Josef Steinki: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "{{Biogram infobox |imię i nazwisko = Josef Steinki |imię i nazwisko org = |pseudonim = |grafika = .jpg |opis grafiki = ks. J...") |
Krzysztofk (dyskusja | edycje) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Biogram infobox | {{Biogram infobox | ||
| − | |imię i nazwisko = Josef Steinki | + | |imię i nazwisko = ks. Josef Steinki |
|imię i nazwisko org = | |imię i nazwisko org = | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
| − | |grafika = .jpg | + | |grafika = Bludau.jpg |
| − | |opis grafiki = ks. Josef Steinki | + | |opis grafiki = ks. Josef Steinki |
|podpis = | |podpis = | ||
| − | |data urodzenia = | + | |data urodzenia = 19 grudnia 1889 r. |
| − | |miejsce urodzenia = | + | |miejsce urodzenia = Głotowo |
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
| − | |data śmierci = | + | |data śmierci = 16 lutego 1945 r. |
| − | |miejsce śmierci = | + | |miejsce śmierci = Olsztyn |
| − | |przyczyna śmierci = | + | |przyczyna śmierci = śmierć męczeńska |
| − | |miejsce spoczynku = | + | |miejsce spoczynku = Frombork |
|zawód = | |zawód = | ||
|odznaczenia = | |odznaczenia = | ||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
}} | }} | ||
| − | ''' | + | '''Ks. Josef Steinki''' (ur. 19 grudnia 1889 r., zm. 16 lutego 1945 r.) – włączony w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
| − | === | + | ===Sylwetka=== |
| − | + | Urodzł się 19 grudnia 1889 r. w [[Głotowo|Głotowie]]. Jego ojciec Juliusz był nauczycielem, zaś matka Theresia zajmowała się domem. Spośród dziewięciorga rodzeństwa, czterech braci zostało kapłanami, a trzy siostry zakonnicami.<br/> | |
| + | Ks. Josef po maturze studiował matematykę we Wrocławiu i Monachium. Później wstąpił do seminarium w [[Braniewo|Braniewie]], po którego ukończeniu, 3 lipca 1916 r., przyjął święcenia kapłańskie. | ||
| + | Początkowo pracował jako wikariusz w [[Reszel|Reszlu]] i Królewcu. W 1924 r. został mianowany dyrektorem diecezjalnego Caritas w Braniewie, w pełni poświęcając się temu dziełu. Zasłużył się przy organizacji opiekunek parafialnych i utworzeniu Seminarium dla Przedszkolanek w Olsztynie.<br/> | ||
| + | Widząc ogromną potrzebę wspierania dzieci i ich formacji duchowej utworzył ośrodki wypoczynkowe w [[Koronowo|Koronowie]] i [[Tolkmicko|Tolkmicku]]. Z jego inicjatywy powstał również dom wypoczynkowy dla matek w [[Gietrzwałd|Gietrzwałdzie]]. Korzystając z utworzonej bazy ośrodków organizował na Warmii wypoczynek dla dzieci z Zagłębia Ruhry. Kierował również budową sierocińca pod wezwaniem św. Józefa w [[Lidzbark|Warmiński|Lidzbarku Warmińskim]] oraz rozbudową szpitali i domów dla rencistów na Warmii. Przez długie lata nadzorował też budowę kliniki ortopedycznej we [[Frombork|Fromborku]].<br/> | ||
| + | Gdy został diecezjalnym duszpasterzem kobiet, zorganizował w Gietrzwałdzie ośrodek rekolekcyjno-szkoleniowy. Zajmował się również organizacją pielgrzymek ogólnodiecezjalnych. Był prezesem Stowarzyszenia św. Bonifacego w [[Archidiecezja warmińska|diecezji warmińskiej]]. 27 marca 1936 r. otrzymał godność kanonika katedralnego. Pełnił funkcję penitencjarza.<br/> | ||
