Gałwuny

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Gałwuny

Gałwuny
Gałwuny
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat kętrzyński
Gmina Kętrzyn
Liczba ludności (2010) 168[1]
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Gałwuny
Gałwuny
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Gałwuny
Gałwuny
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Gałwuny (niem. Gross Galbuhnen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Kętrzyn. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 168 mieszkańców (łącznie z Kętrzyńską Kępą). Funkcję sołtysa obecnie sprawuje Mirosław Misiejuk[2].

Położenie

Miejscowość położona jest przy drodze Kętrzyn – Bartoszyce.

Dzieje miejscowości

Miejscowość lokowano w 1422 roku na obszarze 10 łanów. W tym samym roku uruchomiono dwie karczmy. W XV wieku we wsi żyli również Polacy: Jan Suchodolski, Jan Król oraz Marcin Taratuta. W tym okresie wieś wchodziła w skład parafii w Kętrzynie. W 1785 roku Gałwuny składały się z 20 domów. W 1818 roku w 18 budynkach żyło 132 mieszkańców.

W czasie I wojny światowej na obszarze wsi powstało lotnisko polowe. W latach 30. XX wieku w Gałwunach działał wiatrak typu holenderskiego. U progu II wojny światowej wieś była zamieszkana przez 381 osób. We wsi działała w tym czasie duża cegielnia.

Po wojnie, od 1954 roku, Gałwuny były siedzibą Gromadzkiej Rady Narodowej. Gromadę zlikwidowano trzy lata później. W 1957 roku we wsi powstało jedno z pierwszych w powiecie kółek rolniczych. W 1970 roku miejscowość była zamieszkana przez 225 osób. W tym czasie działała tu ośmioklasowa szkoła podstawowa oraz punkt biblioteczny. W 1973 roku sołectwo Gałwuny wchodzące w skład gminy Kętrzyn obejmowało trzy miejscowości. W 2000 roku Gałwuny były zamieszkane przez 161 osób.

Turystyka

W miejscowości funkcjonuje gospodarstwo agroturystyczne, którego największą atrakcją jest stado 15 koni wykorzystywanych do jazdy wierzchem, przejazdów zaprzęgami konnymi i organizacji kuligów.

Przypisy

  1. Łącznie: Gałwuny i Kętrzyńska Kępa.
  2. bip.warmia.mazury.pl [05.03.2014]

Bibliografia

Kętrzyn. Z dziejów miasta i okolic, przewodniczący komitetu redakcyjnego Andrzej Wakar, Olsztyn 1978.
Licharewa Zofia, Kętrzyn. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1962.
Bank Danych Lokalnych GUS [10.03.2014]
wrota.warmia.mazury.pl [10.03.2014]