Kazimierz Szulc: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 6: Linia 6:
 
  |opis grafiki        =  
 
  |opis grafiki        =  
 
  |podpis              =
 
  |podpis              =
  |data urodzenia      = 15 październik 1825
+
  |data urodzenia      = 15 października 1825 r.
 
  |miejsce urodzenia    = Samów
 
  |miejsce urodzenia    = Samów
 
  |imię przy narodzeniu =
 
  |imię przy narodzeniu =
  |data śmierci        = 27 marzec 1887
+
  |data śmierci        = 27 marca 1887 r.
 
  |miejsce śmierci      = Poznań
 
  |miejsce śmierci      = Poznań
 
  |przyczyna śmierci    =
 
  |przyczyna śmierci    =
Linia 20: Linia 20:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
'''Kazimierz Szulc''' (ur. 15 października 1825 roku w Samowie, zm. 27 marca 1887 roku w Poznaniu) – działacz narodowo-oświatowy, publicysta, historyk, redaktor.  
+
'''Kazimierz Szulc''' (ur. 15 października 1825 r. w Samowie, zm. 27 marca 1887 r. w Poznaniu) – działacz narodowo-oświatowy, publicysta, historyk, redaktor.  
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
 
== Życiorys ==  
 
== Życiorys ==  
  
 
=== Szkoła i wykształcenie ===
 
=== Szkoła i wykształcenie ===
Szulc ukończył miejscową szkołę elementarną. W 1840 roku zapisał się do Gimnazjum Chełmińskiego. W 1845 roku przybył do [[Ełk|Ełku]] celem zorganizowania stowarzyszenia patriotycznego. Poprzez uzyskanie stypendium Towarzystwa Pomocy Naukowej w Poznaniu, we wrześniu 1845 roku w [[Ełk|Ełku]] został przyjęty do Gimnazjum. Egzaminy maturalne złożył w Koszalinie. Studiował we Wrocławiu na kierunku historii i geografii i tam, w 1856 roku obronił pracę doktorską ''De originae et sedibus veterum Illiriorum''.
+
Szulc ukończył miejscową szkołę elementarną. W 1840 r. zapisał się do Gimnazjum Chełmińskiego. W 1845 r. przybył do [[Ełk|Ełku]] celem zorganizowania stowarzyszenia patriotycznego. Dzięki uzyskanemu stypendium Towarzystwa Pomocy Naukowej w Poznaniu, we wrześniu 1845 r. został przyjęty do Gimnazjum w Ełku. Egzaminy maturalne złożył w Koszalinie. Studiował we Wrocławiu na kierunku historii i geografii i tam, w 1856 r., obronił pracę doktorską "De originae et sedibus veterum Illiriorum".
 
<br/>
 
<br/>
 
=== Praca ===
 
=== Praca ===
Kazimierz Szulc kształcąc się w Chełmnie był członkiem tajnego Towarzystwa Patriotycznego. Przebywając w szkole gimnazjalnej w [[Ełk|Ełku]] został również wciągnięty do sprzymierzenia konspiracyjnego i wkrótce rozpoczął działalność w okolicach [[Ełk|Ełku]] z ramienia Towarzystwa Demokratycznego Polskiego. Przebywając tam nawiązał kontakty z księdzem [[Gustaw Gizewiusz|Gustawem Gizewiuszem]] z [[Ostróda|Ostródy]]. Prawdopodobnie Szulc wciągnął [[Gustaw Gizewiusz|Gizewiusza]] do Konspiracji. Szulc był inicjatorem powstania na południowej [[Warmia|Warmii]]. W osobie księdza Michała Trzaskowskiego znalazł sprzymierzeńca. Szulc był wyznaczony przez Agenta Towarzystwa Demokratycznego na [[Prusy Zachodnie]] i [[Prusy Wschodnie|Wschodnie]] – [[Seweryn Elżanowski|Seweryna Elżanowskiego]], na komisarza wojennego obwodu ełckiego.  
+
Kazimierz Szulc kształcąc się w Chełmnie był członkiem tajnego Towarzystwa Patriotycznego. Przebywając w szkole gimnazjalnej w Ełku został wciągnięty do sprzymierzenia konspiracyjnego i wkrótce rozpoczął działalność w okolicach Ełku z ramienia Towarzystwa Demokratycznego Polskiego. Przebywając tam nawiązał kontakty z księdzem [[Gustaw Gizewiusz|Gustawem Gizewiuszem]] z [[Ostróda|Ostródy]]. Prawdopodobnie Szulc wciągnął Gizewiusza do konspiracji.
  
