Fredro z Pleszowic: Różnice pomiędzy wersjami
Z Encyklopedia Warmii i Mazur
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Życiorys) |
|||
| Linia 23: | Linia 23: | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
| − | Na wojnę pruską stawił się na wezwanie króla Jagiełły ze swoimi końmi, wozem i sługą w punkcie zbornym niedaleko Piotrkowa Trybunalskiego, w Wolborzu. Po bitwie król nagrodził go za dokonania i męstwo na polu bitwy, nadając mu wieczyście Surżę i Kadyjowce w powiecie kamienieckim. Akt datowano na 12 listopada 1410 r., świadkiem nadania aktu był arcybiskup gnieźnieński Wojciech Jastrzębiec (1423–1436). | + | Na wojnę pruską stawił się na wezwanie króla Jagiełły ze swoimi końmi, wozem i sługą w punkcie zbornym niedaleko Piotrkowa Trybunalskiego, w Wolborzu. Po bitwie król nagrodził go za dokonania i męstwo na polu bitwy, nadając mu wieczyście Surżę i Kadyjowce w powiecie kamienieckim. Akt datowano na 12 listopada 1410 r., świadkiem nadania aktu był arcybiskup gnieźnieński Wojciech Jastrzębiec (1423–1436). Fakt ten świadczyłby więc, iż datacja aktu i jego spisanie miało miejsce nieco później. |
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Wersja z 10:56, 12 sty 2015
| Fredro z Pleszowic | |
| |
Fredro z Pleszowic – drobny szlachcic spod Przemyśla, uczestnik bitwy grunwaldzkiej.
Życiorys
Na wojnę pruską stawił się na wezwanie króla Jagiełły ze swoimi końmi, wozem i sługą w punkcie zbornym niedaleko Piotrkowa Trybunalskiego, w Wolborzu. Po bitwie król nagrodził go za dokonania i męstwo na polu bitwy, nadając mu wieczyście Surżę i Kadyjowce w powiecie kamienieckim. Akt datowano na 12 listopada 1410 r., świadkiem nadania aktu był arcybiskup gnieźnieński Wojciech Jastrzębiec (1423–1436). Fakt ten świadczyłby więc, iż datacja aktu i jego spisanie miało miejsce nieco później.
Bibliografia
J. Sikorski, Bohaterowie Grunwaldu, Olsztyn 2010.
