Henryk Hoch

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 18:50, 3 lut 2015 autorstwa LPF (dyskusja | edycje) (Bibliografia)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Henryk Hoch

fot. z archiwum Janusza Poryckiego
fot. z archiwum Janusza Poryckiego
Imię i nazwisko Henryk Hoch
Data i miejsce urodzenia 4 marca 1950 r. w Ostródzie
Największy sukces prezes ostródzkich klubów sportowych: Kormorana i Sokoła

Henryk Hoch (ur. 4 marca 1950 r. w Ostródzie) – piłkarz, działacz sportowy ostródzkich klubów, przewodniczący Stowarzyszenia Mniejszości Niemieckiej "Jodły".

Działalność

Urodził się na Mazurach, jednak jego rodzina od wielu pokoleń związana jest z Warmią. Uzyskał wykształcenie technika ekonomisty, po czym pracował w Państwowym Przedsiębiorstwie Gospodarki Rolnej w Ostródzie (1974-1995). Po upadku komunizmu związał się ze Stowarzyszeniem Mniejszości Niemieckiej "Jodły". W 1996 został jej prezesem. od 2004 roku przewodniczący Związku Stowarzyszeń Niemieckich w byłych Prusach Wschodnich.

Równolegle uprawiał sport i był działaczem. W latach 1965-1970 był piłkarzem LKS Kormoran Ostróda, w latach 1971-1972 Sokoła Ostróda, a następnie do 1983 znów Kormorana. Od 1974 do 1981 roku był sekretarzem klubu Kormoran, w latach 1982-1991 wiceprezesem, w latach 1991-1997 prezesem klubu, od 1997 roku znów wiceprezes. Zaangażowany był także w działalność drugiego ostródzkiego klubu Sokoła, którego też był prezesem. Za jego kadencji w Kormoranie bardzo dobrze rozwijały się sekcje tenisa stołowego i piłki nożnej. Współorganizował wiele turniejów tenisa stołowego, w tym najbardziej masową imprezę o Puchar "Gazety Olsztyńskiej".

Członek Zarządu Okręgowego Związku Piłki Nożnej. Zawodnik amatorskiej ligi tenisa stołowego. Od 1965 roku działacz LZS. Pełnił funkcję wiceprezesa Rady Gminnej LZS w Ostródzie. Ostatnio zaangażowany jest w politykę. Był laureatem plebiscytu na najpopularniejszego samorządowca Warmii i Mazur.

Tytuł galerii
z archiwum Janusza Poryckiego
z archiwum Janusza Poryckiego
 

Bibliografia

Ankieta dla potrzeb Panoramy Sportu Janusza Poryckiego.
wikipedia.org]