Ireneusz Kluczek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 4: Linia 4:
 
|nazwa = Ireneusz Kluczek
 
|nazwa = Ireneusz Kluczek
 
|grafika =   
 
|grafika =   
|podpis grafiki = [[Plik:kluczek_50.jpg]] 
+
|podpis grafiki = kluczek_50.jpeg
 
|Imię i Nazwisko = Ireneusz Kluczek
 
|Imię i Nazwisko = Ireneusz Kluczek
 
|Data i miejsce urodzenia =   
 
|Data i miejsce urodzenia =   

Wersja z 18:23, 5 sty 2014

Katalog: Sportowcy

Ireneusz Kluczek

Imię i nazwisko Ireneusz Kluczek
Data śmierci {{{Data śmierci}}}

Olimpijczycy

Ireneusz Kluczek

Osiągnięcia sportowe

Pierwszy olsztyński olimpijczyk. Wystąpił w Igrzyskach Olimpijskich w Tokio w 1964 roku. W biegu indywidualnym awansował do ćwierćfinału, w którym jednak nie uczestniczył, skupiając wszystkie siły na sztafetę 4 razy 400 metrów, gdzie zespół miał większe szanse. Awansował z partnerami do finału tej konkurencji, zajmując 6 miejsce. Już wcześniej w 1960 roku był w ścisłej czołówce polskich 400-metrowców, ale na Igrzyska do Rzymu (1960 rok) nie pojechał, uzyskał status zawodnika rezerwowego. Był 11-krotnym reprezentantem Polski w prestiżowych meczach międzypaństwowych. Startował także w Mistrzostwach Europy w Belgradzie (1960 rok). Sztafeta 4 razy 400 metrów z jego udziałem odpadła w eliminacjach. W kraju był trzykrotnym medalista Mistrzostw Polski w biegu indywidualnym na 400 metrów. Srebro zdobył w 1961 i 1962 roku, brąz w 1960 roku. Był dwukrotnym rekordzistą Polski w sztafecie 4 razy 400 metrów. Dzięki sukcesom krajowym i międzynarodowym został zwycięzcą plebiscytu na Najpopularniejszego Sportowca Warmii i Mazur.

Przebieg kariery sportowej

Karierę rozpoczął w 1957 w sekcji MKS Olsztyn, od roku 1959 był zawodnikiem olsztyńskiej Gwardii. Po zakończeniu kariery sportowej studiował na AWF w Poznaniu, gdzie w 1974 roku otrzymał tytuł mgr wf (specjalność sport). Mieszka w Warszawie, ale stale odwiedza Olsztyn, uczestnicząc w wielu spotkaniach popularyzujących lekkoatletykę w stolicy Warmii i Mazur. Jest gorącym propagatorem idei odbudowy Stadionu Leśnego.

Przypisy/bibliografia

Bogdan Tuszyński Polscy olimpijczycy XX wieku. T. 1: A-M. Wrocław: Wydawnictwo Europa, 2004, s. 360-361. Bogdan Tuszyński , Henryk Kurzyński: Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2006. Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2007, s. 441.