Hydroptila cornuta: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Opis)
Linia 26: Linia 26:
 
Jest zaliczany do glonopijców (należy do funkcjonalnej troficznej grupy wysysaczy) – pożywia się, wysysając cytoplazmę z komórek glonów. Zaliczany do limeksenów, a więc gatunków unikających jezior (zamieszkuje je raczej rzadko, preferując inne typu zbiorników wodnych).  
 
Jest zaliczany do glonopijców (należy do funkcjonalnej troficznej grupy wysysaczy) – pożywia się, wysysając cytoplazmę z komórek glonów. Zaliczany do limeksenów, a więc gatunków unikających jezior (zamieszkuje je raczej rzadko, preferując inne typu zbiorników wodnych).  
  
Na Pojezierzu Mazurskim znajdowany głównie w jeziorze [[jezioro Śniardwy|Śniardwy]] oraz [[Jezioro Mikołajskie|Mikołajskim]].
+
Na Pojezierzu Mazurskim znajdowany bywa głównie w jeziorze [[jezioro Śniardwy|Śniardwy]] oraz jeziorze [[Jezioro Mikołajskie|Mikołajskim]].
  
 
==Bibliografia==  
 
==Bibliografia==  

Wersja z 10:09, 18 lip 2014

Chruścik

Hydroptila cornuta`
Mosely, 1922
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ stawonogi
Podtyp tchawkowce
Gromada owady
Rząd chruściki
Rodzina Hydroptilidae
Rodzaj Hydroptila
Gatunek Hydroptila cornuta

Chruścik Hydroptila cornuta – chruścik ten nie ma polskiej nazwy, do tej pory stwierdzono jego występowanie w Polsce jedynie na Pojezierzu Mazurskim.

Opis

Należy do grupy najmniejszych chruścików z rodziny Hydroptilidae (wodolotkowate), które mają od 2 do 5 milimetrów. W Polsce odnotowano 23 gatunki tej rodziny z 8 rodzajów. Jest bardzo trudny do obserwacji i jeszcze trudniejszy w identyfikacji. Osobniki dorosłe można spotkać wieczorami, fruwające na wodą lub przylatujące do światła. Ze względu na małe rozmiary nie zwracamy na nie uwagi.

Larwy budują fasolkowate, przenośne bocznie spłaszczone domki z ziarenek piasku zespolonych za pomocą jedwabnej przędzy. Zdarzają się także domki z glonów nitkowatych. Przeważnie domki budowane są w ostatnim lub przedostatnim stadium larwalnym.

Jest zaliczany do glonopijców (należy do funkcjonalnej troficznej grupy wysysaczy) – pożywia się, wysysając cytoplazmę z komórek glonów. Zaliczany do limeksenów, a więc gatunków unikających jezior (zamieszkuje je raczej rzadko, preferując inne typu zbiorników wodnych).

Na Pojezierzu Mazurskim znajdowany bywa głównie w jeziorze Śniardwy oraz jeziorze Mikołajskim.

Bibliografia

Czachorowski Stanisław, Chruściki (Trichoptera) jezior Polski – charakterystyka rozmieszczenia larw, Olsztyn 1998, s. 156.