W styczniu 1846 roku wyjechał do Poznańskiego celem skontaktowania się z emisariuszami. Po powrocie został aresztowany i skazany na osiem lat więzienia w [[Grudziądz|Grudziądzu]]. Szulc studiując we Wrocławiu należał jednocześnie do Towarzystwa Literacko-Słowiańskiego. Był jego bibliotekarzem a później prezesem. Rozkwit Towarzystwa nastąpił pod jego kierownictwem. W latach 1850-1852 wydał pismo ''Znicz'' poświęcone problematyce Słowiańszczyzny. W 1853 roku zamieszkał w Poznaniu, utrzymując się z udzielania prywatnych lekcji. W 1856 roku broniąc pracę doktorską, został profesorem w Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu. W 1857 roku był inicjatorem założenia Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk.
+
Szulc był inicjatorem powstania na południowej [[Warmia|Warmii]]. W osobie księdza Michała Trzaskowskiego znalazł sprzymierzeńca. Szulc był wyznaczony przez Agenta Towarzystwa Demokratycznego na [[Prusy Zachodnie]] i [[Prusy Wschodnie|Wschodnie]] – [[Seweryn Elżanowski|Seweryna Elżanowskiego]] – na komisarza wojennego obwodu ełckiego.
 +
 
 +
W styczniu 1846 r. wyjechał do poznańskiego celem skontaktowania się z emisariuszami. Po powrocie został aresztowany i skazany na osiem lat więzienia w [[Grudziądz|Grudziądzu]]. Szulc, studiując we Wrocławiu, należał jednocześnie do Towarzystwa Literacko-Słowiańskiego. Był jego bibliotekarzem, a później prezesem. Rozkwit towarzystwa nastąpił pod jego kierownictwem. W latach 1850-1852 wydał pismo "Znicz" poświęcone problematyce słowiańszczyzny. W 1853 r. zamieszkał w Poznaniu, utrzymując się z udzielania prywatnych lekcji. W 1856 r. obronił pracę doktorską i został profesorem w Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu. W 1857 r. był inicjatorem założenia Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk.
 
<br/>
 
<br/>
 
=== Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna ===
 
=== Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna ===
Szulc zaangażował się w walkę narodowo-wyzwoleńczą w 1863 roku jako agent Rządu Narodowego w zaborze pruskim. Cały czas współpracował z miejscowymi przedsiębiorstwami handlowymi. Nieustannie przemierzał tereny [[Prusy Wschodnie|Prus Wschodnich]], szczególnie [[Mazury]] celem kontaktowania się z miejscowymi agentami. Szulc zorganizował siatkę przerzutów broni przez Rozogi na Kurpie. W tę akcję wciągnął [[Wojciech Kętrzyński|Wojciecha Kętrzyńskiego]], a z Rozóg Mazura Henryka Kosiorka, farbiarza Michała Geriacha, Żyda Eyssiga Kellera i około 20 innych mieszkańców.
+
Szulc zaangażował się w walkę narodowo-wyzwoleńczą. W 1863 r. był agentem Rządu Narodowego w zaborze pruskim. Cały czas współpracował z miejscowymi przedsiębiorstwami handlowymi. Nieustannie przemierzał tereny [[Prusy Wschodnie|Prus Wschodnich]], szczególnie [[Mazury|Mazur]] celem kontaktowania się z miejscowymi agentami. Szulc zorganizował siatkę przerzutów broni przez Rozogi na Kurpie. W tę akcję wciągnął [[lkwim:Wojciech Kętrzyński|Wojciecha Kętrzyńskiego]], a z Rozóg Mazura Henryka Kosiorka, farbiarza Michała Geriacha, Żyda Eyssiga Kellera i około 20 innych mieszkańców.
 
