Józef Naronowicz-Naroński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Linia 6: Linia 6:
 
  |opis grafiki        =  
 
  |opis grafiki        =  
 
  |podpis              =
 
  |podpis              =
  |data urodzenia      = 1610  
+
  |data urodzenia      = 1610 r.
 
  |miejsce urodzenia    = Litwa
 
  |miejsce urodzenia    = Litwa
 
  |imię przy narodzeniu =
 
  |imię przy narodzeniu =
  |data śmierci        = kwiecień 1678
+
  |data śmierci        = IV 1678 r.
 
  |miejsce śmierci      = Szczytno
 
  |miejsce śmierci      = Szczytno
 
  |przyczyna śmierci    =
 
  |przyczyna śmierci    =
Linia 21: Linia 21:
 
}}
 
}}
  
'''Józef Naronowicz-Naroński''' (ur. ok. 1610 roku na Litwie, zm. w kwietniu 1678 roku w [[Szczytno|Szczytnie]]) – matematyk, inżynier, architekt, kartograf, geograf.  
+
'''Józef Naronowicz-Naroński''' (ur. ok. 1610 r. na Litwie, zm. IV 1678 r. w [[Szczytno|Szczytnie]]) – matematyk, inżynier, architekt, kartograf, geograf.  
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
 
== Życiorys ==  
 
== Życiorys ==  
  
 
=== Szkoła i wykształcenie ===
 
=== Szkoła i wykształcenie ===
W młodości otrzymał gruntowne wykształcenie. Uczył się w Gimnazjum w Kiejdanach, prawdopodobnie również kończył Akademię w Rakowie. Nie można też wykluczać uczelni w [[Elbląg|Elblągu]], Toruniu czy w Wilnie. Pomocną wskazówką w ustaleniu miejsc edukacji Naronowicza-Narońskiego, którą wykorzystują jego biografowie, była lista nauczycieli zamieszczona w jednym z tomów jego matematycznych dzieł.  
+
W młodości otrzymał gruntowne wykształcenie. Uczył się w Gimnazjum w Kiejdanach, prawdopodobnie również ukończył Akademię w Rakowie. Nie można też wykluczać uczelni w [[Elbląg|Elblągu]], Toruniu czy w Wilnie. Pomocną wskazówką w ustaleniu miejsc edukacji Naronowicza-Narońskiego, którą wykorzystują jego biografowie, była lista nauczycieli zamieszczona w jednym z tomów jego matematycznych dzieł.  
 
+
Naronowicz-Naroński posiadał wykształcenie z zakresu matematyki, geodezji i kartografii. Poza językiem ojczystym polskim, znał też łaciński, francuski i flamandzki. Słabo znał język niemiecki. Posiadał malarskie i plastyczne zdolności.  
Naronowicz-Naroński posiadał wykształcenie z zakresu matematyki, geodezji i kartografii. Poza językiem ojczystym polskim, znał też łaciński, francuski i flamandzki. Natomiast słabo znał język niemiecki. Posiadał malarskie i plastyczne zdolności.  
 
 
<br/>
 
<br/>
 
=== Praca ===
 
=== Praca ===
Józef Naronowicz-Naroński pracował dla miecznika koronnego Jana Zebrzydowskiego, wykonując dla niego w 1640 roku prace pomiarowe i kartograficzne. Od przełomu lat 1643-1644 Naronowicz-Naroński znajdował się w służbie [[Janusz Radziwiłł|Janusza Radziwiłła]]. Przeprowadzał dla nich prace geodezyjne i kartograficzne. Prawdopodobnie od stycznia 1648 roku zadaniem Naronowicza-Narońskiego było opracowanie map wszystkich dziedzicznych majętności [[Janusz Radziwiłł|Radziwiłła]].  
+
Józef Naronowicz-Naroński pracował dla miecznika koronnego Jana Zebrzydowskiego, wykonując dla niego w 1640 r. prace pomiarowe i kartograficzne. Od przełomu lat 1643-1644 Naronowicz-Naroński znajdował się w służbie [[Janusz Radziwiłł|Janusza Radziwiłła]]. Przeprowadzał dla niego prace geodezyjne i kartograficzne. Prawdopodobnie od stycznia 1648 r. zadaniem Naronowicza-Narońskiego było opracowanie map wszystkich dziedzicznych majętności [[Janusz Radziwiłł|Radziwiłła]].  
 
