Głaz narzutowy "Kamień Ofiarny" ("Pogański Kamień")

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 12:06, 22 wrz 2014 autorstwa Arom (dyskusja | edycje) (Bibliografia)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Głaz narzutowy "Kamień Ofiarny" ("Pogański Kamień")

Głaz narzutowy "Kamień Ofiarny" ("Pogański Kamień"), Alicja Szarzyńska
Głaz narzutowy "Kamień Ofiarny" ("Pogański Kamień"), Alicja Szarzyńska
Nr ewidencyjny 262
Rok powołania 1961
Dok. pow. R.XII.262/61 z 27.11.1961 r.
Współrzędne GPS N 53,555198° E 19,924007°
Wysokość 0,9 m
Obwód 9,10 m
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Głaz narzutowy "Kamień Ofiarny" ("Pogański Kamień")
Głaz narzutowy "Kamień Ofiarny" ("Pogański Kamień")
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Głaz narzutowy "Kamień Ofiarny" ("Pogański Kamień")
Głaz narzutowy "Kamień Ofiarny" ("Pogański Kamień")
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Kamień Ofiarny ‒ głaz narzutowy położony w gminie Ostróda, między miejscowościami Pietrzwałd i Wysoka Wieś. Znany również pod nazwą "Pogański Kamień".

Opis głazu

Pomnik przyrody.

Typ skały: średnio- i gruboziarnisty granit z czerwonymi skaleniami oraz dużą ilością okrągławego kwarcu. Gdzieniegdzie występują wtrącenia minerałów ciemnych ‒ piroksenów i amfiboli.

Głaz leży w lesie. Widoczne są na nim ślady dwóch rzędów otworów: prostokątnych i okrągłych, połączonych rowkami. Otwory te stanowią najprawdopodobniej ślady prób rozbicia kamienia na mniejsze części w celu ułatwienia transportu. Wedle miejscowej tradycji ustnej głaz był kamieniem ofiarnym dawnych mieszkańców tych ziem – Prusów.

Zobacz też

  1. historiami.pl [17.03.2014]
  2. wikipedia.org, Pietrzwałd [17.03.2014]
  3. wikipedia.org, Wysoka Wieś [17.03.2014]

Bibliografia

Skrobot Wiesław, Katalog nieznanych zabytków Mazur Zachodnich. Powiat ostródzki, Ostróda 2009.

Szarzyńska Alicja, Ziółkowski Piotr, Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur, Olsztyn 2012.