Dzwonniczki ludowe: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Opis)
m (Zastępowanie tekstu - "© Stanisław Kuprjaniuk" na "Fot. Stanisław Kuprjaniuk")
 
(Nie pokazano 26 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
<br/>
+
'''Dzwonniczki ludowe''' – zazwyczaj wolnostojące obiekty wykonane ze specjalnie ukształtowanego drzewa, na których wieszano dzwonki.
'''Dzwonniczki ludowe''' – ...<br/>
+
<br/><br/>
[[Plik:Kapli.jpg|right|thumb|200px|Dzwonniczka ludowa w Kaplitynach. © Stanisław Kuprjaniuk]]
+
[[Plik:Łęg.jpg|thumb|right|290px|Dzwonniczka ludowa z dzwonkiem w Łęgajnach. Fot. Stanisław Kuprjaniuk]]
 +
[[Plik:Kapli.jpg|thumb|right|290px|Dzwonniczka ludowa z krucyfiksem w Kaplitynach. Fot. Stanisław Kuprjaniuk
 +
]]
 
== Położenie ==
 
== Położenie ==
 
+
Dzwonniczki ludowe z reguły były sytuowane w miejscach centralnych we wsi przy [[kaplice|kaplicach]] np. [[Łęgajny]], [[kapliczki|kapliczkach]] np. [[Kaplityny]], [[Kronowo (gmina Barczewo) |Kronowo]], [[Ruś]]; domach prywatnych np. [[Dajtki]], [[Patryki]], [[Praslity]], [[Rozgity]], [[Różnowo (gmina Dywity) |Różnowo]].   
Dzwonniczki ludowe z reguły były sytuowane w miejscach centralnych we wsi: przy kaplicach, kapliczkach, domach.   
 
 
 
 
<br/>
 
<br/>
 
== Opis ==
 
== Opis ==
[[Plik:Kap1.jpg|right|thumb|200px|Dzwonniczka ludowa w Kaplitynach. © Stanisław Kuprjaniuk]]
+
Sporadycznie w krajobrazie [[Warmia|Warmii]], zwłaszcza w jej południowej części, występują dzwonniczki ludowe. Były to z reguły obiekty wolnostojące.  
[[Plik:Łęg.jpg|left|thumb|200px|Dzwonniczka ludowa w Łęgajnach. © Stanisław Kuprjaniuk]]
 
  
Sporadycznie w krajobrazie Warmii, zwłaszcza w jej południowej części, występują dzwonniczki ludowe, które były obiektami wolno stojącymi.  
+
Dzwonniczki zazwyczaj wykonywano ze specjalnie ukształtowanego drzewa, które w sposób naturalny rozchodziło się w wyższej partii tworząc dwie odnogi i miejsce na dzwon. Być może dokładniej powinno się obiekty te nazywać krzyżami z dzwonkiem, lub krzyżami – dzwonniczkami. Za takim określeniem przemawia widok dzwonniczki z profilu, gdy trzon wraz poprzecznicą, podtrzymującą daszek obiektu, tworzyły kształt krzyża. Na takiej poprzecznicy zwyczajowo był umieszczony drugi krzyż z wizerunkiem Chrystusa. Obecnie tylko jedna dzwonnica w Kaplitynach zachowała do dzisiaj figurę Ukrzyżowanego. Wierna jej kopia znajduje się obecnie na terenie [[Muzeum Budownictwa Ludowego w Olsztynku]], będąc ważnym eksponatem regionalnego dziedzictwa kulturowego.  
  
Dzwonniczki zazwyczaj wykonywano ze specjalnie ukształtowanego drzewa, które w sposób naturalny rozchodziło się w wyższej partii tworząc dwie odnogi i miejsce na dzwon. Być może dokładniej powinno się obiekty te nazywać krzyżami z dzwonkiem, lub krzyżami – dzwonniczkami. Za takim określeniem przemawia widok dzwonniczki z profilu, gdy trzon wraz poprzecznicą, podtrzymującą daszek obiektu, tworzyły kształt krzyża. Na takiej poprzecznicy zwyczajowo był umieszczony drugi krzyż z wizerunkiem Chrystusa. Obecnie tylko jedna dzwonnica w Kaplitynach zachowała do dzisiaj figurę Ukrzyżowanego. Wierna kopia tej dzwonniczki znajduje się obecnie na terenie Muzeum Budownictwa Ludowego Olsztynku, będąc ważnym eksponatem regionalnego dziedzictwa kulturowego.  
+
Wszystkie warmińskie dzwonniczki ludowe zwieńczone były daszkami z desek lub obite blachą, aby zabezpieczyć w ten sposób figurkę przed zniszczeniem na słocie.  
  
