Jerzy Żwirko

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Jerzy Żwirko

z archiwum Janusza Poryckiego
z archiwum Janusza Poryckiego
Imię i nazwisko Jerzy Żwirko
Data i miejsce urodzenia 1950 roku Koskajmach koło Kętrzyna
Data śmierci 5 stycznia 1973 roku w Rabce
Dyscyplina Kolarz
Największy sukces Trzecie miejsce w wyścigu Dokoła Anglii

Jerzy Żwirko (ur. 1950 roku Koskajmach koło Kętrzyna, zmarł 5 stycznia 1973 roku w Rabce) - Jeden z najbardziej utalentowanych kolarzy młodego pokolenia w latach 70-tych, kiedy polską reprezentacją rządził legendarny trener Henryk Łasak.

Przebieg kariery sportowej

Mając 15 lat uczestniczył w wyścigu w Srokowie podczas festynu Gazety Olsztyńskiej. Wcześniej sprzedał harmonię, kupił dość prymitywny rower i zameldował się na czele wyścigu. Wpadł w oko trenerom z Kętrzyna, którzy wzięli go do miejscowej sekcji LZS (pierwszy trener Ryszard Szczepański). Za rok przebywał już w Olsztynie (mieszkał w wynajętym pokoju przy ul. Fałata) i trenował w klubie Zjednoczeni. Opiekę nad nim przejął Eugeniusz Szulc. W kategorii juniorów wygrał wiele wyścigów, w tym te najważniejsze. Został mistrzem Polski na szosie i w przełajach. Jego talent dostrzegł trener kadry seniorów Hanryk Łasak i włączył go do szerokiej kadry, a niej roiło się od nazwisk znakomitych szosowców. Szybko nabrał obycia międzynarodowego i stał się rewelacją roku 1972, otrzymując za to specjalna nagrodę. Stanął na podium trzech bardzo prestiżowych wyścigów: Dokoła Anglii, Wilhelma Tella w Szwajcarii i Dokoła Bułgarii. Był pierwszym rezerwowym na Igrzyska Olimpijskie w Monachium.W wyścigu Tour de Pologne jechał żółtej koszulce lidera do momentu pechowej kraksy. Przepowiadano mu wielka karierę. 5 stycznia 1973 roku jadąc samochodem na zgrupowanie kadry narodowej zginął w wypadku razem z trenerem Henrykiem Łasakiem. Uratował się Janusz Kowalski, który kilka lat później został w Montrealu szosowym mistrzem świata amatorów. By uczcić pamięć kolarza organizowano przez kilka lat Memoriał Jerzego Żwirki, najpierw w formie wyścigu wieloetapowego, potem kryterium w Kętrzynie. Imprezę w pewnym momencie zawieszono z powodów finansowych. W w plebiscycie Gazety Olsztyńskiej przyznano mu tytuł honorowego sportowca 1972 roku.

Bibliografia

  • Na podstawie informacji trenera Eugeniusza Szulca