Karaś

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Karaś pospolity

Carassius carassius`
Linnaeus, 1758
Carassius carassius Linnaeus, 1758
Źródło: Commons Wikimedia
Źródło: Commons Wikimedia
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada promieniopłetwe
Rząd karpiokształtne
Rodzina karpiowate
Rodzaj Carassius
Gatunek Karaś pospolity
Synonimy

Cyprinus carassius Linnaeus, 1758
Carassius carassius carassius (Linnaeus, 1758)
Carassius carassius jacuticus Kirillov, 1956
Carassius charax (Lesniewski, 1837)
Carassius gibelio minutus (Kessler, 1856)
Carassius humilis Heckel, 1837
Carassius linnaei Bonaparte, 1845
Carassius linnei Malm, 1877
Carassius linnei lacustrus Malm, 1877
Carassius linnei piscinarum Malm, 1877
Carassius oblongus Heckel & Kner, 1858
Carassius vulgaris Nordmann, 1840
Carassius vulgarus crassior Walecki, 1889
Cyprinus carassius Linnaeus, 1758
Cyprinus charax Lesniewski, 1837
Cyprinus gibelio minutus Kessler, 1856
Cyprinus moles Selys-Longchamps, 1842
Cyprinus moles Valenciennes, 1842
Carassius oblongus Heckel & Kner, 1858

Karaś (Carassius carassius) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny karpiowatych (Cyprinidae).

Karaś. Fot. Karelj. Źródło: Commons Wikimedia

Morfologia

Karaś to gatunek bardzo popularny w polskich wodach. Występuje w dwóch odmianach: rodzimej, zwanej też pospolitą, oraz srebrnej, zwanej czasem japońską. Ciało karasia jest silnie wygrzbiecone, krępe i bocznie ścieśnione. Karaś ma ubarwienie brunatnozłociste z zielonkawym połyskiem, brzuch żółtawy lub biały. Płetwy piersiowe i brzuszne przy nasadzie są lekko zaczerwienione. Na trzonie ogona znajduje się charakterystyczna, ciemna plama. Głowa nieduża, otwór gębowy mały, znajduje się na końcu pyska ustawiony nieco skośnie ku górze. Zęby gardłowe ustawione są w jednym szeregu.
Osiąga długość 40 cm i masę 1 kg.

Występowanie

Preferuje małe i płytkie zbiorniki wodne (starorzecza, glinianki, torfianki). W Polsce jest spotykany we wszystkich nizinnych wodach śródlądowych, stojących i wolno płynących, w miejscach o porośniętym roślinami podłożu. Przebywa niedaleko brzegów, przy miękkim i mulistym dnie. Niewielkie jego ilości są hodowane w gospodarstwach stawowych.

Toleruje bardzo niską zawartość tlenu. Często w takich zbiornikach o wysokiej zawartości dwutlenku węgla i siarczku wodoru tworzy formę karłowatą, która ma wysmukłe, wydłużone ciało i w wieku 8–10 lat osiąga zaledwie 9–10 cm długości.

Żerowanie

Karasie ryby żywią się drobnymi, dennymi bezkręgowcami, zwłaszcza larwami ochotkowatych i jętek, a także roślinami wodnymi.

Rozród

Tarło odbywa od maja do lipca, samica składa wówczas przeciętnie około 150 000 jaj. Gotowe do rozrodu ryby gromadzą się w płytkich, obficie porośniętych podwodną roślinnością miejscach. Kleista ikra karasia o średnicy 1-1,5 mm przyczepia się do roślin. Okres inkubacji trwa od 3 do 7 dni. Dojrzałość płciową ryby uzyskują przy długości 8-15 cm, w 3-4 roku życia. Karaś dzięki możliwości przybierania formy głodowej (karłowacenie) potrafi wytrzymać ekstremalnie niekorzystne warunki środowiskowe.

Ochrona i zagrożenie

Kategoria zagrożenia CKGZ, do której został zakwalifikowany karaś, wskazuje, że w tej chwili nie ma żadnych obaw o przyszłość tego gatunku.

  • Okres ochronny: brak
  • Wymiar ochronny: brak
  • Dobowy limit połowu: brak

Znaczenie gospodarcze

Znaczenie gospodarcze karasia jest małe, ponieważ ryba rośnie bardzo powoli. Często występuje w wielkich ilościach, ale osiąga bardzo niewielkie rozmiary i rybacy traktują karasia jako chwast rybny, mimo że jego mięso jest bardzo smaczne.

Bibliografia

fishing.pl [28.07.2014]
pl.wikipedia.org [28.07.2014]
wedkuje.pl [28.07.2014]