Depresja w Raczkach Elbląskich: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Bibliografia)
Linia 20: Linia 20:
 
Mieczkowski Krzysztof, Tomaszewski Marian, ''Rowerem po Krainie Kanału Elbląskiego. Przewodnik po szlakach rowerowych'', Elbląg 2010.
 
Mieczkowski Krzysztof, Tomaszewski Marian, ''Rowerem po Krainie Kanału Elbląskiego. Przewodnik po szlakach rowerowych'', Elbląg 2010.
 
<br/>
 
<br/>
[[Kategoria: Turystyka]]  
+
[[Kategoria: Turystyka]][[Kategoria: gmina Gronowo Elbląskie]][[Kategoria: powiat elbląski]]  
 
<br/>
 
<br/>

Wersja z 13:21, 4 lut 2014


Depresja w Raczkach Elbląskich

Położenie

Słup informacyjny o depresji. Źródło - EMazury.com

Raczki Elbląskie – wieś w Polsce położona, w powiecie elbląskim, w gminie Elbląg.

Wieś leży na Żuławach Elbląskich w pobliżu jeziora Druzno około 4 km na południowy zachód od Elbląga, na trasie w kierunku wsi Żurawiec.

Opis

Krajobraz żuławski. © Stanisław Kuprjaniuk

Według danych Instytutu Geodezji i Kartografii na terenie Raczek Elbląskich znajduje się najniżej położony punkt Polski – depresja 1,8 m p.p.m. W 2002 roku władze gminy Elbląg, na terenie której są położone Raczki Elbląskie, dzięki pomocy członków elbląskiego oddziału PTTK oraz Klubu Turystów Pieszych Delta, ustawiły słup informacyjny o depresji. Symboliczne niebieskie fale umieszczone na czerwonym słupie oznaczają poziom morza, podczas gdyż leżące wokół słupa kamienie znajdują się już poniżej jego poziomu.

Ciekawostki

Obecne najniżej położone miejsce w Polsce jest kwestionowane przez nieoficjalne dane wskazujące, że w znajdującej się na Żuławach Nowodworskich wsi Marzęcino jest punkt położony jeszcze niżej, nawet 2,0 m p.p.m. Jak na razie nie zostało to potwierdzono. Zaznaczyć przy tym należy, że jakakolwiek działalność człowieka na tym terenie powoduje powstanie sztucznych depresji, jak to miało miejsce w Wikrowie, gdzie pozyskiwano z terenu torf.

Obserwacja otoczenia i dostrzeżenie w krajobrazie Żuław Wiślanych: stacji pomp, kanałów odprowadzających nadmiar wody, wały, drogi wysadzane wierzbami oraz specyficzny czarnoziem, uświadamia o depresyjnej specyfice terenu.

Bibliografia

Mieczkowski Krzysztof, Tomaszewski Marian, Rowerem po Krainie Kanału Elbląskiego. Przewodnik po szlakach rowerowych, Elbląg 2010.