 
Agenci mazurscy odwiedzali Szulca w [[Królewiec|Królewcu]] często, skąd wracali furmankami naładowanymi po brzegi bronią. Ponadto Szulc ekspediował broń na polecenie komisarza Rządu Narodowego w [[Augustów|Augustowie]], Artura Aweyde, na Litwę poprzez Wystruć i Szyrwinty. Gdy groziło mu aresztowanie, 16 lipca 1863 roku opuścił [[Królewiec]] i wrócił do Poznania. Nie przerwał organizacji przerzutów broni. Został aresztowany 12 stycznia 1864 roku. Podczas rozprawy 2 listopada 1864 roku wyjaśniał, że odbywał podróże do [[Prusy Wschodnie|Prus Wschodnich]] w celach naukowych.  
 
  
Szulc karę odsiedział w cytadeli magdeburskiej. Po wyjściu z fortecy udał się do Paryża, gdzie między innymi pracował w drukarni, był bibliotekarzem Szkoły Polskiej na Mont Parnasie. Wrócił do Poznania pod koniec 1871 roku. Przez kilka miesięcy współredagował ''Dziennik Poznański'', przez jeden kwartał był redaktorem świeżo założonej ''Gazety Wielkopolskiej''. W ''Gazecie Toruńskiej'' Szulc upominał się o założenie w [[Królewiec|Królewcu]] katedry języka i literatury polskiej. Szulc intensywnie angażował się na rzecz zakładania różnych instytucji gospodarczych. Sam utrzymywał się pracując w Towarzystwie Ubezpieczeń ''Vesta''.
+
Agenci mazurscy często odwiedzali Szulca w [[Królewiec|Królewcu]], skąd wracali furmankami naładowanymi bronią. Ponadto Szulc ekspediował broń na polecenie komisarza Rządu Narodowego w [[Augustów|Augustowie]], Artura Aweyde, na Litwę – poprzez Wystruć i Szyrwinty. Gdy groziło mu aresztowanie, 16 lipca 1863 r. opuścił Królewiec i wrócił do Poznania. Nie przerwał organizacji przerzutów broni. Został aresztowany 12 stycznia 1864 r. Podczas rozprawy, która odbyła się 2 listopada 1864 r., wyjaśniał, że odbywał podróże do [[Prusy Wschodnie|Prus Wschodnich]] w celach naukowych.
<br/>
+
=== Ciekawostki ===
+
Szulc karę odsiedział w cytadeli magdeburskiej. Po wyjściu z fortecy udał się do Paryża, gdzie między innymi pracował w drukarni, był bibliotekarzem Szkoły Polskiej na Mont Parnasie. Wrócił do Poznania pod koniec 1871 r. Przez kilka miesięcy współredagował "Dziennik Poznański", przez jeden kwartał był redaktorem "Gazety Wielkopolskiej". W "Gazecie Toruńskiej" Szulc upominał się o założenie w Królewcu katedry języka i literatury polskiej. Szulc intensywnie angażował się na rzecz zakładania różnych instytucji gospodarczych. Sam utrzymywał się pracując w Towarzystwie Ubezpieczeń "Vesta".
Podczas uroczystości ślubnej Szulca z Zofią Poplińską parę młodą spotkała przygoda. Błogosławieństwa małżonkom miał udzielić ksiądz profesor Franciszek Malinowski, rodem z Golubia, stary przyjaciel Szulca. Niestety zajęty w księgach, zapomniał o wyznaczonym terminie ślubu. Na szczęście pod ręką znalazł się inny ksiądz, który udzielił małżonkom błogosławieństwa.  
 
  
Kronikarz Wielkiego Księstwa Poznańskiego, Stanisław Karwowski zapisał o Szulcu: ''Mąż niesłychanie czynny i rzutki, idealnych zapatrywań na świat, rzadkiej bezinteresowności i iście katońskiej prawości charakteru, gorący przyjaciel Słowian bałkańskich''.
+
Kronikarz Wielkiego Księstwa Poznańskiego, Stanisław Karwowski, zapisał o Szulcu: "Mąż niesłychanie czynny i rzutki, idealnych zapatrywań na świat, rzadkiej bezinteresowności i iście katońskiej prawości charakteru, gorący przyjaciel Słowian bałkańskich".
 