+
Naronowicz-Naroński, będąc starostą i wójtem zabłudowskim, uczestniczył w zarządzaniu dobrami księcia [[Janusz Radziwiłł|Janusza]]. Lata 1655-1659 stanowią lukę w biografii Naronowicza-Narońskiego. Prawdopodobnie wtedy pracował nad trzytomowym podręcznikiem "Księgi nauk matematycznych".  
Naronowicz-Naroński, będąc starostą i wójtem zabłudowskim, uczestniczył w zarządzaniu dobrami księcia [[Janusz Radziwiłł|Janusza]]. Lata 1655-1659 stanowią lukę w biografii Naronowicza-Narońskiego. Prawdopodobnie wtedy pracował nad trzytomowym podręcznikiem ''Księgi nauk matematycznych''.  
+
Około 1659 r. Naronowicz-Naroński jako arianin zmuszony był opuścić Polskę i z pomocą [[Bogusław Radziwiłł|Bogusława Radziwiłła]] - namiestnika [[Prusy Książęce|Prus Książęcych]], osiadł na stałe w Księstwie. Wykonał tam mapkę jeziora Druzno. W 1661 r. z elektorem Fryderykiem Wilhelmem zawarł umowę na wykonanie kontury (zarysu) i sporządzenia map wszystkich starostw [[Prusy Książęce|Prus Książęcych]]. Do roku 1676 sporządził 32 mapy, w tym pięć planów miast i zamków, dwie mapy morskie, trzy komornictw, mapę delty Niemna i dwadzieścia jeden map starostw położonych w Natangii i Sambii. Chronologie pracy Naronowicza-Narońskiego ustalał Zygmunt Lietz.  
 
+
W okresie od jesieni 1661 r. do końca 1663 r. Naronowicz-Naroński prowadził pomiary w starostwach węgorzewskim, oleckim, ryńskim, rastemborskim (kętrzyńskim), nad Zalewem Kurońskim i w starostwie barciańskim. Natomiast w latach 1664-1665 w ełckim i szestneńskim. Prace terenowe przeciętnie trwały od jednego do trzech miesięcy. Po zakończeniu pomiarów każdorazowo wracał  
Około 1659 roku Naronowicz-Naroński jako arianin zmuszony był opuścić Polskę i z pomocą [[Bogusław Radziwiłł|Bogusława Radziwiłła]] namiestnika [[Prusy Książęce|Prus Książęcych]], osiadł na stałe w Księstwie. Wykonał tam mapkę jeziora Druzno. W 1661 roku z elektorem Fryderykiem Wilhelmem zawarł umowę na wykonanie kontury (zarysu) i sporządzenia map wszystkich starostw [[Prusy Książęce|Prus Książęcych]]. Do roku 1676 sporządził 32 mapy, w tym: pięć planów miast i zamków, dwie mapy morskie, trzy komornictw, mapę delty Niemna i dwadzieścia jeden map starostw położonych w Natangii i Sambii. Chronologie pracy Naronowicza-Narońskiego ustalał Zygmunt Lietz.  
+
do [[Królewiec|Królewca]], gdzie mieszkał na stałe. Na podstawie wykazu autorstwa samego Naronowicza-Narońskiego w latach 1661-1671 łącznie w terenie spędził siedem lat. Dobrobytu Naronowiczowi-Narońskiemu służba elektorska nie zapewniła. Pensji  
 
+
nie otrzymywał terminowo. W 1678 r. posiadał zaległości w wysokości 7000 guldenów. Prawdopodobnie, żeby zdobyć pieniądze, podejmował inne prace na zlecenie, między innymi związane z budową i przebudową pałaców. Był autorem projektu połączenia jezior mazurskich kanałami przez Pregołę z Niemnem.  
W okresie od jesieni 1661 roku do końca 1663 roku Naronowicz-Naroński prowadził pomiary w starostwach węgorzewskim, oleckim, ryńskim, rastemborskim (kętrzyńskim), nad Zalewem Kurońskim i w starostwie barciańskim. Natomiast w latach 1664-1665 w ełckim i szestneńskim. Prace terenowe przeciętnie trwały od jednego do trzech miesięcy. Po zakończeniu pomiarów każdorazowo wracał  
 
do [[Królewiec|Królewca]], gdzie stale mieszkał. Na podstawie wykazu autorstwa samego Naronowicza-Narońskiego w latach 1661-1671 łącznie w terenie spędził siedem lat. Dobrobytu Naronowiczowi-Narońskiemu służba elektorska nie zapewniła. Pensji  
 
nie otrzymywał terminowo. W 1678 roku zaległości wynosiły 7 000 guldenów. Prawdopodobnie, żeby zdobyć pieniądze podejmował inne prace na zlecenie, między innymi związane z budową i przebudową pałaców. Był autorem projektu połączenia jezior mazurskich kanałami przez Pregołę z Niemnem.  
 
