Henryk Fleming: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Praca)
Linia 34: Linia 34:
 
=== Praca ===
 
=== Praca ===
 
Po 1254 r. Fleming został członkiem [[kapituła warmińska| kapituły warmińskiej]], a w 1261 r. udał się wraz z biskupem [[Anzelm| Anzelmem]] na Śląsk. Może to świadczyć, iż Fleming zdobył odpowiednie wykształcenie i nabrał ogłady w duchu teologicznym. Po 1261 r. Fleming został proboszczem w Hardegg koło Znaim, nad rzeką Thalą, w Dolnej Austrii. Biskup ołomuniecki Bruno uczynił go także swoim [[sufragan |sufraganem]]. Współpracował w tym czasie przede wszystkim z późniejszym archidiakonem Natangii – Levoldem von Battelauen oraz szlachcicem Dietrichem Stangem.  
 
Po 1254 r. Fleming został członkiem [[kapituła warmińska| kapituły warmińskiej]], a w 1261 r. udał się wraz z biskupem [[Anzelm| Anzelmem]] na Śląsk. Może to świadczyć, iż Fleming zdobył odpowiednie wykształcenie i nabrał ogłady w duchu teologicznym. Po 1261 r. Fleming został proboszczem w Hardegg koło Znaim, nad rzeką Thalą, w Dolnej Austrii. Biskup ołomuniecki Bruno uczynił go także swoim [[sufragan |sufraganem]]. Współpracował w tym czasie przede wszystkim z późniejszym archidiakonem Natangii – Levoldem von Battelauen oraz szlachcicem Dietrichem Stangem.  
Po powrocie na [[Warmia| Warmię]] Fleming otrzymał od[[Anzelm | Anzelma]] godność [[prepozyt| prepozyta]] [[kapituła warmińska| kapituły]]. Był to początek odbudowy [[kapituła warmińska |kapituły warmińskiej]], której członkowie w I poł. XIII w. znajdowali się w biskupstwie ołomunieckim. Biskup Bruno mógł przyczynić się do tego procesu. Po śmierci [[Anzelm |Anzelma]] w 1278 r. [[kapituła warmińska |kapituła]] wybrała na jego następcę Henryka Fleminga. Jego zatwierdzenia odmówił arcybiskup ryski Jan von Lune. Jako przyczynę podał fakt, że obiecał biskupstwo już wcześniej prepozytowi kapituły ryskiej – Janowi von Vechtenowi. Obaj kandydaci odwołali się do papieża. Henryk mógł pozwolić sobie na podróż do Rzymu dzięki pieniądzom brata. Papież poparł Henryka. Biskup Fleming wyświęcony został 21 marca 1279 r. Najprawdopodobniej wybór Henryka poparli [[Krzyżacy]], którym nie na rękę byłoby umocnienie się metropolity ryskiego.  
+
Po powrocie na [[Warmia| Warmię]] Fleming otrzymał od[[Anzelm | Anzelma]] godność [[prepozyt| prepozyta]] [[kapituła warmińska| kapituły]]. Był to początek odbudowy [[kapituła warmińska |kapituły warmińskiej]], której członkowie w I poł. XIII w. znajdowali się w biskupstwie ołomunieckim. Biskup Bruno mógł przyczynić się do tego procesu. Po śmierci [[Anzelm |Anzelma]] w 1278 r. [[kapituła warmińska |kapituła]] wybrała na jego następcę Henryka Fleminga. Jego zatwierdzenia odmówił arcybiskup ryski Jan von Lune. Jako przyczynę podał fakt, że obiecał biskupstwo już wcześniej prepozytowi kapituły ryskiej – Janowi von Vechtenowi. Obaj kandydaci odwołali się do papieża. Henryk mógł pozwolić sobie na podróż do Rzymu, dzięki pieniądzom brata. Papież poparł Henryka. Biskup Fleming wyświęcony został 21 marca 1279 r. Najprawdopodobniej wybór Henryka poparli [[Krzyżacy]], którym nie na rękę byłoby umocnienie się metropolity ryskiego.  
  
 
<br/>
 
<br/>
 +
 
=== Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna ===
 
=== Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna ===
 
Henryk przyczynił się do powiększenia majątku kapitulnego. [[Kapituła warmińska |Kapitułę]], zaś osadził we [[Frombork| Fromborku]]. [[Frombork]] stał się odtąd stolicą biskupią. Rozpoczął budowę [[lkwim: Bazylika Archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku | katedry fromborskiej]]. Pod koniec rządów – 1298 r. Fleming opuścił [[Warmia| Warmię]] i udał się na zastępstwo za arcybiskupa mogunckiego Gerharda II. Ponadto biskup skłócony był z [[kapituła warmińska| kapitułą]], którą popierali [[Krzyżacy]]. Biskup, bowiem udzielił poparcia arcybiskupowi ryskiemu. Zmarł 15 lipca 1300 r. i został pochowany w [[kwim: Bazylika Archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku |katedrze fromborskiej]].  
 
