Dworzec w Budwitach: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
(Historia)
(Bibliografia)
Linia 41: Linia 41:
 
S. Solarz-Taciak, P.W. Taciak, ''Budwity – cesarski dworzec'', "Spotkania z zabytkami" 2006, nr 10, s. 25-26.
 
S. Solarz-Taciak, P.W. Taciak, ''Budwity – cesarski dworzec'', "Spotkania z zabytkami" 2006, nr 10, s. 25-26.
 
   
 
   
[[Kategoria: Turystyka]] [[Kategoria: Zabytki techniki]] [[Kategoria: Powiat ostródzki]] [[Kategoria: Małdyty (gmina wiejska)]]
+
[[Kategoria: Turystyka]] [[Kategoria: Zabytki techniki]] [[Kategoria: Inne zabytki architektury]] [[Kategoria: Powiat ostródzki]] [[Kategoria: Małdyty (gmina wiejska)]]
 
[[Kategoria: 1801-1918]]
 
[[Kategoria: 1801-1918]]

Wersja z 11:21, 10 lut 2015

Budwity

Dworzec w Budwitach
Dworzec w Budwitach
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat ostródzki
Gmina Małdyty
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Budwity
Budwity
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Budwity
Budwity
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Dworzec w Budwitach – budynek zaliczany do najładniejszych dworców w regionie Warmii i Mazur. Pierwotnie został wzniesiony we wsi Prakwice (woj. pomorskie, gm. Dzierzgoń), a następnie przeniesiony na obecne miejsce.

Historia

Dworzec znajdujący się dziś w Budwitach wybudowano ok. 1893 r., pierwotnie w Prakwicach, specjalnie na potrzeby lubiącego polować w okolicy cesarza Wilhelma II. Odwiedzał on pobliski majątek należący do rodziny zu Dohna-Schlobitten ze Słobit. Dworzec nazywany był powszechnie "cesarskim pawilonem". W związku z tym, iż Wilhelm II był znanym miłośnikiem stylu staronorweskiego, w detalach budynku zastosowano elementy nawiązujące go kultury Wikingów.

Po konflikcie cesarza z właścicielem Prakwic w 1906 r. cesarz zaprzestał odwiedzin i tym samym regularnego korzystania z dworca, który jeszcze przed pierwszą wojną został przebudowany. Około 1921 r. budynek został rozebrany i przeniesiono do Budwit, gdzie pozostaje do dziś. Budwity znajdowały się wówczas na trasie tej samej linii kolejowej MalborkMyśliceMałdyty uruchomionej w 1893 r. (obecnie nieczynna). Po przeniesieniu budynku z Prakwic do Budwit zrezygnowano z ganku od strony torów, do dworca dobudowano natomiast nastawnię.

Po zakończeniu drugiej wojny światowej tory na trasie Malbork – Myślice – Małdyty zostały zdemontowane przez Armię Czerwoną. Ruch na trasie wznowiono w 1949 r. W późniejszym okresie dworzec pełnił także funkcje mieszkalne. W 1999 r. linia kolejowa została zamknięta. W kolejnych latach dworzec sprzedano osobie prywatnej. Obecnie budynek wpisany jest do rejestru zabytków.

Bibliografia

S. Solarz-Taciak, P.W. Taciak, Budwity – cesarski dworzec, "Spotkania z zabytkami" 2006, nr 10, s. 25-26.