 
<br/>
 
<br/>
 
=== Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna ===
 
=== Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna ===
Największą pionierską pracą Naronowicza-Narońskiego było jego kilkutomowe dzieło inżynierii wojskowej pt: ''Księgi nauk matematycznych'' opracowane w latach 1655-1660. Jest to najwybitniejsza polska praca XVII wieku na temat geodezji i - po raz pierwszy - kartografii.  
+
Największą pionierską pracą Naronowicza-Narońskiego było jego kilkutomowe dzieło inżynierii wojskowej pt: "Księgi nauk matematycznych" opracowane w latach 1655-1660. Jest to najwybitniejsza polska praca XVII wieku na temat geodezji i - po raz pierwszy - kartografii.  
 
<br/>
 
<br/>
 
=== Ciekawostki ===
 
=== Ciekawostki ===
Niewiele wiadomo o życiu prywatnym Naronowicza-narońskiego. Miał syna Jana Józefa (zmarł w 1672 roku), który pomagał mu w wykonywaniu prac w terenie. Podobno Naronowicz-naroński był w bliskich kontaktach ze [[Zbigniew Morsztyn|Zbigniewem  Morsztynem]]. Naronowicz-Naroński w [[Królewiec|Królewcu]] ukończył rękopis obszernej historii Polski pt: ''Dowód prawdziwy Istoryi o najwyższej Monarchiej Scythiej Sarmacyi od wieku światów królującej starożytnego narodu pierwotnego języka słowiańskiego, a o dzisiejszym Królestwie Polskim W. Ks. Litewskim i inszemi państwy sarmackimi do niego przynależącymi''. Dzieło to znalazło się w królewieckiej bibliotece Samuela Ernesta Tschepiusa, która w 1761 roku spłonęła. W 1677 roku Naronowicz-Naroński podpisał umowę na opracowanie map starostw Prus Górnych. Wiosną 1678 roku wyjechał w tamte strony. Śmierć przerwała jego plany. Na jego miejsce mianowano w 1679 roku inżyniera i geometrę elektora [[Samuel Suchodolski|Samuela Suchodolskiego]].
+
Niewiele wiadomo o życiu prywatnym Naronowicza-Narońskiego. Miał syna Jana Józefa (zmarł w 1672 r.), który pomagał mu w wykonywaniu prac w terenie. Podobno Naronowicz-Naroński był w bliskich kontaktach ze [[Zbigniew Morsztyn|Zbigniewem  Morsztynem]]. Naronowicz-Naroński w [[Królewiec|Królewcu]] ukończył rękopis obszernej historii Polski pt: "Dowód prawdziwy Istoryi o najwyższej Monarchiej Scythiej Sarmacyi od wieku światów królującej starożytnego narodu pierwotnego języka słowiańskiego, a o dzisiejszym Królestwie Polskim W. Ks. Litewskim i inszemi państwy sarmackimi do niego przynależącymi". Dzieło to znalazło się w królewieckiej bibliotece Samuela Ernesta Tschepiusa, która w 1761 r. spłonęła. W 1677 r. Naronowicz-Naroński podpisał umowę na opracowanie map starostw Prus Górnych. Wiosną 1678 r. wyjechał w tamte strony. Śmierć przerwała jego plany. Na jego miejsce mianowano w 1679 r. inżyniera i geometrę elektora [[Samuel Suchodolski|Samuela Suchodolskiego]].
 
<br/>
 
<br/>
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==

Wersja z 09:14, 29 mar 2014

Józef Naronowicz-Naroński

Data i miejsce urodzenia 1610 r.
Litwa
Data i miejsce śmierci IV 1678 r.
Szczytno

Józef Naronowicz-Naroński (ur. ok. 1610 r. na Litwie, zm. IV 1678 r. w Szczytnie) – matematyk, inżynier, architekt, kartograf, geograf.

Życiorys

Szkoła i wykształcenie

W młodości otrzymał gruntowne wykształcenie. Uczył się w Gimnazjum w Kiejdanach, prawdopodobnie również ukończył Akademię w Rakowie. Nie można też wykluczać uczelni w Elblągu, Toruniu czy w Wilnie. Pomocną wskazówką w ustaleniu miejsc edukacji Naronowicza-Narońskiego, którą wykorzystują jego biografowie, była lista nauczycieli zamieszczona w jednym z tomów jego matematycznych dzieł. Naronowicz-Naroński posiadał wykształcenie z zakresu matematyki, geodezji i kartografii. Poza językiem ojczystym polskim, znał też łaciński, francuski i flamandzki. Słabo znał język niemiecki. Posiadał malarskie i plastyczne zdolności.

