Ernst Wiechert: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Życiorys)
(Życiorys)
Linia 24: Linia 24:
 
Wzrastał na [[Mazury|Mazurach]]. Urodził się w rodzinie leśniczego Martina i Heinrietty z d. Andreae. W wieku jedenastu lat podjął naukę w gimnazjum w [[Królewiec|Królewcu]].  
 
Wzrastał na [[Mazury|Mazurach]]. Urodził się w rodzinie leśniczego Martina i Heinrietty z d. Andreae. W wieku jedenastu lat podjął naukę w gimnazjum w [[Królewiec|Królewcu]].  
  
W latach 1905-1911 studiował w [[Uniwersytet Albertyna|Albertynie]] przyrodoznawstwo, filozofię, filologię niemiecką i angielską. Po studiach uczył w Hufengymnasium, potem w berlińskim Gimnazjum im. Cesarzowej Augusty. W czasie pierwszej wojny światowej był ranny. W  1930 roku wyjechał do Berlina. Trzy lata później rozstał się z pracą w szkolnictwie i zamieszkał w Ambach w Bawarii. Po trzech latach przeniósł się do Hof Gagert niedaleko Wolfratshausen. Za krytykę hitleryzmu został uwięziony. W 1938 roku przebywał w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie.  
+
W latach 1905–1911 studiował na [[Uniwersytet Albertyna|Albertynie]] przyrodoznawstwo, filozofię, filologię niemiecką i angielską. Po studiach uczył w Hufengymnasium, potem w berlińskim Gimnazjum im. Cesarzowej Augusty. W czasie pierwszej wojny światowej był ranny. W  1930 roku wyjechał do Berlina. Trzy lata później rozstał się z pracą w szkolnictwie i zamieszkał w Ambach w Bawarii. Po trzech latach przeniósł się do Hof Gagert niedaleko Wolfratshausen. Za krytykę hitleryzmu został uwięziony. W 1938 roku przebywał w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie.  
  
W 1916 roku debiutował powieścią ''Die Flucht''. Szczytowym osiągnięciem Wiecherta jest epopeja Puszczy Piskiej ''Die Jeromin-Kinder'' (pol. ''Dzieci Jerominów''). Opisywał w niej życie mazurskiej wsi Sowiróg nad [[Jezioro Nidzkie|Jeziorem Nidzkim]].  
+
W 1916 roku debiutował powieścią ''Die Flucht''. Szczytowym osiągnięciem Wiecherta jest epopeja [[Puszcza Piska|Puszczy Piskiej]] ''Die Jeromin-Kinder'' (pol. ''Dzieci Jerominów''). Opisywał w niej życie mazurskiej wsi Sowiróg nad [[Jezioro Nidzkie|Jeziorem Nidzkim]].  
  
 
Wiechert napisał trzynaście powieści, blisko 40 opowiadań i nowel, cztery sztuki teatralne. Poza ''Dziećmi Jerominów'' po polsku ukazały się m.in. następujące pozycje: ''Las umarłych'', ''Missa sine nomine'', ''Mała pasja'', ''Lasy i ludzie'', ''Młodość'', ''Baśnie'', ''Pani Majorowa'', ''Proste życie''. Teksty pisarza tłumaczyli: M. Kłos-Gwizdalska, M. Podlasek-Ziegler, E. Bielicka, [[Lkwim: Edward Martuszewski|E. Martuszewski]], [[lkwim:Tadeusz Ostojski|T. Ostojski]], J. Ptaszyński, [[lkwim:Tadeusz Willan|T. Willan]], R. Wolski i [[lkwim: Erwin Kruk|E.Kruk]].
 
Wiechert napisał trzynaście powieści, blisko 40 opowiadań i nowel, cztery sztuki teatralne. Poza ''Dziećmi Jerominów'' po polsku ukazały się m.in. następujące pozycje: ''Las umarłych'', ''Missa sine nomine'', ''Mała pasja'', ''Lasy i ludzie'', ''Młodość'', ''Baśnie'', ''Pani Majorowa'', ''Proste życie''. Teksty pisarza tłumaczyli: M. Kłos-Gwizdalska, M. Podlasek-Ziegler, E. Bielicka, [[Lkwim: Edward Martuszewski|E. Martuszewski]], [[lkwim:Tadeusz Ostojski|T. Ostojski]], J. Ptaszyński, [[lkwim:Tadeusz Willan|T. Willan]], R. Wolski i [[lkwim: Erwin Kruk|E.Kruk]].

Wersja z 12:32, 30 sty 2015

Ernst Wiechert

Data i miejsce urodzenia 18 maja 1887 r.
Piersławek (wówczas noszący nazwę Kleinort) koło Mrągowa.
Data i miejsce śmierci 24 sierpnia 1950 r.
Uerikon koło Zurychu w Szwajcarii

Ernst Wiechert (ur. 18 maja 1887 r. w Piersławku (niem. Kleinort) koło Mrągowa, zm. 24 sierpnia 1950 r. w Uerikon koło Zurychu w Szwajcarii) – pisarz.

Życiorys

Wzrastał na Mazurach. Urodził się w rodzinie leśniczego Martina i Heinrietty z d. Andreae. W wieku jedenastu lat podjął naukę w gimnazjum w Królewcu.

W latach 1905–1911 studiował na Albertynie przyrodoznawstwo, filozofię, filologię niemiecką i angielską. Po studiach uczył w Hufengymnasium, potem w berlińskim Gimnazjum im. Cesarzowej Augusty. W czasie pierwszej wojny światowej był ranny. W 1930 roku wyjechał do Berlina. Trzy lata później rozstał się z pracą w szkolnictwie i zamieszkał w Ambach w Bawarii. Po trzech latach przeniósł się do Hof Gagert niedaleko Wolfratshausen. Za krytykę hitleryzmu został uwięziony. W 1938 roku przebywał w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie.

W 1916 roku debiutował powieścią Die Flucht. Szczytowym osiągnięciem Wiecherta jest epopeja Puszczy Piskiej Die Jeromin-Kinder (pol. Dzieci Jerominów). Opisywał w niej życie mazurskiej wsi Sowiróg nad Jeziorem Nidzkim.

Wiechert napisał trzynaście powieści, blisko 40 opowiadań i nowel, cztery sztuki teatralne. Poza Dziećmi Jerominów po polsku ukazały się m.in. następujące pozycje: Las umarłych, Missa sine nomine, Mała pasja, Lasy i ludzie, Młodość, Baśnie, Pani Majorowa, Proste życie. Teksty pisarza tłumaczyli: M. Kłos-Gwizdalska, M. Podlasek-Ziegler, E. Bielicka, E. Martuszewski, T. Ostojski, J. Ptaszyński, T. Willan, R. Wolski i E.Kruk.

Zmarł 24 sierpnia 1950 roku w Uerikon koło Zurychu w Szwajcarii.

Bibliografia

Jan Chłosta, Ludzie godni pamięci. Wamińsko-mazurscy patroni olsztyńskich ulic, Olsztyn 1997.