Elżbieta Szczygieł-Biesiekierska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 1: Linia 1:
'''Elżbieta Szczygieł-Biesiekierska''' (ur. 4 października 1950 w Olsztynie, zm. 31 stycznia 2013) - reprezentantka Polski, wielokrotna mistrzyni kraju, uhonorowana tytułem Mistrza Sportu.
 
 
{{Ludzie sportu infobox
 
{{Ludzie sportu infobox
 
  |nazwa                  = Elżbieta Szczygieł-Biesiekierska
 
  |nazwa                  = Elżbieta Szczygieł-Biesiekierska
Linia 10: Linia 9:
 
  |Największy sukces        = Zdobyła 10-cio krotnie tytuł Mistrza Polski
 
  |Największy sukces        = Zdobyła 10-cio krotnie tytuł Mistrza Polski
 
}}
 
}}
 +
'''Elżbieta Szczygieł-Biesiekierska''' (ur. 4 października 1950 w [[Olsztyn|Olsztynie]], zm. 31 stycznia 2013) - reprezentantka Polski, wielokrotna mistrzyni kraju, uhonorowana tytułem Mistrza Sportu.
 +
<br/><br/>
 
Reprezentantka Polski, wielokrotna mistrzyni kraju, uhonorowana tytułem Mistrza Sportu.  
 
Reprezentantka Polski, wielokrotna mistrzyni kraju, uhonorowana tytułem Mistrza Sportu.  
Rozpoczęła karierę sportową w Olsztynie klubie Łączność w wieku 14 lat pod kierunkiem Jana Kochanowicza. Utalentowaną nastolatkę działacze Wisły namówili do przenosin do Krakowa. Tak w 1967 roku została zawodniczką Białej Gwiazdy, której poświęciła następne 14 lat swojego życia i całość dorosłej kariery sportowej. Zdobyła w tym czasie 10 tytułów Mistrza Polski (pierwszy jeszcze jako 18-latka, w 1968 roku) i 4 tytuły wicemistrza. W prestiżowych rozgrywkach europejskich największy sukces Biesiekierskiej to drugie miejsce w Pucharze Europy Klubowych Mistrzów w 1970 roku.  
+
Rozpoczęła karierę sportową w Olsztynie w klubie Łączność w wieku 14 lat pod kierunkiem Jana Kochanowicza. Utalentowaną nastolatkę działacze Wisły namówili do przenosin do Krakowa. Tak w 1967 roku została zawodniczką Białej Gwiazdy, której poświęciła następne 14 lat swojego życia i całość dorosłej kariery sportowej. Zdobyła w tym czasie 10 tytułów Mistrza Polski (pierwszy jeszcze jako 18-latka, w 1968 roku) i 4 tytuły wicemistrza. W prestiżowych rozgrywkach europejskich największy sukces Biesiekierskiej to drugie miejsce w Pucharze Europy Klubowych Mistrzów w 1970 roku.  
 
Ludwik Mięta – legendarny trener wiślaczek powtarzał w licznych wywiadach, że Biesiekierska była jego najskuteczniejszą zawodniczka w defensywie, cechowała ja pracowitość i poprawna ocena sytuacji. Była w swojej dekadzie najwyższa koszykarką w Polsce (188 cm)
 
Ludwik Mięta – legendarny trener wiślaczek powtarzał w licznych wywiadach, że Biesiekierska była jego najskuteczniejszą zawodniczka w defensywie, cechowała ja pracowitość i poprawna ocena sytuacji. Była w swojej dekadzie najwyższa koszykarką w Polsce (188 cm)
 
Osobny rozdział sportowej kariery stanowi reprezentacja Polski. W sumie wystąpiła w 163 meczach, między innymi uczestniczyła w czterech turniejach o Mistrzostwo Europy (najwyższe miejsce: 5 w 1978 roku) i kwalifikacjach do Igrzysk Olimpijskich w 1976 roku (niestety Polska nie zdołała awansować).  
 
Osobny rozdział sportowej kariery stanowi reprezentacja Polski. W sumie wystąpiła w 163 meczach, między innymi uczestniczyła w czterech turniejach o Mistrzostwo Europy (najwyższe miejsce: 5 w 1978 roku) i kwalifikacjach do Igrzysk Olimpijskich w 1976 roku (niestety Polska nie zdołała awansować).  
Linia 17: Linia 18:
 
Odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi, tytułem Mistrza Sportu i Złotą Odznaką PZKosz. Uważana za jedną z najlepszych zawodniczek w historii żeńskiej koszykówki w Polsce.  
 
Odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi, tytułem Mistrza Sportu i Złotą Odznaką PZKosz. Uważana za jedną z najlepszych zawodniczek w historii żeńskiej koszykówki w Polsce.  
 
[[Plik:Biesiekierska.jpg|200px|thumb|left|z archiwum Janusza Poryckiego]]
 
[[Plik:Biesiekierska.jpg|200px|thumb|left|z archiwum Janusza Poryckiego]]
=Bibliografia=
+
==Bibliografia==
*[http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=El%C5%BCbieta_Biesiekierska Historia Wisły]
+
[http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=El%C5%BCbieta_Biesiekierska historiawisly.pl] [15.05.2014]<br/>
*Panorama Sportu (2013) autor Janusz Porycki
+
Panorama Sportu (2013) autor Janusz Porycki
 
[[Kategoria: Sport|Szczygieł, Elżbieta]] [[Kategoria: Sportowcy|Szczygieł, Elżbieta]] [[Kategoria: Koszykówka|Szczygieł, Elżbieta]] [[Kategoria:Łączność Olsztyn|Szczygieł, Elżbieta]] [[Kategoria:Olsztyn|Szczygieł, Elżbieta]]
 
[[Kategoria: Sport|Szczygieł, Elżbieta]] [[Kategoria: Sportowcy|Szczygieł, Elżbieta]] [[Kategoria: Koszykówka|Szczygieł, Elżbieta]] [[Kategoria:Łączność Olsztyn|Szczygieł, Elżbieta]] [[Kategoria:Olsztyn|Szczygieł, Elżbieta]]

Wersja z 17:28, 23 maj 2014

Elżbieta Szczygieł-Biesiekierska

Elżbieta Szczygieł-Biesiekierska
Imię i nazwisko Elżbieta Szczygieł-Biesiekierska
Data i miejsce urodzenia 4 października 1950, Olsztyn
Data śmierci 31 stycznia 2013
Dyscyplina Koszykówka
Największy sukces Zdobyła 10-cio krotnie tytuł Mistrza Polski

Elżbieta Szczygieł-Biesiekierska (ur. 4 października 1950 w Olsztynie, zm. 31 stycznia 2013) - reprezentantka Polski, wielokrotna mistrzyni kraju, uhonorowana tytułem Mistrza Sportu.

Reprezentantka Polski, wielokrotna mistrzyni kraju, uhonorowana tytułem Mistrza Sportu. Rozpoczęła karierę sportową w Olsztynie w klubie Łączność w wieku 14 lat pod kierunkiem Jana Kochanowicza. Utalentowaną nastolatkę działacze Wisły namówili do przenosin do Krakowa. Tak w 1967 roku została zawodniczką Białej Gwiazdy, której poświęciła następne 14 lat swojego życia i całość dorosłej kariery sportowej. Zdobyła w tym czasie 10 tytułów Mistrza Polski (pierwszy jeszcze jako 18-latka, w 1968 roku) i 4 tytuły wicemistrza. W prestiżowych rozgrywkach europejskich największy sukces Biesiekierskiej to drugie miejsce w Pucharze Europy Klubowych Mistrzów w 1970 roku. Ludwik Mięta – legendarny trener wiślaczek powtarzał w licznych wywiadach, że Biesiekierska była jego najskuteczniejszą zawodniczka w defensywie, cechowała ja pracowitość i poprawna ocena sytuacji. Była w swojej dekadzie najwyższa koszykarką w Polsce (188 cm) Osobny rozdział sportowej kariery stanowi reprezentacja Polski. W sumie wystąpiła w 163 meczach, między innymi uczestniczyła w czterech turniejach o Mistrzostwo Europy (najwyższe miejsce: 5 w 1978 roku) i kwalifikacjach do Igrzysk Olimpijskich w 1976 roku (niestety Polska nie zdołała awansować). Studiowała na Akademii Ekonomicznej w Krakowie Ekonomikę Obrotu. W późniejszych latach była zatrudniona jako pracownik administracyjny w Komendzie Wojewódzkiej Policji. Odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi, tytułem Mistrza Sportu i Złotą Odznaką PZKosz. Uważana za jedną z najlepszych zawodniczek w historii żeńskiej koszykówki w Polsce.

z archiwum Janusza Poryckiego

Bibliografia

historiawisly.pl [15.05.2014]
Panorama Sportu (2013) autor Janusz Porycki