Ernst Wiechert: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 3: Linia 3:
 
  |imię i nazwisko org  =
 
  |imię i nazwisko org  =
 
  |pseudonim            =
 
  |pseudonim            =
  |grafika              = Pole-obowiązkowe-zdjęcie
+
  |grafika              =  
  |opis grafiki        = Pole-obowiązkowe
+
  |opis grafiki        =  
 
  |podpis              =
 
  |podpis              =
 
  |data urodzenia      = 18 maja 1887 roku
 
  |data urodzenia      = 18 maja 1887 roku
Linia 19: Linia 19:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
 +
''' Ernst Wiechert''' (ur. 18 maja 1887 r. w [[Piersławek|Piersławku]] (niem. Kleinort) koło [[Mrągowo|Mrągowa]], zm. 24 sierpnia 1950 r. w Uerikon koło Zurychu w Szwajcarii) – pisarz.
 +
<br/><br/>
 +
==Życiorys ==
 +
Wzrastał na [[Mazury|Mazurach]]. Urodził się w rodzinie leśniczego Martina i Heinrietty z d. Andreae. W wieku jedenastu lat podjął naukę w gimnazjum w [[Królewiec|Królewcu]].
  
''' Ernst Wiechert''' (ur. 18 maja 1887 roku w Piersławku (wówczas noszący nazwę Kleinort) koło Mrągowa, zm. 24 sierpnia 1950roku w Uerikon koło Zurychu w Szwajcarii) – pisarz.
+
W latach 1905-1911 studiował w [[Uniwersytet Albertyna|Albertynie]] przyrodoznawstwo, filozofię, filologię niemiecką i angielską. Po studiach uczył w Hufengymnasium, potem w berlińskim Gimnazjum im. Cesarzowej Augusty. W czasie pierwszej wojny światowej był ranny. W  1930 roku wyjechał do Berlina. Trzy lata później rozstał się z pracą w szkolnictwie i zamieszkał w Ambach w Bawarii. Po trzech latach przeniósł się do Hof Gagert niedaleko Wolfratshausen. Za krytykę hitleryzmu został uwięziony. W 1938 roku przebywał w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie.  
  
==Życiorys ==
+
W 1916 roku debiutował powieścią ''Die Flucht''. Szczytowym osiągnięciem Wiecherta jest epopeja Puszczy Piskiej ''Die Jerominskinder'' (pol. ''Dzieci Jerominów''). Opisywał w niej życie mazurskiej wsi Sowiróg nad [[Jezioro Nidzkie|Jeziorem Nidzkim]].  
Ernst Wiechert urodził się 18 maja 1887 roku w Piersławku (wówczas noszący nazwę Kleinort) koło Mrągowa.Wyrastał na Mazurach. Urodził się w rodzinie leśniczego Martia i Heinrietty z d. Andreae. W wieku jedenastu lat podjął naukę w gimnazjum w Królewcu. W latach 1905-1911 studiował w 99Uniwersytet Albertyna|Albertynie]] przyrodoznawstwo, filozofię, filologię niemiecką i angielską. Po studiach uczył w Hufengymnasium, potem w berlińskim Gimnazjum im. Cesarzowej Augusty. W czasie pierwszej wojny światowej był ranny. W  1930 roku wyjechał do Berlina. Trzy lata później przestał pracować w szkolnictwie i zamieszkał w Ambach w Bawarii. Po trzech latach przeniósł się do Hof Gagert niedaleko Wolfrathausen. Za krytykę hitleryzmu został uwięziony. W 1938 roku przebywał w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie. W 1916 roku debiutował powieścią "Die Flucht Schwingen". Szczytowym osiągnięciem Wiecherta jest epopeja Puszczy Piskiej "dzieci Jerominów". Opisywał w niej życie mazurskiej wsi Sowiróg nad Jeziorem Nidzkim. Wiechert napisał trzynaście powieści, blisko 40 opowiadań i nowel, cztery sztuki teatralne. Poza "Dziećmi Jeroinów" przełożono na język polski: 'Las umarłych", "Missa sine nomine", "Małapasja", "Lasy i ludzie", "Młodość", "Baśnie"," Pani Majorowa". Teksty pisarza tłumaczyli: M. Kłos Gwizdalska, E. Bielicka, E. Martuszewski, T. Ostojski, J. Ptaszyński, T. Willan E.Kruk.W 1933 roku wydano wspomnienia "W rodzinnym kraju". Zmarł 24 sierpnia 1950 roku w Uerikon koło Zurychu w Szwajcarii.  
+
 
