Głaz narzutowy koło Durąga: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Opis głazu) |
|||
| Linia 26: | Linia 26: | ||
Głaz ten to prawdopodobnie kamień graniczny dóbr durskich, związany z osobą rycerza Conrada Dueringa ‒ któremu w 1328 r. nadał te ziemie komtur dzierzgoński Luther von Braunschweig ‒ oraz Clawsa (Mikołaja) Dueringa, rycerza, który po bitwie pod Grunwaldem oddał zamek ostródzki w ręce polskie. | Głaz ten to prawdopodobnie kamień graniczny dóbr durskich, związany z osobą rycerza Conrada Dueringa ‒ któremu w 1328 r. nadał te ziemie komtur dzierzgoński Luther von Braunschweig ‒ oraz Clawsa (Mikołaja) Dueringa, rycerza, który po bitwie pod Grunwaldem oddał zamek ostródzki w ręce polskie. | ||
| − | Z głazem wiążą się legendy mówiące o ukrytych pod nim średniowiecznych skarbach rycerskich i napoleońskich z 1807 roku. Strzec ich ma "potępieniec", ukazujący się jako odziany na czarno, wysoki mężczyzna z łopatą, lub jako wielki, czarny pies. Wedle [[Legenda o kowalu Graboszu i głazie | + | Z głazem wiążą się legendy mówiące o ukrytych pod nim średniowiecznych skarbach rycerskich i napoleońskich z 1807 roku. Strzec ich ma "potępieniec", ukazujący się jako odziany na czarno, wysoki mężczyzna z łopatą, lub jako wielki, czarny pies. Wedle [[Legenda o kowalu Graboszu i głazie koło Durąga | legendy o kowalu Graboszu]] głaz jest kamieniem granicznym Ostródy przyniesionym na to miejsce w celu powiększenia zasięgu terytorialnego miasta. |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 13:25, 19 mar 2014
| Głaz narzutowy koło Durąga | |
| | |
 Głaz narzutowy koło Durąga © Alicja Szarzyńska | |
| Nr ewidencyjny | 81 |
| Rok powołania | 1952 |
| Dok. pow. | Rib-16/81/52 z 29.12.1952 r. |
| Współrzędne GPS | N 53,623111° E 20,036449° |
| Wysokość | 2,85 m |
| Obwód | 13,00 m |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Głaz narzutowy koło Durąga | |
| Położenie na mapie Polski  Głaz narzutowy koło Durąga | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Głaz narzutowy koło Durąga ‒ głaz narzutowy położony w gminie Ostróda. Głaz leży na północnym skraju parku składającego się na założenie dworskiego w Durągu, po lewej stronie drogi z Szyldaka do Kraplewa, 100 m za mostem na rzece Grabiczek.
Opis głazu
Pomnik przyrody.
Typ skały: średnioziarnisty równoziarnisty granit z przewagą szarych plagioklazów oraz szarym kwarcem. Miejscami występują różowawe skalenie potasowe.
Głaz ten to prawdopodobnie kamień graniczny dóbr durskich, związany z osobą rycerza Conrada Dueringa ‒ któremu w 1328 r. nadał te ziemie komtur dzierzgoński Luther von Braunschweig ‒ oraz Clawsa (Mikołaja) Dueringa, rycerza, który po bitwie pod Grunwaldem oddał zamek ostródzki w ręce polskie.
Z głazem wiążą się legendy mówiące o ukrytych pod nim średniowiecznych skarbach rycerskich i napoleońskich z 1807 roku. Strzec ich ma "potępieniec", ukazujący się jako odziany na czarno, wysoki mężczyzna z łopatą, lub jako wielki, czarny pies. Wedle legendy o kowalu Graboszu głaz jest kamieniem granicznym Ostródy przyniesionym na to miejsce w celu powiększenia zasięgu terytorialnego miasta.
Zobacz też
- polskaturystyczna.pl [18.03.2014]
- wikipedia.org, Durąg [18.03.2014]
- wikipedia.org, Szyldak [18.03.2014]
Źródła
Pożarska Marta, Ostróda. Wrota Mazur Zachodnich, Polska Turystyczna.pl, Kraków 2009.
Skrobot Wiesław, Katalog nieznanych zabytków Mazur Zachodnich. Powiat ostródzki, Wydawnictwo Drwęca, Ostróda 2009.
Szarzyńska Alicja, Ziółkowski Piotr, Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur, Wydawnictwo Mantis, Olsztyn 2012.