Wszystkie warmińskie dzwonniczki ludowe zwieńczone były daszkami z desek lub obite blachą, aby zabezpieczyć w ten sposób figurkę przed prędkim zniszczeniem na słocie.  
+
Sama dzwonnica służyła do zawieszenia dzwonów, które wykorzystywano zarówno do celów sacrum i profanum. Żywot takiego obiektu był stosunkowo krótki. Wiek tych obiektów dochodził bowiem do 40-50 lat. Podobnie jak w przypadku fundacji krzyży drewnianych specjalnie dbano o to, by były bardzo wysokie, aby w miarę rozkładu drewnianego trzonu wkopanego w ziemię, można je było powtórnie zakopać. Najwyższą obecnie dzwonnicą jest obiekt w Kaplitynach 7 m, przeszło 6 m osiągają dębowe dzwonnice w Łęgajnach i Patrykach. Niższe są dzwonniczki w Dajtkach, Kronowie, Rozgitach (sam drzewiec), Praslitach i Rusi.  
  
Sama dzwonnica służyła do zawieszenia dzwonów, które wykorzystywano zarówno do celów sacrum i profanum. Żywot takiego obiektu był stosunkowo krótki. Wiek tych obiektów dochodził bowiem do 40 – 50 lat. Podobnie jak w przypadku fundacji krzyży drewnianych specjalnie dbano o to, by były bardzo wysokie, aby w miarę rozkładu drewnianego trzonu wkopanego w ziemię, można je było powtórnie zakopać. Najwyższą obecnie dzwonnicą jest obiekt w Kaplitynach 7 m, przeszło 6 m osiągają dębowe dzwonnice w Łęgajnach i Patrykach. Niższe są dzwonniczki w Dajtkach, Kronowie, Rozgitach (sam drzewiec), Praslitach i Rusi.
+
Na podstawie źródeł pisanych i ikonograficznych można wskazać miejscowości, w których istniały takie konstrukcje: [[Groszkowo]], [[Wygoda (gmina Purda)|Wygoda]].  
 
 
Na podstawie źródeł pisanych i ikonograficznych można wskazać miejscowości, w kótrych istniały takie konstrukcje: Groszkowo, Wygoda.
 
 
 
Istnieją także miejscowosci, jak Leszno i Marcinkowo, w których dzwonek, pierwotnie zawieszony na konarze drzewa, został "przeniesiony" do zbudowanej nowej konstrukcji.
 
  
 +
Istnieją także inne miejscowości, jak [[Leszno]] i [[Marcinkowo (gmina Purda)| Marcinkowo]], w których dzwonek, pierwotnie zawieszony na konarze drzewa, został przeniesiony do zbudowanej nowej konstrukcji.
 
<br/>
 
<br/>
 
== Zdjęcia ==
 
[[Plik:Roz.jpg|right|thumb|200px|Zniszczona dzwonniczka w Rozgitach. © Stanisław Kuprjaniuk]]
 
 
<br/>
 
 
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
  
Linia 35: Linia 25:
  
 
Kuprjaniuk Stanisław, ''Mała architektura sakralna na Warmii do 1945 roku ze szczególnym uwzględnieniem kapliczek'', w druku.
 
Kuprjaniuk Stanisław, ''Mała architektura sakralna na Warmii do 1945 roku ze szczególnym uwzględnieniem kapliczek'', w druku.
 