Praca

Józef Naronowicz-Naroński pracował dla miecznika koronnego Jana Zebrzydowskiego, wykonując dla niego w 1640 r. prace pomiarowe i kartograficzne. Od przełomu lat 1643-1644 Naronowicz-Naroński znajdował się w służbie Janusza Radziwiłła. Przeprowadzał dla niego prace geodezyjne i kartograficzne. Prawdopodobnie od stycznia 1648 r. zadaniem Naronowicza-Narońskiego było opracowanie map wszystkich dziedzicznych majętności Radziwiłła. Naronowicz-Naroński, będąc starostą i wójtem zabłudowskim, uczestniczył w zarządzaniu dobrami księcia Janusza. Lata 1655-1659 stanowią lukę w biografii Naronowicza-Narońskiego. Prawdopodobnie wtedy pracował nad trzytomowym podręcznikiem "Księgi nauk matematycznych". Około 1659 r. Naronowicz-Naroński jako arianin zmuszony był opuścić Polskę i z pomocą Bogusława Radziwiłła - namiestnika Prus Książęcych, osiadł na stałe w Księstwie. Wykonał tam mapkę jeziora Druzno. W 1661 r. z elektorem Fryderykiem Wilhelmem zawarł umowę na wykonanie kontury (zarysu) i sporządzenia map wszystkich starostw Prus Książęcych. Do roku 1676 sporządził 32 mapy, w tym pięć planów miast i zamków, dwie mapy morskie, trzy komornictw, mapę delty Niemna i dwadzieścia jeden map starostw położonych w Natangii i Sambii. Chronologie pracy Naronowicza-Narońskiego ustalał Zygmunt Lietz. W okresie od jesieni 1661 r. do końca 1663 r. Naronowicz-Naroński prowadził pomiary w starostwach węgorzewskim, oleckim, ryńskim, rastemborskim (kętrzyńskim), nad Zalewem Kurońskim i w starostwie barciańskim. Natomiast w latach 1664-1665 w ełckim i szestneńskim. Prace terenowe przeciętnie trwały od jednego do trzech miesięcy. Po zakończeniu pomiarów każdorazowo wracał do Królewca, gdzie mieszkał na stałe. Na podstawie wykazu autorstwa samego Naronowicza-Narońskiego w latach 1661-1671 łącznie w terenie spędził siedem lat. Dobrobytu Naronowiczowi-Narońskiemu służba elektorska nie zapewniła. Pensji nie otrzymywał terminowo. W 1678 r. posiadał zaległości w wysokości 7000 guldenów. Prawdopodobnie, żeby zdobyć pieniądze, podejmował inne prace na zlecenie, między innymi związane z budową i przebudową pałaców. Był autorem projektu połączenia jezior mazurskich kanałami przez Pregołę z Niemnem.

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Największą pionierską pracą Naronowicza-Narońskiego było jego kilkutomowe dzieło inżynierii wojskowej pt: "Księgi nauk matematycznych" opracowane w latach 1655-1660. Jest to najwybitniejsza polska praca XVII wieku na temat geodezji i - po raz pierwszy - kartografii.

Ciekawostki

Niewiele wiadomo o życiu prywatnym Naronowicza-Narońskiego. Miał syna Jana Józefa (zmarł w 1672 r.), który pomagał mu w wykonywaniu prac w terenie. Podobno Naronowicz-Naroński był w bliskich kontaktach ze Zbigniewem Morsztynem. Naronowicz-Naroński w Królewcu ukończył rękopis obszernej historii Polski pt: "Dowód prawdziwy Istoryi o najwyższej Monarchiej Scythiej Sarmacyi od wieku światów królującej starożytnego narodu pierwotnego języka słowiańskiego, a o dzisiejszym Królestwie Polskim W. Ks. Litewskim i inszemi państwy sarmackimi do niego przynależącymi". Dzieło to znalazło się w królewieckiej bibliotece Samuela Ernesta Tschepiusa, która w 1761 r. spłonęła. W 1677 r. Naronowicz-Naroński podpisał umowę na opracowanie map starostw Prus Górnych. Wiosną 1678 r. wyjechał w tamte strony. Śmierć przerwała jego plany. Na jego miejsce mianowano w 1679 r. inżyniera i geometrę elektora Samuela Suchodolskiego.

Bibliografia

Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla od połowy XV wieku do 1945 roku, Warszawa 1963.
Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej od połowy XV do końca XVIII wieku, t. 2, Olsztyn 1980.
Wybitni Polacy w Królewcu XVI-XX wiek, red. Sławomir Augusiewicz, Janusz Jasiński, Tadeusz Oracki, Olsztyn 2005.
Leksykon Historii Polski, red. Michał Czajka, Marcin Kamler, Witold Sienkiewicz, Warszawa 1995.
Szkice olsztyńskie, red. Janusz Jasiński, Olsztyn 1967.