<br/>
 
<br/>
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
Oracki Tadeusz, ''Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla od połowy XV wieku do 1945 roku'', Warszawa 1963.<br/>
+
Oracki Tadeusz, ''Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla od połowy XV wieku do 1945 roku'', Warszawa 1963.<br/>
 
ąąLeksykon Historii Polskiąą, red. Michał Czajka, Marcin Kamler, Witold Sienkiewicz, Warszawa 1995.<br/>
 
ąąLeksykon Historii Polskiąą, red. Michał Czajka, Marcin Kamler, Witold Sienkiewicz, Warszawa 1995.<br/>
 
Oracki Tadeusy, ąąSłownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku (do 1945 roku), Warszawa 1983.<br/>
 
Oracki Tadeusy, ąąSłownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku (do 1945 roku), Warszawa 1983.<br/>
Linia 51: Linia 50:
 
<br/>
 
<br/>
  
[[Kategoria: Osoba|Szulc, Kazimierz]][[Kategoria: Działacz narodowo-oświatowy|Szulc, Kazimierz]][[Kategoria: Publicysta|Szulc, Kazimierz]][[Kategoria: Historyk|Szulc, Kazimierz]][[Kategoria: Rdaktor|Szulc, Kazimierz]]
+
[[Kategoria:Osoby|Szulc, Kazimierz]]
 +
 
 +
[[Kategoria:Ludzie kultury|Szulc, Kazimierz]] [[Kategoria:Działacze społeczni|Szulc, Kazimierz]]
 +
[[Kategoria:Dziennikarze i publicyści|Szulc, Kazimierz]]
 +
[[Kategoria:Ludzie oświaty|Szulc, Kazimierz]][[Kategoria: Nauczyciele i dyrektorzy placówek oświatowych|Szulc, Kazimierz]]
 +
[[Kategoria:Bibliotekarze i księgarze|Szulc, Kazimierz]]
 +
[[Kategoria: Powiat ełcki|Szulc, Kazimierz]]
 +
[[Kategoria: Ełk|Szulc, Kazimierz]]
 +
[[Kategoria: Ełk (gmina wiejska)|Szulc, Kazimierz]]
 +
[[Kategoria: 1801-1918|Szulc, Kazimierz]]

Aktualna wersja na dzień 10:11, 26 sie 2015

Kazimierz Szulc

Data i miejsce urodzenia 15 października 1825 r.
Samów
Data i miejsce śmierci 27 marca 1887 r.
Poznań

Kazimierz Szulc (ur. 15 października 1825 r. w Samowie, zm. 27 marca 1887 r. w Poznaniu) – działacz narodowo-oświatowy, publicysta, historyk, redaktor.

Życiorys

Szkoła i wykształcenie

Szulc ukończył miejscową szkołę elementarną. W 1840 r. zapisał się do Gimnazjum Chełmińskiego. W 1845 r. przybył do Ełku celem zorganizowania stowarzyszenia patriotycznego. Dzięki uzyskanemu stypendium Towarzystwa Pomocy Naukowej w Poznaniu, we wrześniu 1845 r. został przyjęty do Gimnazjum w Ełku. Egzaminy maturalne złożył w Koszalinie. Studiował we Wrocławiu na kierunku historii i geografii i tam, w 1856 r., obronił pracę doktorską "De originae et sedibus veterum Illiriorum".

Praca

Kazimierz Szulc kształcąc się w Chełmnie był członkiem tajnego Towarzystwa Patriotycznego. Przebywając w szkole gimnazjalnej w Ełku został wciągnięty do sprzymierzenia konspiracyjnego i wkrótce rozpoczął działalność w okolicach Ełku z ramienia Towarzystwa Demokratycznego Polskiego. Przebywając tam nawiązał kontakty z księdzem Gustawem Gizewiuszem z Ostródy. Prawdopodobnie Szulc wciągnął Gizewiusza do konspiracji.

