Jadwiga Schnarbach

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Jadwiga Schnarbach

Jadwiga SchnarbachReprodukcja zdjęcia z wystawy o warmińskich męczennikach – Krzysztof Kozłowski
Jadwiga Schnarbach
Reprodukcja zdjęcia z wystawy o warmińskich męczennikach – Krzysztof Kozłowski
Data i miejsce urodzenia 16 lipca 1923 r.
Kaplityny
Data i miejsce śmierci 23 stycznia 1945 r.
Kaplityny
Przyczyna śmierci śmierć męczeńska

Jadwiga Schnarbach (ur. 16 lipca 1923 r. w Kaplitynach, zm. 23 stycznia 1945 r.) – włączona w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej.

Życiorys

Była jedenastym dzieckiem Franciszka i Elżbiety. Miała pięciu braci i sześć sióstr. Trzy dni po narodzinach została ochrzczona w kościele pw. św. Anny w Barczewie. W tym kościele przystąpiła również do Pierwszej Komunii, a 20 czerwca 1932 r. przyjęła sakrament bierzmowania.

Po ukończeniu szkoły podstawowej pozostała przy rodzicach, by pomagać im w pracy w gospodarstwie.

Przez całe życie Jadwiga odznaczał się głęboką i żywą wiarą. Starała się żyć według przykazań Bożych, szczególnie umiłowawszy cnotę czystości. Widoczne to było szczególnie w okresie młodzieńczym, kiedy wierna była obowiązkom stanu panieńskiego.

Śmierć męczeńska

Wojska Armii Czerwonej zajęły Kaplityny 22 lub 23 stycznia. Ich wkroczeniu towarzyszył strach mieszkańców, którzy z opowieści uciekinierów z innych miejscowości wiedzieli, jakich czynów dopuszczali się sowieci w zajmowanych wsiach i miasteczkach. Żołnierze radzieccy zajechali m.in. do gospodarstwa Schnarbachów.

Wedle relacji jeden z oficerów zszedł z konia i kazał ojcu Jadwigi, Franciszkowi, przytrzymać go. Sam wszedł do mieszkania i przeszukiwał wszystkie pokoje. Kiedy zobaczył, że w domu jest młoda panna, która wówczas pracowała u rodziny Schnarbachów jako jeniec wojenny, przywołał ją i zaczął z nią rozmawiać. Następnie wezwał Jadwigę. Ponieważ ona bardzo się bała, wspomniana wcześniej dziewczyna poszła z nią, co chwilę uspokajając. Po chwili dziewczyna wyszła z pokoju, a Jadwiga została sama z oficerem. Chcąc uniknąć gwałtu, Jadwiga uciekła i schowała się w szafie. Oficer odnalazł ją i zastrzelił – jej ciało wypadło z szafy na podłogę.

Jadwigę pochowano w rodzinnym ogrodzie, w pobliżu domu, gdyż wówczas nie było możliwości przewiezienia ciała na cmentarz parafialny do Barczewa. Jej grób zachował się do dziś.

Bibliografia

B. Schwark, Ihr Name lebt. Ermländische Priester in Leben, Leid und Tod, Osnabrück 1958.
Zeugen für Christus. Das deutsche Martyrologium des 20. Jahrhunderts, t. 1–2, (red.) H. Moll, Paderborn 1999.
A. Kopiczko, Duchowieństwo katolickie diecezji warmińskiej w latach 1821–1945, cz. 1, Studium prozopograficzne, Olsztyn 2004.
Męczennicy Kościoła warmińskiego XX wieku, (red.) J. Guzowski, Olsztyn 2004.
Śmierć w szafie, "Gość Niedzielny. Posłaniec Warmiński", nr 28/2012, 15 lipca 2012.