Głaz narzutowy koło Durąga

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Głaz narzutowy koło Durąga

Głaz narzutowy koło Durąga © Alicja Szarzyńska
Głaz narzutowy koło Durąga © Alicja Szarzyńska
Nr ewidencyjny 81
Rok powołania 1952
Dok. pow. Rib-16/81/52 z 29.12.1952 r.
Współrzędne GPS N 53,623111° E 20,036449°
Wysokość 2,85 m
Obwód 13,00 m
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Głaz narzutowy koło Durąga
Głaz narzutowy koło Durąga
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Głaz narzutowy koło Durąga
Głaz narzutowy koło Durąga
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Głaz narzutowy koło Durąga ‒ głaz położony w gminie Ostródana północnym skraju parku założenia dworskiego w Durągu, po lewej stronie drogi z Szyldaka do Kraplewa, 100 m za mostem na rzece Grabiczek.

Opis głazu

Pomnik przyrody. Typ skały: średnioziarnisty, równoziarnisty granit z przewagą szarych plagioklazów oraz szarym kwarcem. Miejscami występują różowawe skalenie potasowe.

Głaz ten to prawdopodobnie kamień graniczny dóbr durskich, związany z osobą rycerza Conrada Dueringa ‒ któremu w 1328 r. nadał te ziemie komtur dzierzgoński Luther von Braunschweig ‒ oraz osobą Clawsa (Mikołaja) Dueringa, rycerza, który po bitwa pod Grunwaldem oddał zamek ostródzki w ręce polskie. Z kamieniem związane są legendy mówiące o ukrytych pod nim średniowiecznych skarbach rycerskich i napoleońskich z 1807 roku. Strzec ich ma "potępieniec" ukazujący się jako odziany na czarno wysoki mężczyzna z łopatą lub jako wielki, czarny pies. Wedle jednej z legend głaz jest kamieniem granicznym Ostródy przyniesionym na to miejsce przez kowala Grabosza z Reszek w celu powiększenia zasięgu terytorialnego miasta. Niestety nieuczciwy rycerz Ditrich z Warlit, nie dotrzymując słowa danego rajcom ostródzkim, w miejscu tym przeciął łańcuch, za który kowal ciągnął kamień. Grabosz zginął przygnieciony przez głaz. Zgodnie z legendą po dziś dzień, o brzasku, słychać jego jęki, zaś duch złego rycerza, któremu lud nie wybaczył tego, co uczynił kowalowi, błąka się po okolicy.

Zobacz też

  1. polskaturystyczna.pl [18.03.2014]
  2. wikipedia.org, Durąg [18.03.2014]
  3. wikipedia.org, Szyldak [18.03.2014]

Źródła

  1. Pożarska M., Ostróda. Wrota Mazur Zachodnich, Polska Turystyczna.pl, Kraków 2009.
  2. Skrobot W., Katalog nieznanych zabytków Mazur Zachodnich. Powiat ostródzki, Wydawnictwo Drwęca, Ostróda 2009.
  3. Szarzyńska A., Ziółkowski P., Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur, Wydawnictwo Mantis, Olsztyn 2012.