Hydroptila cornuta: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Opis)
Linia 18: Linia 18:
 
  |commons                =  
 
  |commons                =  
 
}}
 
}}
'''Chruścik Hydroptila cornuta''' – chruścik ten nie ma polskiej nazwy, do tej pory stwierdzono jego występowanie w Polsce jedynie na [[Pojezierze Mazurskie|Pojezierzu Mazurskim]].  
+
'''Chruścik Hydroptila cornuta''' – gatunek chruścika nieposiadający polskiego odpowiednika nazwy łacińskiej. W Polsce stwierdzono do tej pory jego występowanie jedynie na [[Pojezierze Mazurskie|Pojezierzu Mazurskim]].  
 
== Opis ==
 
== Opis ==
Należy do grupy najmniejszych [[Chruściki (Trichoptera)|chruścików]] z rodziny ''Hydroptilidae'' (wodolotkowate), które mają od 2 do 5 milimetrów. W Polsce odnotowano 23 gatunki tej rodziny z 8 rodzajów. Jest bardzo trudny do obserwacji i jeszcze trudniejszy w identyfikacji. Osobniki dorosłe można spotkać wieczorami, fruwające na wodą lub przylatujące do światła. Ze względu na małe rozmiary nie zwracamy na nie uwagi.
+
Należy do grupy najmniejszych [[Chruściki|chruścików]] z rodziny ''Hydroptilidae'' (wodolotkowate), które mają od 2 do 5 milimetrów. W Polsce odnotowano 23 gatunki tej rodziny z 8 rodzajów. Jest bardzo trudny do obserwacji i jeszcze trudniejszy w identyfikacji. Osobniki dorosłe można spotkać wieczorami, fruwające na wodą lub przylatujące do światła. Ze względu na małe rozmiary nie zwracamy na nie uwagi.
  
 
Larwy budują fasolkowate, przenośne bocznie spłaszczone domki z ziarenek piasku zespolonych za pomocą jedwabnej przędzy. Zdarzają się także domki z glonów nitkowatych. Przeważnie domki budowane są w ostatnim lub przedostatnim stadium larwalnym.
 
Larwy budują fasolkowate, przenośne bocznie spłaszczone domki z ziarenek piasku zespolonych za pomocą jedwabnej przędzy. Zdarzają się także domki z glonów nitkowatych. Przeważnie domki budowane są w ostatnim lub przedostatnim stadium larwalnym.
  
Jest zaliczany do glonopijców (należy do funkcjonalnej troficznej grupy wysysaczy) – pożywia się, wysysając cytoplazmę z komórek glonów. Zaliczany do limeksenów, a więc gatunków unikających jezior (zamieszkuje je raczej rzadko, preferując inne typu zbiorników wodnych).  
+
Jest zaliczany do glonopijców (należy do funkcjonalnej troficznej grupy wysysaczy) – pożywia się, wysysając cytoplazmę z komórek glonów. Zaliczany do limeksenów, a więc gatunków unikających jezior (zamieszkuje je raczej rzadko, preferując inne typy zbiorników wodnych).  
  
 
Na Pojezierzu Mazurskim znajdowany bywa głównie w jeziorze [[jezioro Śniardwy|Śniardwy]] oraz jeziorze [[Jezioro Mikołajskie|Mikołajskim]].
 
Na Pojezierzu Mazurskim znajdowany bywa głównie w jeziorze [[jezioro Śniardwy|Śniardwy]] oraz jeziorze [[Jezioro Mikołajskie|Mikołajskim]].
Linia 31: Linia 31:
 
Czachorowski Stanisław, ''Chruściki (Trichoptera) jezior Polski – charakterystyka rozmieszczenia larw'', Olsztyn 1998, s. 156.
 
Czachorowski Stanisław, ''Chruściki (Trichoptera) jezior Polski – charakterystyka rozmieszczenia larw'', Olsztyn 1998, s. 156.
  
[[Kategoria:Zwierzęta]][[Kategoria:Przyroda]]
+
[[Kategoria:Przyroda]] [[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]][[Kategoria: Jeziora]]

Wersja z 13:24, 12 sie 2014

Chruścik

Hydroptila cornuta`
Mosely, 1922
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ stawonogi
Podtyp tchawkowce
Gromada owady
Rząd chruściki
Rodzina Hydroptilidae
Rodzaj Hydroptila
Gatunek Hydroptila cornuta

Chruścik Hydroptila cornuta – gatunek chruścika nieposiadający polskiego odpowiednika nazwy łacińskiej. W Polsce stwierdzono do tej pory jego występowanie jedynie na Pojezierzu Mazurskim.

Opis

Należy do grupy najmniejszych chruścików z rodziny Hydroptilidae (wodolotkowate), które mają od 2 do 5 milimetrów. W Polsce odnotowano 23 gatunki tej rodziny z 8 rodzajów. Jest bardzo trudny do obserwacji i jeszcze trudniejszy w identyfikacji. Osobniki dorosłe można spotkać wieczorami, fruwające na wodą lub przylatujące do światła. Ze względu na małe rozmiary nie zwracamy na nie uwagi.

Larwy budują fasolkowate, przenośne bocznie spłaszczone domki z ziarenek piasku zespolonych za pomocą jedwabnej przędzy. Zdarzają się także domki z glonów nitkowatych. Przeważnie domki budowane są w ostatnim lub przedostatnim stadium larwalnym.

Jest zaliczany do glonopijców (należy do funkcjonalnej troficznej grupy wysysaczy) – pożywia się, wysysając cytoplazmę z komórek glonów. Zaliczany do limeksenów, a więc gatunków unikających jezior (zamieszkuje je raczej rzadko, preferując inne typy zbiorników wodnych).

Na Pojezierzu Mazurskim znajdowany bywa głównie w jeziorze Śniardwy oraz jeziorze Mikołajskim.

Bibliografia

Czachorowski Stanisław, Chruściki (Trichoptera) jezior Polski – charakterystyka rozmieszczenia larw, Olsztyn 1998, s. 156.