Głaz narzutowy koło Stegi Małej: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
Krzysztofk (dyskusja | edycje) |
|||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
| sekundE= 31 | | sekundE= 31 | ||
}} | }} | ||
| − | '''Głaz narzutowy koło Stegi Małej''' – głaz narzutowy położony we wsi [[Stega Mała]] w gminie [[ | + | '''Głaz narzutowy koło Stegi Małej''' – głaz narzutowy położony we wsi [[Stega Mała]], w gminie [[Górowo Iławeckie (gmina wiejska)|Górowo Iławeckie]], w [[Powiat bartoszycki|powiecie bartoszyckim]]. |
<br><br> | <br><br> | ||
== Opis głazu == | == Opis głazu == | ||
| Linia 35: | Linia 35: | ||
Szarzyńska Alicja, Ziółkowski Piotr, ''Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur'', Olsztyn 2012. | Szarzyńska Alicja, Ziółkowski Piotr, ''Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur'', Olsztyn 2012. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria: Głazy]][[Kategoria: Powiat bartoszycki]][[Kategoria: | + | [[Kategoria: Przyroda]] |
| + | |||
| + | [[Kategoria: Głazy]] | ||
| + | [[Kategoria: Pomniki przyrody]] | ||
| + | [[Kategoria: Powiat bartoszycki]] | ||
| + | [[Kategoria: Górowo Iławeckie (gmina wiejska)]] | ||
Aktualna wersja na dzień 08:45, 23 wrz 2014
| Głaz narzutowy koło Stegi Małej | |
| | |
 Głaz narzutowy koło Stegi Małej © Alicja Szarzyńska | |
| Nr ewidencyjny | 277a |
| Rok powołania | 1961 r. |
| Dok. pow. | R.XII.277/61 z 27.11.1961 r. |
| Współrzędne GPS | N 54,323583° E 20,292000° |
| Wysokość | 0,8 m |
| Obwód | 11,8 m |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Głaz narzutowy koło Stegi Małej | |
| Położenie na mapie Polski  Głaz narzutowy koło Stegi Małej | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Głaz narzutowy koło Stegi Małej – głaz narzutowy położony we wsi Stega Mała, w gminie Górowo Iławeckie, w powiecie bartoszyckim.
Opis głazu
Pomnik przyrody.
Typ skały: gnejs o wybitnie kierunkowym ułożeniu ziaren. W strefach jaśniejszych, gruboziarnistych, występują jasnoszare kwarce i różowawe skalenie, w strefach ciemniejszych, drobnoziarnistych – pirokseny, amfibole oraz biotyt.
Głaz rozłupany jest na dwie części. Widoczne są liczne kliny żelazne i otwory odstrzałowe, które dowodzą, że głaz przygotowywano do rozbicia.
Zobacz też
wikipedia.org, Stega Mała [data dostępu 18 III 2014]
Bibliografia
Radziwinowicz Wacław, Szczepkowski Bohdan, Głazy i głazowiska województwa olsztyńskiego, Olsztyn 1967.
Szarzyńska Alicja, Ziółkowski Piotr, Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur, Olsztyn 2012.
