Dudka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 43: | Linia 43: | ||
<br/> | <br/> | ||
=== Ludzie związani z miejscowością === | === Ludzie związani z miejscowością === | ||
| − | [[Witold Gumiński]] | + | [[Witold Gumiński]]<br/> |
[[Jan Fiedorczuk]] | [[Jan Fiedorczuk]] | ||
Wersja z 18:59, 8 lis 2013
| Dudka | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | Wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | Warmińsko-Mazurskie |
| Powiat | giżycki |
| Gmina | Wydminy |
| Strefa numeracyjna | (+48) 87 |
| Kod pocztowy | 11-510 |
| Tablice rejestracyjne | NGI |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  Współrzędne spoza mapy: Dudka : 54.648780555556/22.661580555556 | |
| Położenie na mapie Polski   Dudka | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Dudka (niem. Schraderswert) – wieś sołecka położona w Polsce, w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie giżyckim w gminie Wydminy. Wieś w latach 1975-1998 przynależała administracyjnie do województwa suwalskiego. Obecnym sołtysem wsi jest Jan Karczewski
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Dudka położona jest w południowo–wschodniej części Łąk Staświńskich, w pobliżu stanowiska Szczepanki. Na terenie wsi występują gleby bielicowe, powstałe z gliny zwałowej, głównie lekkie i średnie. Rzadziej można spotkać gleby bielicowe ciężkie, wytworzone z gliny zwałowej bądź iłu. Gleby bielicowe lekkie, średnie i ciężkie są zaliczane do III-IV, a czasem do II klasy użytkowej. Na terenie Łąk Staświńskich, w pobliżu miejscowości Dudka znajdują się dwa głazy o wymiarach: głaz większy - obwód 10,6 metra, długość – 3,25 metra, szerokość – 2,40 metra, wysokość – 1,28 metra. Mniejszy głaz posiada obwód 4,65 metra, wysokość – 0,5 metra. Są to granity napakiwi.
Dzieje miejscowości
Miejscowość Dudka położona jest na torfowisku w pobliżu wsi Szczepanki. Torfowisko to kiedyś było wyspą. Odkryte zostało na początku lat osiemdziesiątych XX wieku. Badania archeologiczne rozpoczęli w 1985 roku Witold Gumiński i Jan Fiedorczuk z ramienia Instytutu Historii i Kultury Materialnej PAN w Warszawie. Ślady osadnicze na stanowisku sięgają późnego paleolitu i obecne są do przełomu neolitu i epoki brązu.
Ludzie związani z miejscowością
Witold Gumiński
Jan Fiedorczuk
Zabytki
W południowej części miejscowości odkryto cmentarzysko łowców z okresu mezolitu i neolitu.
Bibliografia
Wakar Andrzej, Willan Tadeusz, Giżycko, z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1996.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.
Zobacz też
(dyskusja) 18:29, 22 wrz 2013 (CEST)