Henryk przyczynił się do powiększenia majątku kapitulnego. [[Kapituła warmińska |Kapitułę]], zaś osadził we [[Frombork| Fromborku]]. [[Frombork]] stał się odtąd stolicą biskupią. Rozpoczął budowę [[lkwim: Bazylika Archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku | katedry fromborskiej]]. Pod koniec rządów – 1298 r. Fleming opuścił [[Warmia| Warmię]] i udał się na zastępstwo za arcybiskupa mogunckiego Gerharda II. Ponadto biskup skłócony był z [[kapituła warmińska| kapitułą]], którą popierali [[Krzyżacy]]. Biskup, bowiem udzielił poparcia arcybiskupowi ryskiemu. Zmarł 15 lipca 1300 r. i został pochowany w [[kwim: Bazylika Archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku |katedrze fromborskiej]].  

Wersja z 17:49, 13 lis 2013

Henryk Fleming

Henryk Fleming, źródło: Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.
Henryk Fleming, źródło: Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.
Data i miejsce urodzenia 1230
nieznane
Data i miejsce śmierci 1300
nieznane
Zawód biskup warmiński

Henryk Fleming (1230–1300) – biskup warmiński w latach 1278–1300.


Życiorys


Szkoła i wykształcenie

Do dnia dzisiejszego nie zachowały się informacje na temat edukacji biskupa Fleminga.


Praca

Po 1254 r. Fleming został członkiem kapituły warmińskiej, a w 1261 r. udał się wraz z biskupem Anzelmem na Śląsk. Może to świadczyć, iż Fleming zdobył odpowiednie wykształcenie i nabrał ogłady w duchu teologicznym. Po 1261 r. Fleming został proboszczem w Hardegg koło Znaim, nad rzeką Thalą, w Dolnej Austrii. Biskup ołomuniecki Bruno uczynił go także swoim sufraganem. Współpracował w tym czasie przede wszystkim z późniejszym archidiakonem Natangii – Levoldem von Battelauen oraz szlachcicem Dietrichem Stangem. Po powrocie na Warmię Fleming otrzymał od Anzelma godność prepozyta kapituły. Był to początek odbudowy kapituły warmińskiej, której członkowie w I poł. XIII w. znajdowali się w biskupstwie ołomunieckim. Biskup Bruno mógł przyczynić się do tego procesu. Po śmierci Anzelma w 1278 r. kapituła wybrała na jego następcę Henryka Fleminga. Jego zatwierdzenia odmówił arcybiskup ryski Jan von Lune. Jako przyczynę podał fakt, że obiecał biskupstwo już wcześniej prepozytowi kapituły ryskiej – Janowi von Vechtenowi. Obaj kandydaci odwołali się do papieża. Henryk mógł pozwolić sobie na podróż do Rzymu, dzięki pieniądzom brata. Papież poparł Henryka. Biskup Fleming wyświęcony został 21 marca 1279 r. Najprawdopodobniej wybór Henryka poparli Krzyżacy, którym nie na rękę byłoby umocnienie się metropolity ryskiego.


Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Henryk przyczynił się do powiększenia majątku kapitulnego. Kapitułę, zaś osadził we Fromborku. Frombork stał się odtąd stolicą biskupią. Rozpoczął budowę katedry fromborskiej. Pod koniec rządów – 1298 r. Fleming opuścił Warmię i udał się na zastępstwo za arcybiskupa mogunckiego Gerharda II. Ponadto biskup skłócony był z kapitułą, którą popierali Krzyżacy. Biskup, bowiem udzielił poparcia arcybiskupowi ryskiemu. Zmarł 15 lipca 1300 r. i został pochowany w katedrze fromborskiej.


Stosunki rodzinne, hobby, czym się zajmował, co lubił, ciekawostki z życia, pracy i działalności

Henryk przybył do Prus za bratem Janem Flemingiem – rajcą lubeckim. Jego bracia: Jan, Gerhard i Albert odegrali ważną rolę w lokacji nowych osad, wsi i miast na Warmii. Gerhard był pierwszym sołtysem Fromborka, a Jan Braniewa. Gerhard pełnił także funkcję wójta biskupiego. Rodzina Flemingów zajmowała się kupiectwem dalekomorskim i posiadała znaczne kapitały. Do dnia dzisiejszego w posadce katedry fromborskiej zachowała się zatarta płyta nagrobna biskupa Fleminga.

Bibliografia

Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.
Kinlis (dyskusja) 17:37, 25 wrz 2013 (CEST)