| + | W 1941 r. ks. Josef Steinki wraz z księżmi B. Weichselem, A. Szarnowskim, A. Bönigkiem i O. Schlüsenerem, został aresztowany przez Niemców. Był to wynik donosu, który złożył na nich salwatorianin o. Theophil Matuszewski. Naziści oskarżyli go o zdradę ojczyzny i rozpowszechnianie informacji o brutalnym potraktowaniu przez nazistów polskich kapłanów w Pelplinie, kanoników kapituły katedralnej i wykładowców tamtejszego seminarium duchownego, rozstrzelanych jesienią 1939 r. Sąd specjalny w Królewcu skazał ks. Josefa na karę trzech i pół roku więzienia, którą odbywał w Sztumie, i zmusił do rezygnacji z godności kanonickiej. Po trzech latach ks. Steinki został zwolniony i wyszedł na wolność. Po opuszczeniu więzienia ks. Josef pełnił funkcję kapelana w Szpitalu Mariackim (Miejskim) w Olsztynie.<br/> | ||
===Śmierć męczeńska=== | ===Śmierć męczeńska=== | ||
| + | Kiedy 21 stycznia 1945 r. miasto zostało zajęte przez wojska radzieckie, stanął w obronie cnoty czystości sióstr zakonnych i pielęgniarek, za co został brutalnie pobity do utraty przytomności przez czerwonoarmistów. Wcześniej zdążył udzielić zakonnicom generalnego rozgrzeszenia. Wiele z nich zostało zgwałconych i zabitych. | ||
| + | Cztery dni później aresztowano go wraz z dziesięcioma siostrami zakonnymi i osadzono w więzieniu śledczym radzieckiej komendantury wojskowej w Olsztynie. Przez kolejne piętnaście dni nie otrzymywał jedzenia, a panujące warunki przyczyniły się do zachorowania na czerwonkę i tyfus. Mimo osłabienia i trapiących go chorób pocieszał więźniów, modlił się z nimi. 15 lutego 1945 r. został razem z siostrami zwolniony z więzienia. W czasie drogi do plebanii kilka razy upadał, ale dzięki pomocy zakonnic dotarł na miejsce. 16 lutego 1945 r., po południu, zmarł z wycieńczenia na plebanii, otrzymawszy wcześniej sakramenty święte z rąk ks. [[Jan Hanowski|Jana Hanowskiego]]. <br/> | ||
| + | Pochowany został tymczasowo bez trumny w pobliżu zakrystii kościoła św. Jakuba w Olsztynie, a potem 8 czerwca 1946 r. na cmentarzu szpitalnym przy ul. Mariackiej w Olsztynie, wreszcie w 1954 r. na cmentarzu kapitulnym we Fromborku. | ||
| + | <br> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | [http://olsztyn.gosc.pl/ olsztyn gosc.pl] [15.11.2014]<br/> | + | [http://olsztyn.gosc.pl/ olsztyn.gosc.pl] [15.11.2014]<br/> |
| − | [[Kategoria: Osoba|Steinki, Josef]] | + | [[Kategoria: Osoba|Steinki, Josef]] |
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Steinki, Josef]] |
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria: Olsztyn|Steinki, Josef]] |
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria: Warmińscy męczennicy|Steinki, Josef]] |
| − | [[Kategoria:1900-1945|Steinki, Josef]] | + | [[Kategoria: 1900-1945|Steinki, Josef]] |
Wersja z 21:44, 26 sty 2015
| ks. Josef Steinki | |
| | |
 ks. Josef Steinki
| |
| Data i miejsce urodzenia | 19 grudnia 1889 r. Głotowo |
| Data i miejsce śmierci | 16 lutego 1945 r. Olsztyn |
| Przyczyna śmierci | śmierć męczeńska |
| Miejsce spoczynku | Frombork |
Ks. Josef Steinki (ur. 19 grudnia 1889 r., zm. 16 lutego 1945 r.) – włączony w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej.
Spis treści
Życiorys
Sylwetka
Urodzł się 19 grudnia 1889 r. w Głotowie. Jego ojciec Juliusz był nauczycielem, zaś matka Theresia zajmowała się domem. Spośród dziewięciorga rodzeństwa, czterech braci zostało kapłanami, a trzy siostry zakonnicami.
Ks. Josef po maturze studiował matematykę we Wrocławiu i Monachium. Później wstąpił do seminarium w Braniewie, po którego ukończeniu, 3 lipca 1916 r., przyjął święcenia kapłańskie.
