br/>
 
<br/>
 
== Ciekawostki ==
 
== Ciekawostki ==
Linia 26: Linia 24:
 
W opinii niektórych w pobliżu Wikrowa znajduje się najniższe miejsce w Polsce leżące 2.43 m p.p.m. Jest to obniżenie powstałe sztucznie w wyniku eksploatacji torfu.
 
W opinii niektórych w pobliżu Wikrowa znajduje się najniższe miejsce w Polsce leżące 2.43 m p.p.m. Jest to obniżenie powstałe sztucznie w wyniku eksploatacji torfu.
 
<br/>
 
<br/>
 +
 +
==Galeria zdjęć==
 +
<gallery mode=packed widths=300px heights=300px class="left">
 +
Plik:wik3.jpg|<center>Cmentarz mennonicki w Wikrowie. Fot. Stanisław Kuprjaniuk
 +
Plik:wik1.jpg|<center>Cmentarz mennonicki w Wikrowie. Fot. Stanisław Kuprjaniuk
 +
Plik:wik2.jpg|<center>Cmentarz mennonicki w Wikrowie. Fot. Stanisław Kuprjaniuk
 +
</gallery>
 +
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 
Kizik Edmund, ''Mennonici w Gdańsku, Elblągu i na Żuławach Wiślanych w drugiej połowie XVII i w XVIII wieku. Studium z dziejów małej społeczności wyznaniowej'', Gdańsk 1994.
 
Kizik Edmund, ''Mennonici w Gdańsku, Elblągu i na Żuławach Wiślanych w drugiej połowie XVII i w XVIII wieku. Studium z dziejów małej społeczności wyznaniowej'', Gdańsk 1994.
Linia 33: Linia 39:
  
 
[[Kategoria: Powiat elbląski]]
 
[[Kategoria: Powiat elbląski]]
[[Kategoria: Gmina Elbląg (wiejska)]]
+
[[Kategoria: Elbląg (gmina wiejska)]]
 
[[Kategoria: Cmentarze zabytkowe]]
 
[[Kategoria: Cmentarze zabytkowe]]
 
[[Kategoria: 1701-1800]]
 
[[Kategoria: 1701-1800]]

Aktualna wersja na dzień 07:58, 25 mar 2015

Cmentarz mennonicki w Wikrowie

typ obiektu: cmentarz mennonicki
datacja: XVIII/XIX
powiat: elbląski
gmina: Elbląg
miejscowość: Wikrowo

Cmentarz mennonicki w Wikrowie – jeden z najstarszych na Żuławach Wiślanych, założony na przełomie XVIII i XIX wieku.

Położenie

Wikrowo (niem. Wickerau Klein, Wickerau Gross) położone w gminie Elbląg, w powiecie elbląskim.

Opis

Wieś Wikrowo Wielkie wzmiankowana w 1395 roku odnosiła się zapewne wówczas do folwarku. W 1590 roku w wyniku podziału gruntów folwarku powstaje wieś Wikrowo Małe gdzie osiedlają się koloniści holenderscy. W 1715 roku Wikrowo Małe i Wikrowo Duże zostały połączone. Pod koniec XVIII wieku. we wsi znajdowało się 28 zagród, mieszkało 36 mennonitów.

Położony jest w północnej części miejscowości (dawniej w obrębie wsi Władysławowo). Cmentarz usytuowano po zachodniej stronie drogi, na terpie o wielobocznym kształcie, częściowo zniszczonym przez postawiony współcześnie dom po północnej stronie. Pośród starodrzewia lip i grabów zachował się zespół kilkudziesięciu nagrobków, w tym kilkunastu w formie stel z 2. połowy XIX i 1. połowy XX wieku. Na nagrobkach widnieją nazwiska m.in. Harms, Dück, Ens, Neufeld.

Ciekawostki

W Wikrowie znajdował się drewniany wiatrak typu holenderskiego z połowy XIX wieku, który był ostatnim zachowanym na Żuławach Elbląskich. Niestety 21 grudnia 2001 roku spłonął. Pozostały ruiny budynku, na którym się on znajdował.

W opinii niektórych w pobliżu Wikrowa znajduje się najniższe miejsce w Polsce leżące 2.43 m p.p.m. Jest to obniżenie powstałe sztucznie w wyniku eksploatacji torfu.

Galeria zdjęć

Bibliografia

Kizik Edmund, Mennonici w Gdańsku, Elblągu i na Żuławach Wiślanych w drugiej połowie XVII i w XVIII wieku. Studium z dziejów małej społeczności wyznaniowej, Gdańsk 1994.

Mieczkowski Krzysztof, Tomaszewski Marian, Rowerem po Krainie Kanału Elbląskiego. Przewodnik po szlakach rowerowych, Elbląg 2010.