Dworzec w Budwitach: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 1: Linia 1:
'''Dworzec w Budwitach'''
+
'''Dworzec w Budwitach''' zalicza się do najładniejszych dworców w regionie. Pierwotnie został wzniesiony we wsi Prakwice (woj. pomorskie gm. Dzierzgoń), by później zostać przeniesionym na obecne miejsce.
Dworzec zalicza się do najładniejszych w regionie. Pierwotnie został wzniesiony we wsi Prakwice woj. pomorskie gm. Dzierzgoń.
 
  
 
{{Wieś infobox
 
{{Wieś infobox
Linia 25: Linia 24:
 
  |mapa wsi              =
 
  |mapa wsi              =
 
  |kod mapy              = PL-WN
 
  |kod mapy              = PL-WN
  |stopniN = 53 |minutN = 42 |sekundN = 56
+
  |stopniN = 53 |minutN = 55|sekundN = 00
  |stopniE = 21 |minutE = 19 |sekundE = 02
+
  |stopniE = 19 |minutE = 44|sekundE = 00
 
  |commons              =
 
  |commons              =
 
  |wikipodróże          =
 
  |wikipodróże          =
Linia 33: Linia 32:
 
}}
 
}}
  
== Historia==  
+
==Historia==  
Pierwsze połączenie kolejowe na terenie dzisiejszego województwa warmińsko – mazurskiego uruchomiono w latach 1852 – 1853 na trasie Elbląg – Braniewo – Królewiec (na świecie w 1825r.). Dworzec znajdujący się dziś w Budwitach, wybudowano ok. 1893 r. pierwotnie w Prakwicach, należących wówczas do rodu Dohna, specjalnie na potrzeby lubiącego polować w okolicy cesarza Wilhelma II. Obie miejscowości znajdowały się na trasie kolejowej Małdyty – Malbork, uruchomionej w 1893 r. , obecnie nieczynnej.
+
Dworzec znajdujący się dziś w Budwitach wybudowano ok. 1893 r., pierwotnie w Prakwicach, specjalnie na potrzeby lubiącego polować w okolicy cesarza Wilhelma II. Odwiedzał on pobliski majątek należący do rodziny zu Dohna-Schlobitten ze Słobit. Dworzec nazywany był powszechnie „cesarskim pawilonem”. W związku z tym, iż Wilhelm II był znanym miłośnikiem stylu staronorweskiego w detalach budynku zastosowano elementy nawiązujące go kultury Wikingów.
Po pierwszej wojnie światowej drewniany dworzec rozebrano i ponownie wzniesiono w sąsiednich Budwitach (około 1921 r.), gdzie pozostaje do dziś. Po przeniesieniu budynku z Prakwic do Budwit zrezygnowano z ganku od strony torów, dobudowano natomiast nastawnię. Przez fakt, iż Wilhelm II był miłośnikiem stylu staronorweskiego w detalach budynku zastosowano elementy nawiązujące go kultury Wikingów. Budynek obecnie wpisany do rejestru zabytków.
+
 
 +
Po konflikcie cesarza z właścicielem Prakwic w 1906 r. cesarz zaprzestał odwiedzin i tym samym regularnego korzystania z dworca, który jeszcze przed pierwsza wojną został przebudowany. Około 1921 r. budynek został rozebrany i przeniesiony w nowe miejsce - do Budwit, gdzie pozostaje do dziś. Budwity znajdowały się wówczas na trasie tej samej linii kolejowej Malbork-Myślice-Małdyty uruchomionej w 1893 r. (obecnie nieczynna). Po przeniesieniu budynku z Prakwic do Budwit zrezygnowano z ganku od strony torów, do dworca dobudowano natomiast nastawnię.  
 +
 
 +
Po zakończeniu drugiej wojny światowej tory na trasie Malbork-Myślice-Małdyty zostały zdemontowane przez Armię Czerwoną. Ruch na trasie wznowiono w 1949 r. W późniejszym okresie dworzec pełnił także funkcje mieszkalne. W 1999 r. linia kolejowa została zamknięta. W kolejnych latach dworzec sprzedano osobie prywatnej. Obecnie budynek wpisany jest do rejestru zabytków.
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
A. Wysocki, Dworzec Budwity, [w:] Biuletyn Oddziału Warmińsko - Mazurskiego SKZ, Zeszyt 5, Olsztyn 2007, s. 52-64.
+
S. Solarz-Taciak, P.W. Taciak, Budwity – cesarski dworzec, „Spotkania z zabytkami” 2006, nr 10, s. 25-26.
 
   
 
   
[[Kategoria: Turystyka]] [[Kategoria: Zabytki]] [[Kategoria: Zabytki techniki]] [[Kategoria: powiat ełcki]]
+
[[Kategoria: Turystyka]] [[Kategoria: Zabytki]] [[Kategoria: Zabytki techniki]] [[Kategoria: powiat ostródzki]] [[Kategoria: gmina Małdyty]]

Wersja z 00:20, 30 gru 2014

Dworzec w Budwitach zalicza się do najładniejszych dworców w regionie. Pierwotnie został wzniesiony we wsi Prakwice (woj. pomorskie gm. Dzierzgoń), by później zostać przeniesionym na obecne miejsce.

Budwity

Dworzec w Budwitach
Dworzec w Budwitach
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat ostródzki
Gmina Małdyty
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Budwity
Budwity
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Budwity
Budwity
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Historia

Dworzec znajdujący się dziś w Budwitach wybudowano ok. 1893 r., pierwotnie w Prakwicach, specjalnie na potrzeby lubiącego polować w okolicy cesarza Wilhelma II. Odwiedzał on pobliski majątek należący do rodziny zu Dohna-Schlobitten ze Słobit. Dworzec nazywany był powszechnie „cesarskim pawilonem”. W związku z tym, iż Wilhelm II był znanym miłośnikiem stylu staronorweskiego w detalach budynku zastosowano elementy nawiązujące go kultury Wikingów.

Po konflikcie cesarza z właścicielem Prakwic w 1906 r. cesarz zaprzestał odwiedzin i tym samym regularnego korzystania z dworca, który jeszcze przed pierwsza wojną został przebudowany. Około 1921 r. budynek został rozebrany i przeniesiony w nowe miejsce - do Budwit, gdzie pozostaje do dziś. Budwity znajdowały się wówczas na trasie tej samej linii kolejowej Malbork-Myślice-Małdyty uruchomionej w 1893 r. (obecnie nieczynna). Po przeniesieniu budynku z Prakwic do Budwit zrezygnowano z ganku od strony torów, do dworca dobudowano natomiast nastawnię.

Po zakończeniu drugiej wojny światowej tory na trasie Malbork-Myślice-Małdyty zostały zdemontowane przez Armię Czerwoną. Ruch na trasie wznowiono w 1949 r. W późniejszym okresie dworzec pełnił także funkcje mieszkalne. W 1999 r. linia kolejowa została zamknięta. W kolejnych latach dworzec sprzedano osobie prywatnej. Obecnie budynek wpisany jest do rejestru zabytków.

Bibliografia

S. Solarz-Taciak, P.W. Taciak, Budwity – cesarski dworzec, „Spotkania z zabytkami” 2006, nr 10, s. 25-26.