Szulc był inicjatorem powstania na południowej Warmii. W osobie księdza Michała Trzaskowskiego znalazł sprzymierzeńca. Szulc był wyznaczony przez Agenta Towarzystwa Demokratycznego na Prusy Zachodnie i WschodnieSeweryna Elżanowskiego – na komisarza wojennego obwodu ełckiego.

W styczniu 1846 r. wyjechał do poznańskiego celem skontaktowania się z emisariuszami. Po powrocie został aresztowany i skazany na osiem lat więzienia w Grudziądzu. Szulc, studiując we Wrocławiu, należał jednocześnie do Towarzystwa Literacko-Słowiańskiego. Był jego bibliotekarzem, a później prezesem. Rozkwit towarzystwa nastąpił pod jego kierownictwem. W latach 1850-1852 wydał pismo "Znicz" poświęcone problematyce słowiańszczyzny. W 1853 r. zamieszkał w Poznaniu, utrzymując się z udzielania prywatnych lekcji. W 1856 r. obronił pracę doktorską i został profesorem w Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu. W 1857 r. był inicjatorem założenia Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk.

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Szulc zaangażował się w walkę narodowo-wyzwoleńczą. W 1863 r. był agentem Rządu Narodowego w zaborze pruskim. Cały czas współpracował z miejscowymi przedsiębiorstwami handlowymi. Nieustannie przemierzał tereny Prus Wschodnich, szczególnie Mazur celem kontaktowania się z miejscowymi agentami. Szulc zorganizował siatkę przerzutów broni przez Rozogi na Kurpie. W tę akcję wciągnął Wojciecha Kętrzyńskiego, a z Rozóg – Mazura Henryka Kosiorka, farbiarza Michała Geriacha, Żyda Eyssiga Kellera i około 20 innych mieszkańców.

Agenci mazurscy często odwiedzali Szulca w Królewcu, skąd wracali furmankami naładowanymi bronią. Ponadto Szulc ekspediował broń na polecenie komisarza Rządu Narodowego w Augustowie, Artura Aweyde, na Litwę – poprzez Wystruć i Szyrwinty. Gdy groziło mu aresztowanie, 16 lipca 1863 r. opuścił Królewiec i wrócił do Poznania. Nie przerwał organizacji przerzutów broni. Został aresztowany 12 stycznia 1864 r. Podczas rozprawy, która odbyła się 2 listopada 1864 r., wyjaśniał, że odbywał podróże do Prus Wschodnich w celach naukowych.

Szulc karę odsiedział w cytadeli magdeburskiej. Po wyjściu z fortecy udał się do Paryża, gdzie między innymi pracował w drukarni, był bibliotekarzem Szkoły Polskiej na Mont Parnasie. Wrócił do Poznania pod koniec 1871 r. Przez kilka miesięcy współredagował "Dziennik Poznański", przez jeden kwartał był redaktorem "Gazety Wielkopolskiej". W "Gazecie Toruńskiej" Szulc upominał się o założenie w Królewcu katedry języka i literatury polskiej. Szulc intensywnie angażował się na rzecz zakładania różnych instytucji gospodarczych. Sam utrzymywał się pracując w Towarzystwie Ubezpieczeń "Vesta".

Kronikarz Wielkiego Księstwa Poznańskiego, Stanisław Karwowski, zapisał o Szulcu: "Mąż niesłychanie czynny i rzutki, idealnych zapatrywań na świat, rzadkiej bezinteresowności i iście katońskiej prawości charakteru, gorący przyjaciel Słowian bałkańskich".

Bibliografia

Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla od połowy XV wieku do 1945 roku, Warszawa 1963.
ąąLeksykon Historii Polskiąą, red. Michał Czajka, Marcin Kamler, Witold Sienkiewicz, Warszawa 1995.
Oracki Tadeusy, ąąSłownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku (do 1945 roku), Warszawa 1983.
Wybitni Polacy w Królewcu XVI-XX wiek, red. Sławomir Augusiewicz, Janusz Jasiński, Tadeusz Oracki, Olsztyn 2005.