 +
Wiechert napisał trzynaście powieści, blisko 40 opowiadań i nowel, cztery sztuki teatralne. Poza ''Dziećmi Jerominów'' po polsku ukazały się następujące pozycje: ''Las umarłych'', ''Missa sine nomine'', ''Mała pasja'', ''Lasy i ludzie'', ''Młodość'', ''Baśnie'', ''Pani Majorowa''. Teksty pisarza tłumaczyli: M. Kłos-Gwizdalska, M. Podlasek-Ziegler, E. Bielicka, [[Lkwim: Edward Martuszewski|E. Martuszewski]], [[lkwim:Tadeusz Ostojski|T. Ostojski]], J. Ptaszyński, [[lkwim:Tadeusz Willan|T. Willan]] i [[lkwim: Erwin Kruk|E.Kruk]].
 +
 
 +
Zmarł 24 sierpnia 1950 roku w Uerikon koło Zurychu w Szwajcarii.  
  
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
Jan Chłosta, Ludzie godni pamięci, wamińsko-mazurscy patroni olsztyńskich ulic, książnica polska, Olsztyn 1997.  
+
Jan Chłosta, ''Ludzie godni pamięci. Wamińsko-mazurscy patroni olsztyńskich ulic'', Olsztyn 1997.  
 
<br/>
 
<br/>
== Zobacz też ==
 
  
  
[[Kategoria: Osoba]]
+
 
 +
[[Kategoria: Osoba|Wiechert, Ernst]][[Kategoria: Pisarze i poeci|Wiechert, Ernst]]
 +
[[Kategoria: 1918-1944|Wiechert, Ernst]][[Kategoria: 1945-1989|Wiechert, Ernst]]
 +
[[Kategoria: Powiat mrągowski|Wiechert, Ernst]]

Wersja z 12:19, 30 sty 2015

Ernst Wiechert

Data i miejsce urodzenia 18 maja 1887 roku
Piersławek (wówczas noszący nazwę Kleinort) koło Mrągowa.
Data i miejsce śmierci 24 sierpnia 1950roku
Uerikon koło Zurychu w Szwajcarii

Ernst Wiechert (ur. 18 maja 1887 r. w Piersławku (niem. Kleinort) koło Mrągowa, zm. 24 sierpnia 1950 r. w Uerikon koło Zurychu w Szwajcarii) – pisarz.

Życiorys

Wzrastał na Mazurach. Urodził się w rodzinie leśniczego Martina i Heinrietty z d. Andreae. W wieku jedenastu lat podjął naukę w gimnazjum w Królewcu.

W latach 1905-1911 studiował w Albertynie przyrodoznawstwo, filozofię, filologię niemiecką i angielską. Po studiach uczył w Hufengymnasium, potem w berlińskim Gimnazjum im. Cesarzowej Augusty. W czasie pierwszej wojny światowej był ranny. W 1930 roku wyjechał do Berlina. Trzy lata później rozstał się z pracą w szkolnictwie i zamieszkał w Ambach w Bawarii. Po trzech latach przeniósł się do Hof Gagert niedaleko Wolfratshausen. Za krytykę hitleryzmu został uwięziony. W 1938 roku przebywał w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie.

W 1916 roku debiutował powieścią Die Flucht. Szczytowym osiągnięciem Wiecherta jest epopeja Puszczy Piskiej Die Jerominskinder (pol. Dzieci Jerominów). Opisywał w niej życie mazurskiej wsi Sowiróg nad Jeziorem Nidzkim.

Wiechert napisał trzynaście powieści, blisko 40 opowiadań i nowel, cztery sztuki teatralne. Poza Dziećmi Jerominów po polsku ukazały się następujące pozycje: Las umarłych, Missa sine nomine, Mała pasja, Lasy i ludzie, Młodość, Baśnie, Pani Majorowa. Teksty pisarza tłumaczyli: M. Kłos-Gwizdalska, M. Podlasek-Ziegler, E. Bielicka, E. Martuszewski, T. Ostojski, J. Ptaszyński, T. Willan i E.Kruk.

Zmarł 24 sierpnia 1950 roku w Uerikon koło Zurychu w Szwajcarii.


Bibliografia

Jan Chłosta, Ludzie godni pamięci. Wamińsko-mazurscy patroni olsztyńskich ulic, Olsztyn 1997.