Helena Tumiłowicz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(Utworzono nową stronę "{{Biogram infobox |imię i nazwisko = Helena Jadwiga Tumiłowicz |imię i nazwisko org = |pseudonim = |grafika = |opis grafiki ...") |
|||
| (Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
|opis grafiki = | |opis grafiki = | ||
|podpis = | |podpis = | ||
| − | |data urodzenia = 1 lutego | + | |data urodzenia = 1 lutego 1916 r. |
|miejsce urodzenia = Gatczyn k. Petersburga | |miejsce urodzenia = Gatczyn k. Petersburga | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | ''' | + | '''Helena Jadwiga Tumiłowicz''' z d. Szafijańska (ur. 1 lutego 1916 r. w Gatczynie k. Petersburga) – lekarz, anestezjolog. |
<br/> <br/> | <br/> <br/> | ||
==Życiorys== | ==Życiorys== | ||
| + | Córka Konrada. W 1922 r. przyjechała z rodzicami do Polski. | ||
=== Szkoła i wykształcenie === | === Szkoła i wykształcenie === | ||
| − | + | W 1935 r. ukończyła Gimnazjum Żeńskie im. Anny z Sapiehów Jabłonowskiej w Białymstoku. W tym samym roku rozpoczęła studia na Wydziale Lekarskim USB w Wilnie. W chwili wybuchu II wojny światowej była na piątym roku studiów. W 1940 r. przeniosła się na Wydział Lekarski Uniwersytetu Witolda Wielkiego w Kownie, gdzie 10 grudnia 1941 r. otrzymała dyplom lekarza. | |
=== Praca === | === Praca === | ||
| − | + | Od listopada 1941 r. do grudnia 1942 r. odbywała staż lekarski w Szpitalu Św. Jakuba w Wilnie. Potem pracowała jako lekarz Ambulatorium w Wielkich Solecznikach k. Wilna i w Kurklach k. Wiłkomierza. Po wysiedleniu z Wileńszczyzny zamieszkała w Zaklikowie k. Lublina. Pracowała tam od września 1946 r. do lipca 1950 r. w Okręgowym OZ i w Poradni Przeciwgruźliczej oraz w Ubezpieczalni Społecznej. Od lipca 1950 r. do października 1960 r. była kolejno starszym asystentem, p.o. ordynatora, a od 1957 r. ordynatorem w Sanatorium w Otwocku. | |
| − | == Bibliografia | + | |
| − | Bednarski | + | 1 października 1960 r. przeniosła się do PSP w [[Olsztyn|Olsztynie]], gdzie pracowała jako anestezjolog. |
| − | [[Kategoria: Zdrowie]] | + | |
| + | == Bibliografia == | ||
| + | Bednarski Zenobiusz, ''Rocznik Medyczny'', tom V, volumen I, Olsztyn 1997, s. 176.<br/> | ||
| + | [[Kategoria: Zdrowie|Tumiłowicz, Helena]] [[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Tumiłowicz, Helena]][[Kategoria:Osoby|Tumiłowicz, Helena]] | ||
| + | [[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Tumiłowicz, Helena]][[Kategoria: 1945-1989|Tumiłowicz, Helena]] [[Kategoria: Olsztyn|Tumiłowicz, Helena]] | ||
Aktualna wersja na dzień 13:02, 4 wrz 2015
| Helena Jadwiga Tumiłowicz | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 1 lutego 1916 r. Gatczyn k. Petersburga |
| Zawód | lekarz |
Helena Jadwiga Tumiłowicz z d. Szafijańska (ur. 1 lutego 1916 r. w Gatczynie k. Petersburga) – lekarz, anestezjolog.
Spis treści
Życiorys
Córka Konrada. W 1922 r. przyjechała z rodzicami do Polski.
Szkoła i wykształcenie
W 1935 r. ukończyła Gimnazjum Żeńskie im. Anny z Sapiehów Jabłonowskiej w Białymstoku. W tym samym roku rozpoczęła studia na Wydziale Lekarskim USB w Wilnie. W chwili wybuchu II wojny światowej była na piątym roku studiów. W 1940 r. przeniosła się na Wydział Lekarski Uniwersytetu Witolda Wielkiego w Kownie, gdzie 10 grudnia 1941 r. otrzymała dyplom lekarza.
Praca
Od listopada 1941 r. do grudnia 1942 r. odbywała staż lekarski w Szpitalu Św. Jakuba w Wilnie. Potem pracowała jako lekarz Ambulatorium w Wielkich Solecznikach k. Wilna i w Kurklach k. Wiłkomierza. Po wysiedleniu z Wileńszczyzny zamieszkała w Zaklikowie k. Lublina. Pracowała tam od września 1946 r. do lipca 1950 r. w Okręgowym OZ i w Poradni Przeciwgruźliczej oraz w Ubezpieczalni Społecznej. Od lipca 1950 r. do października 1960 r. była kolejno starszym asystentem, p.o. ordynatora, a od 1957 r. ordynatorem w Sanatorium w Otwocku.
1 października 1960 r. przeniosła się do PSP w Olsztynie, gdzie pracowała jako anestezjolog.
Bibliografia
Bednarski Zenobiusz, Rocznik Medyczny, tom V, volumen I, Olsztyn 1997, s. 176.
