Franz Neumann: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Życiorys)
Linia 25: Linia 25:
 
Ojciec Franza Neumanna był królewieckim fizykiem.  
 
Ojciec Franza Neumanna był królewieckim fizykiem.  
  
Studia kończył na [[Uniwersytet Albertyna w Królewcu|Albertynie]]. Po ukończeniu studiów odbył krótką praktykę jako chirurg i położnik. W 1856 roku wyjechał do Pragi, potem do Berlina. Do Królewca powrócił po dwóch latach i został asystentem prof. [[August Hirsch|Augusta Hirscha]] na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu.  
+
Studia kończył na [[Uniwersytet Albertyna|Albertynie]]. Po ukończeniu studiów odbył krótką praktykę jako chirurg i położnik. W 1856 roku wyjechał do Pragi, potem do Berlina. Do Królewca powrócił po dwóch latach i został asystentem prof. [[August Hirsch|Augusta Hirscha]] na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu.  
  
 
W 1859 roku habilitował się z zakresu patologii i został kierownikiem prosektorium, które w 1865 roku zostało przekształcone w Instytut Patologii. Kierownikiem Instytutu był do 1903 roku.
 
W 1859 roku habilitował się z zakresu patologii i został kierownikiem prosektorium, które w 1865 roku zostało przekształcone w Instytut Patologii. Kierownikiem Instytutu był do 1903 roku.

Wersja z 15:52, 26 sty 2015

Franz Ernst Neumann

Data i miejsce urodzenia 30 stycznia 1834 r.
Królewiec
Data i miejsce śmierci 6 marca 1918 r.
Królewiec
Zawód lekarz patolog

Franz Ernst Neumann (ur. 30 stycznia 1834 r. w Królewcu, zm. tamże 6 marca 1918 r.) – lekarz patolog.

Życiorys

Ojciec Franza Neumanna był królewieckim fizykiem.

Studia kończył na Albertynie. Po ukończeniu studiów odbył krótką praktykę jako chirurg i położnik. W 1856 roku wyjechał do Pragi, potem do Berlina. Do Królewca powrócił po dwóch latach i został asystentem prof. Augusta Hirscha na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu.

W 1859 roku habilitował się z zakresu patologii i został kierownikiem prosektorium, które w 1865 roku zostało przekształcone w Instytut Patologii. Kierownikiem Instytutu był do 1903 roku.

Będąc na emeryturze, założył własną pracownię w Rauschen i współpracował z królewieckim Instytutem Patologii. W 1917 roku wydał książkę "Blut und Pigmente". Zmarł 6 marca 1918 roku w Królewcu.

Bibliografia

Jan Chłosta, Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich, Olsztyn 1999.