Eneasz Sylwiusz Piccolomini
| Eneasz Sylwiusz Piccolomini | |
| | |
 Eneasz Sylwiusz Piccolomini, źródło:Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.
| |
| Data i miejsce urodzenia | 18 października 1405 Corsignano |
| Data i miejsce śmierci | 14 lub 15 sierpnia 1464 Ankona |
| Zawód | biskup warmiński |
Eneasz Sylwiusz Piccolomini (ur. 18 października 1405 r. w Corsignano, zm. 14 lub 15 sierpnia 1464 r. w Ankonie) – biskup warmiński w latach 1457–1458.
Spis treści
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Eneasz Sylwiusz Piccolomini studiował sztukę oratorską i poezję na uniwersytecie w Sienie. Studiował także nauki klasyczne i poezję we Florencji. Zdobył również wykształcenie prawnicze.
Praca
Piccolominii był sekretarzem biskupa Domenico Capranicy. Razem z nim brał udział w soborze w Bazylei. Był także w służbie: Nicodemo della Scala (biskupa Freising), Bartolomeo (biskupa Novary) i kardynała Albergatiego. Temu ostatniemu towarzyszył na kongresie w Arras (1435 r.), gdzie debatowano nad układem pokojowym pomiędzy Francją i Burgundią. W 1435 r. został wysłany przez kardynała z tajną misją do Szkocji.
Piccolominii był mistrzem ceremonii konklawe, które powołało w 1439 antypapieża Feliksa V. Feliks V wybrał Eneasza na swojego osobistego sekretarza. W 1442 r. był sekretarzem cesarza Fryderyka III. Wpłynęło to na jego pojednanie z papieżem Eugeniuszem IV.
Eneasz święcenia kapłańskie przyjął dopiero 4 marca 1446 r. W 1447 r. został mianowany biskupem Triestu, a w 1450 r. biskupem Sieny. 17 grudnia 1456 r. mianowano go kardynałem. Od 26 stycznia 1457 – 26 stycznia 1458 był kamerlingiem kolegium kardynałów.
W 1457 r. kanonicy, pod przewodnictwem Jana Plastwicha i Bartłomieja Liebenwalda, wybrali w Głogowie Piccolominiego na następcę zmarłego biskupa warmińskiego Franciszka Kuhschmalza. Piccolominii powołał na swojego następcę na warmińskiej stolicy biskupiej Pawła Legendorfa.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Ciekawostki
Urodził się w biednej, choć szlacheckiej rodzinie. W młodości pracował w polu. Jan Długosz powiedział, że był to człowiek małego wzrostu, ale bystrego umysłu. Piccolominii posiadał nieślubne dzieci.
Bibliografia
Obłąk Jan, Kopiczko Andrzej,Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej, Olsztyn 2010, 261 ss.
Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.
Zobacz też
