Ireneusz Kluczek: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Utworzono nową stronę "Kategoria: Sport =Sportowcy Warmii i Mazur= ==Olimpijczycy== Ireneusz Kluczek") |
(→Olimpijczycy) |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
==Olimpijczycy== | ==Olimpijczycy== | ||
Ireneusz Kluczek | Ireneusz Kluczek | ||
| + | =Osiągnięcia sportowe= | ||
| + | Pierwszy olsztyński olimpijczyk. Wystąpił w Igrzyskach Olimpijskich w Tokio w 1964 roku. W biegu indywidualnym awansował do ćwierćfinału, w którym jednak nie uczestniczył, skupiając wszystkie siły na sztafetę 4 razy 400 metrów, gdzie zespół miał większe szanse. Awansował z partnerami do finału tej konkurencji, zajmując 6 miejsce. Już wcześniej w 1960 roku był w ścisłej czołówce polskich 400-metrowców, ale na Igrzyska do Rzymu (1960 rok) nie pojechał, uzyskał status zawodnika rezerwowego. Był 11-krotnym reprezentantem Polski w prestiżowych meczach międzypaństwowych. Startował także w Mistrzostwach Europy w Belgradzie (1960 rok). Sztafeta 4 razy 400 metrów z jego udziałem odpadła w eliminacjach. W kraju był trzykrotnym medalista Mistrzostw Polski w biegu indywidualnym na 400 metrów. Srebro zdobył w 1961 i 1962 roku, brąz w 1960 roku. Był dwukrotnym rekordzistą Polski w sztafecie 4 razy 400 metrów. Dzięki sukcesom krajowym i międzynarodowym został zwycięzcą plebiscytu na Najpopularniejszego Sportowca Warmii i Mazur. | ||
| + | =Przebieg kariery sportowej= | ||
| + | Karierę rozpoczął w 1957 w sekcji MKS Olsztyn, od roku 1959 był zawodnikiem olsztyńskiej Gwardii. Po zakończeniu kariery sportowej | ||
| + | studiował na AWF w Poznaniu, gdzie w 1974 roku otrzymał tytuł mgr wf (specjalność sport). Mieszka w Warszawie, ale stale odwiedza Olsztyn, uczestnicząc w wielu spotkaniach popularyzujących lekkoatletykę w stolicy Warmii i Mazur. Jest gorącym propagatorem idei odbudowy Stadionu Leśnego. | ||
| + | =Przypisy/bibliografia= | ||
Wersja z 18:27, 19 gru 2013
Spis treści
Sportowcy Warmii i Mazur
Olimpijczycy
Ireneusz Kluczek
Osiągnięcia sportowe
Pierwszy olsztyński olimpijczyk. Wystąpił w Igrzyskach Olimpijskich w Tokio w 1964 roku. W biegu indywidualnym awansował do ćwierćfinału, w którym jednak nie uczestniczył, skupiając wszystkie siły na sztafetę 4 razy 400 metrów, gdzie zespół miał większe szanse. Awansował z partnerami do finału tej konkurencji, zajmując 6 miejsce. Już wcześniej w 1960 roku był w ścisłej czołówce polskich 400-metrowców, ale na Igrzyska do Rzymu (1960 rok) nie pojechał, uzyskał status zawodnika rezerwowego. Był 11-krotnym reprezentantem Polski w prestiżowych meczach międzypaństwowych. Startował także w Mistrzostwach Europy w Belgradzie (1960 rok). Sztafeta 4 razy 400 metrów z jego udziałem odpadła w eliminacjach. W kraju był trzykrotnym medalista Mistrzostw Polski w biegu indywidualnym na 400 metrów. Srebro zdobył w 1961 i 1962 roku, brąz w 1960 roku. Był dwukrotnym rekordzistą Polski w sztafecie 4 razy 400 metrów. Dzięki sukcesom krajowym i międzynarodowym został zwycięzcą plebiscytu na Najpopularniejszego Sportowca Warmii i Mazur.
Przebieg kariery sportowej
Karierę rozpoczął w 1957 w sekcji MKS Olsztyn, od roku 1959 był zawodnikiem olsztyńskiej Gwardii. Po zakończeniu kariery sportowej studiował na AWF w Poznaniu, gdzie w 1974 roku otrzymał tytuł mgr wf (specjalność sport). Mieszka w Warszawie, ale stale odwiedza Olsztyn, uczestnicząc w wielu spotkaniach popularyzujących lekkoatletykę w stolicy Warmii i Mazur. Jest gorącym propagatorem idei odbudowy Stadionu Leśnego.
