Dworzec w Budwitach: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | |||
| − | |||
{{Wieś infobox | {{Wieś infobox | ||
|nazwa = Budwity | |nazwa = Budwity | ||
| Linia 31: | Linia 29: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | + | '''Dworzec w Budwitach''' – budynek zaliczany do najładniejszych dworców w regionie [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazur]]. Pierwotnie został wzniesiony we wsi Prakwice (woj. pomorskie, gm. Dzierzgoń), a następnie przeniesiony na obecne miejsce. | |
| + | <br/><br/> | ||
==Historia== | ==Historia== | ||
| − | Dworzec znajdujący się dziś w Budwitach wybudowano ok. 1893 r., pierwotnie w Prakwicach, specjalnie na potrzeby lubiącego polować w okolicy cesarza Wilhelma II. Odwiedzał on pobliski majątek należący do rodziny zu Dohna-Schlobitten ze Słobit. Dworzec nazywany był powszechnie | + | Dworzec znajdujący się dziś w [[Budwity|Budwitach]] wybudowano ok. 1893 r., pierwotnie w Prakwicach, specjalnie na potrzeby lubiącego polować w okolicy cesarza Wilhelma II. Odwiedzał on pobliski majątek należący do rodziny zu Dohna-Schlobitten ze [[Słobity|Słobit]]. Dworzec nazywany był powszechnie "cesarskim pawilonem". W związku z tym, iż Wilhelm II był znanym miłośnikiem stylu staronorweskiego, w detalach budynku zastosowano elementy nawiązujące go kultury Wikingów. |
| − | Po konflikcie cesarza z właścicielem Prakwic w 1906 r. cesarz zaprzestał odwiedzin i tym samym regularnego korzystania z dworca, który jeszcze przed | + | Po konflikcie cesarza z właścicielem Prakwic w 1906 r. cesarz zaprzestał odwiedzin i tym samym regularnego korzystania z dworca, który jeszcze przed pierwszą wojną został przebudowany. Około 1921 r. budynek został rozebrany i przeniesiono do Budwit, gdzie pozostaje do dziś. Budwity znajdowały się wówczas na trasie tej samej linii kolejowej [[Malbork]] - [[Myślice]] - [[Małdyty]] uruchomionej w 1893 r. (obecnie nieczynna). Po przeniesieniu budynku z Prakwic do Budwit zrezygnowano z ganku od strony torów, do dworca dobudowano natomiast nastawnię. |
| − | Po zakończeniu drugiej wojny światowej tory na trasie Malbork-Myślice-Małdyty zostały zdemontowane przez Armię Czerwoną. Ruch na trasie wznowiono w 1949 r. W późniejszym okresie dworzec pełnił także funkcje mieszkalne. W 1999 r. linia kolejowa została zamknięta. W kolejnych latach dworzec sprzedano osobie prywatnej. Obecnie budynek wpisany jest do rejestru zabytków. | + | Po zakończeniu drugiej wojny światowej tory na trasie Malbork - Myślice - Małdyty zostały zdemontowane przez Armię Czerwoną. Ruch na trasie wznowiono w 1949 r. W późniejszym okresie dworzec pełnił także funkcje mieszkalne. W 1999 r. linia kolejowa została zamknięta. W kolejnych latach dworzec sprzedano osobie prywatnej. Obecnie budynek wpisany jest do rejestru zabytków. |
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | S. Solarz-Taciak, P.W. Taciak, Budwity – cesarski dworzec, | + | S. Solarz-Taciak, P.W. Taciak, ''Budwity – cesarski dworzec'', "Spotkania z zabytkami" 2006, nr 10, s. 25-26. |
| − | [[Kategoria: Turystyka]] [[Kategoria: Zabytki]] [[Kategoria: | + | [[Kategoria: Turystyka]] [[Kategoria: Zabytki techniki]] [[Kategoria: Powiat ostródzki]] [[Kategoria: Małdyty (gmina wiejska)]] |
| + | [[Kategoria: 1801-1918]] | ||
Wersja z 13:52, 8 lut 2015
| Budwity | |
| | |
 Dworzec w Budwitach
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | ostródzki |
| Gmina | Małdyty |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Budwity | |
| Położenie na mapie Polski  Budwity | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Dworzec w Budwitach – budynek zaliczany do najładniejszych dworców w regionie Warmii i Mazur. Pierwotnie został wzniesiony we wsi Prakwice (woj. pomorskie, gm. Dzierzgoń), a następnie przeniesiony na obecne miejsce.
Historia
Dworzec znajdujący się dziś w Budwitach wybudowano ok. 1893 r., pierwotnie w Prakwicach, specjalnie na potrzeby lubiącego polować w okolicy cesarza Wilhelma II. Odwiedzał on pobliski majątek należący do rodziny zu Dohna-Schlobitten ze Słobit. Dworzec nazywany był powszechnie "cesarskim pawilonem". W związku z tym, iż Wilhelm II był znanym miłośnikiem stylu staronorweskiego, w detalach budynku zastosowano elementy nawiązujące go kultury Wikingów.
Po konflikcie cesarza z właścicielem Prakwic w 1906 r. cesarz zaprzestał odwiedzin i tym samym regularnego korzystania z dworca, który jeszcze przed pierwszą wojną został przebudowany. Około 1921 r. budynek został rozebrany i przeniesiono do Budwit, gdzie pozostaje do dziś. Budwity znajdowały się wówczas na trasie tej samej linii kolejowej Malbork - Myślice - Małdyty uruchomionej w 1893 r. (obecnie nieczynna). Po przeniesieniu budynku z Prakwic do Budwit zrezygnowano z ganku od strony torów, do dworca dobudowano natomiast nastawnię.
Po zakończeniu drugiej wojny światowej tory na trasie Malbork - Myślice - Małdyty zostały zdemontowane przez Armię Czerwoną. Ruch na trasie wznowiono w 1949 r. W późniejszym okresie dworzec pełnił także funkcje mieszkalne. W 1999 r. linia kolejowa została zamknięta. W kolejnych latach dworzec sprzedano osobie prywatnej. Obecnie budynek wpisany jest do rejestru zabytków.
Bibliografia
S. Solarz-Taciak, P.W. Taciak, Budwity – cesarski dworzec, "Spotkania z zabytkami" 2006, nr 10, s. 25-26.