Początkowo pracował jako wikariusz w Reszlu i Królewcu. W 1924 r. został mianowany dyrektorem diecezjalnego Caritas w Braniewie, w pełni poświęcając się temu dziełu. Zasłużył się przy organizacji opiekunek parafialnych i utworzeniu Seminarium dla Przedszkolanek w Olsztynie.
Widząc ogromną potrzebę wspierania dzieci i ich formacji duchowej utworzył ośrodki wypoczynkowe w Koronowie i Tolkmicku. Z jego inicjatywy powstał również dom wypoczynkowy dla matek w Gietrzwałdzie. Korzystając z utworzonej bazy ośrodków organizował na Warmii wypoczynek dla dzieci z Zagłębia Ruhry. Kierował również budową sierocińca pod wezwaniem św. Józefa w Warmiński|Lidzbarku Warmińskim oraz rozbudową szpitali i domów dla rencistów na Warmii. Przez długie lata nadzorował też budowę kliniki ortopedycznej we Fromborku.
Gdy został diecezjalnym duszpasterzem kobiet, zorganizował w Gietrzwałdzie ośrodek rekolekcyjno-szkoleniowy. Zajmował się również organizacją pielgrzymek ogólnodiecezjalnych. Był prezesem Stowarzyszenia św. Bonifacego w diecezji warmińskiej. 27 marca 1936 r. otrzymał godność kanonika katedralnego. Pełnił funkcję penitencjarza.
W 1941 r. ks. Josef Steinki wraz z księżmi B. Weichselem, A. Szarnowskim, A. Bönigkiem i O. Schlüsenerem, został aresztowany przez Niemców. Był to wynik donosu, który złożył na nich salwatorianin o. Theophil Matuszewski. Naziści oskarżyli go o zdradę ojczyzny i rozpowszechnianie informacji o brutalnym potraktowaniu przez nazistów polskich kapłanów w Pelplinie, kanoników kapituły katedralnej i wykładowców tamtejszego seminarium duchownego, rozstrzelanych jesienią 1939 r. Sąd specjalny w Królewcu skazał ks. Josefa na karę trzech i pół roku więzienia, którą odbywał w Sztumie, i zmusił do rezygnacji z godności kanonickiej. Po trzech latach ks. Steinki został zwolniony i wyszedł na wolność. Po opuszczeniu więzienia ks. Josef pełnił funkcję kapelana w Szpitalu Mariackim (Miejskim) w Olsztynie.
Śmierć męczeńska
Kiedy 21 stycznia 1945 r. miasto zostało zajęte przez wojska radzieckie, stanął w obronie cnoty czystości sióstr zakonnych i pielęgniarek, za co został brutalnie pobity do utraty przytomności przez czerwonoarmistów. Wcześniej zdążył udzielić zakonnicom generalnego rozgrzeszenia. Wiele z nich zostało zgwałconych i zabitych.
Cztery dni później aresztowano go wraz z dziesięcioma siostrami zakonnymi i osadzono w więzieniu śledczym radzieckiej komendantury wojskowej w Olsztynie. Przez kolejne piętnaście dni nie otrzymywał jedzenia, a panujące warunki przyczyniły się do zachorowania na czerwonkę i tyfus. Mimo osłabienia i trapiących go chorób pocieszał więźniów, modlił się z nimi. 15 lutego 1945 r. został razem z siostrami zwolniony z więzienia. W czasie drogi do plebanii kilka razy upadał, ale dzięki pomocy zakonnic dotarł na miejsce. 16 lutego 1945 r., po południu, zmarł z wycieńczenia na plebanii, otrzymawszy wcześniej sakramenty święte z rąk ks. Jana Hanowskiego.
Pochowany został tymczasowo bez trumny w pobliżu zakrystii kościoła św. Jakuba w Olsztynie, a potem 8 czerwca 1946 r. na cmentarzu szpitalnym przy ul. Mariackiej w Olsztynie, wreszcie w 1954 r. na cmentarzu kapitulnym we Fromborku.
Bibliografia
olsztyn.gosc.pl [15.11.2014]