 
 
<br/>
 
<br/>
 
+
== Linki zewnętrzne ==
[[Kategoria:Turystyka]][[Kategoria: Architektura]][[Kategoria: Budownictwo ludowe]][[Kategoria: Zabytki]]
+
[http://kapliczkiwarmii.republika.pl/ Kapliczki Warmii] [22.12.2013]
 +
<br/>
 +
[[Kategoria:Turystyka]] [[Kategoria: Budownictwo ludowe]][[Kategoria: Zabytki]][[Kategoria: powiat olsztyński]]  
 
<br/>
 
<br/>

Aktualna wersja na dzień 08:03, 25 mar 2015

Dzwonniczki ludowe – zazwyczaj wolnostojące obiekty wykonane ze specjalnie ukształtowanego drzewa, na których wieszano dzwonki.

Dzwonniczka ludowa z dzwonkiem w Łęgajnach. Fot. Stanisław Kuprjaniuk
Dzwonniczka ludowa z krucyfiksem w Kaplitynach. Fot. Stanisław Kuprjaniuk

Położenie

Dzwonniczki ludowe z reguły były sytuowane w miejscach centralnych we wsi przy kaplicach np. Łęgajny, kapliczkach np. Kaplityny, Kronowo, Ruś; domach prywatnych np. Dajtki, Patryki, Praslity, Rozgity, Różnowo.

Opis

Sporadycznie w krajobrazie Warmii, zwłaszcza w jej południowej części, występują dzwonniczki ludowe. Były to z reguły obiekty wolnostojące.

Dzwonniczki zazwyczaj wykonywano ze specjalnie ukształtowanego drzewa, które w sposób naturalny rozchodziło się w wyższej partii tworząc dwie odnogi i miejsce na dzwon. Być może dokładniej powinno się obiekty te nazywać krzyżami z dzwonkiem, lub krzyżami – dzwonniczkami. Za takim określeniem przemawia widok dzwonniczki z profilu, gdy trzon wraz poprzecznicą, podtrzymującą daszek obiektu, tworzyły kształt krzyża. Na takiej poprzecznicy zwyczajowo był umieszczony drugi krzyż z wizerunkiem Chrystusa. Obecnie tylko jedna dzwonnica w Kaplitynach zachowała do dzisiaj figurę Ukrzyżowanego. Wierna jej kopia znajduje się obecnie na terenie Muzeum Budownictwa Ludowego w Olsztynku, będąc ważnym eksponatem regionalnego dziedzictwa kulturowego.

Wszystkie warmińskie dzwonniczki ludowe zwieńczone były daszkami z desek lub obite blachą, aby zabezpieczyć w ten sposób figurkę przed zniszczeniem na słocie.

Sama dzwonnica służyła do zawieszenia dzwonów, które wykorzystywano zarówno do celów sacrum i profanum. Żywot takiego obiektu był stosunkowo krótki. Wiek tych obiektów dochodził bowiem do 40-50 lat. Podobnie jak w przypadku fundacji krzyży drewnianych specjalnie dbano o to, by były bardzo wysokie, aby w miarę rozkładu drewnianego trzonu wkopanego w ziemię, można je było powtórnie zakopać. Najwyższą obecnie dzwonnicą jest obiekt w Kaplitynach 7 m, przeszło 6 m osiągają dębowe dzwonnice w Łęgajnach i Patrykach. Niższe są dzwonniczki w Dajtkach, Kronowie, Rozgitach (sam drzewiec), Praslitach i Rusi.

Na podstawie źródeł pisanych i ikonograficznych można wskazać miejscowości, w których istniały takie konstrukcje: Groszkowo, Wygoda.

Istnieją także inne miejscowości, jak Leszno i Marcinkowo, w których dzwonek, pierwotnie zawieszony na konarze drzewa, został przeniesiony do zbudowanej nowej konstrukcji.

Bibliografia

Hochleitner Janusz, Kapliczki Warmii południowej. Przydrożne obiekty kultu jako element ludowego systemu komunikacji, Olsztyn 2004.

Kuprjaniuk Stanisław, Mała architektura sakralna na Warmii do 1945 roku ze szczególnym uwzględnieniem kapliczek, w druku.

Linki zewnętrzne

Kapliczki Warmii [22.12.2013]