Dietrich von Altenburg

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Dietrich von Altenburg

Dietrich von Altenburg , źródło: Hartknoch M. Christophori, Alte- und Neues Preussischer Historien, Francfurt und Leipzig, MDCLXXXIV (1684).
Dietrich von Altenburg , źródło: Hartknoch M. Christophori, Alte- und Neues Preussischer Historien, Francfurt und Leipzig, MDCLXXXIV (1684).
Data i miejsce urodzenia ok. 1299 r.
Altenburg
Data i miejsce śmierci ok. 1339 r.
Toruń
Miejsce spoczynku kaplica św. Anny w Malborku
Zawód XVI wielki mistrz zakonu krzyżackiego

Dietrich von Altenburg (ur. ok. 1299 r. w Altenburgu, zm. ok. 1339 r. w Toruniu) – XVI wielki mistrz zakonu krzyżackiego.

Życiorys

Zanim został obrany wielkim mistrzem, pełnił w zakonie krzyżackim funkcję pierwszego marszałka, a następnie wiceregenta wielkiego mistrza. Jego wybór na najwyższe stanowisko w zakonie odbył się w 1329 roku. Swój urząd sprawował przez 10 lat.

Za czasów Dietricha zakon krzyżacki prowadził walki z Polakami. Do spotkania porozumiewawczego doszło w 1339 roku dzięki interwencji Karola Roberta, króla węgierskiego, oraz Jana, króla czeskiego. Monarchowie spotkali się z Krzyżakami w Wyszehradzie. Strona polska domagała się zwrotu ziemi dobrzańskiej, kujawskiej i Pomorza oraz zapłaty 1000 złotych polskich. Krzyżacy odmówili zwrotu ziem. Rozsądzenie tej sprawy wielki mistrz zakonu krzyżackiego powierzył papieżowi Benedyktowi XII rezydującemu w Awinionie. Rozstrzygnięcie sprawy polsko-krzyżackiej miało nastąpić w Warszawie. Legaci papiescy przysłani do Warszawy orzekli słuszność sprawy polskiej, nakazując Krzyżakom zwrot zagarniętych ziem: pomorskiej, kujawskiej, dobrzyńskiej i michałowskiej. Dietrich von Altenburg chciał negocjować sprawę z królem polskim Kazimierzem; spotkanie miało odbyć się w Toruniu, tam jednak wielki mistrz zachorował i zmarł w 1339 roku. Pochowany został w Malborku w kaplicy św. Anny. Był kolejnym wielkim mistrzem rozbudowującym malborską twierdzę.

Bibliografia

M. Murinius, Kronika Mistrzów Pruskich, wstęp i oprac. Z. Nowak, Olsztyn 1989, s. 129-136.