Ewa Malewicka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 17: | Linia 17: | ||
=Bibliografia= | =Bibliografia= | ||
*[http://www.olimpijski.pl/pl/bio/1389,malewicka-dudek-ewa.html olimpijski.pl] | *[http://www.olimpijski.pl/pl/bio/1389,malewicka-dudek-ewa.html olimpijski.pl] | ||
| − | [[Kategoria:Sport|Malewicka, Ewa]][[Kategoria: | + | [[Kategoria:Sport|Malewicka, Ewa]][[Kategoria:Zawodnicy|Malewicka, Ewa]][[Kategoria:Olimpijczycy|Malewicka, Ewa]][[Kategoria:1945-1989|Malewicka, Ewa]] |
Wersja z 18:37, 5 sty 2015
| Ewa Malewicka | |
| | |
 źródło: lyzwyszybkie.republika.pl | |
| Imię i nazwisko | Ewa Malewicka |
| Data i miejsce urodzenia | 8 maja 1955 |
| Data śmierci | 23 lipca 1995 roku w Radziechowych koło Żywca |
| Dyscyplina | Łyżwiarstwo szybkie |
| Największy sukces | Wicemistrzyni świata juniorek |
Ewa Malewicka (ur. 8 maja 1955 roku, zmarła 23 lipca 1995 roku w Radziechowych koło Żywca) – łyżwiarka szybka Orła-Olimpii Elbląg, srebrna medalistka MŚ juniorów, uczestniczka IO w Innsbrucku (1976).
Przebieg kariery sportowej
Absolwentka Liceum Ogólnokształcącego w Elblągu. Jej kariera była bardzo krótka, ale intensywna i obfitująca w duże sukcesy. Przygodę ze sportem rozpoczęła w 1969 roku w grupie Włodzimierz Koźlickiego, jej niewątpliwy talent szlifował trener Cezary Mancewicz. Bardzo szybko znalazła się w kadrze narodowej juniorek. W 1974 roku zdobyła srebrny medal w mistrzostwach świata juniorów i to był wstęp do kariery. W tym samym roku została 2-krotną wicemistrzynią Polski na 1500 m i 3000 m, uczestniczyła w mistrzostwach świata w wieloboju (bez sukcesów), została Międzynarodową Mistrzynią Szwajcarii (1976) i brała udział w Igrzyskach Olimpijskich w Innsbrucku (1976) – bez miejsca w czołowej dziesiątce. Po zakończeniu kariery została przy sporcie, ale w innej roli. Przeniosła się w góry i pomagała mężowi (Edward Dudek, biegacz narciarski) w organizacji imprez masowych. Zmarła po urodzeniu trzeciego dziecka..
