Kleszczewo: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
Linia 1: Linia 1:
 
 
 
{{Wieś infobox
 
{{Wieś infobox
 
  |nazwa                = Kleszczewo   
 
  |nazwa                = Kleszczewo   
Linia 7: Linia 5:
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
 
  |dopełniacz wsi        = Kleszczewa   
 
  |dopełniacz wsi        = Kleszczewa   
  |zdjęcie              = Pole-obowiązkowe    
+
  |zdjęcie              =   
 
  |opis zdjęcia          =     
 
  |opis zdjęcia          =     
  |rodzaj miejscowości  = Wieś sołecka  
+
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka  
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |powiat                = giżycki  
 
  |powiat                = giżycki  
Linia 16: Linia 14:
 
  |sołectwo              =
 
  |sołectwo              =
 
  |wysokość              =
 
  |wysokość              =
  |liczba ludności      =
+
  |liczba ludności      = 210
  |rok                  =
+
  |rok                  = 2010
 
  |strefa numeracyjna    = (+48) 87
 
  |strefa numeracyjna    = (+48) 87
 
  |kod pocztowy          = 11-513
 
  |kod pocztowy          = 11-513
Linia 30: Linia 28:
 
  |wikisłownik          =
 
  |wikisłownik          =
 
  |www                  =
 
  |www                  =
}}
+
}}<br/>
<big>'''Kleszczewo''' (niem. ''Kleszewen'', w latach 1928-1945 miejscowość nosiła nazwę ''Brassendorf'') – [[wieś sołecka]] położona w Polsce, w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko–mazurskim]], w [[powiat giżycki|powiecie giżyckim]] w [[Miłki (gmina wiejska)|gminie Miłki]]. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała [[podział administracyjny |administracyjnie]] do [[województwo suwalskie|województwa suwalskiego]]. Obecnie sołtysem wsi jest [[Krzysztof Szydłowski]].   
+
'''Kleszczewo''' (niem. ''Kleszewen'', w latach 1928–1945 miejscowość nosiła nazwę ''Brassendorf'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat giżycki|powiecie giżyckim]] w [[Miłki (gmina wiejska)|gminie Miłki]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała [[Podział administracyjny |administracyjnie]] do [[Województwo suwalskie|województwa suwalskiego]]. W 2010 roku wieś liczyła 210 mieszkańców. Obecnie sołtysem wsi jest [[Krzysztof Szydłowski]]<ref>[http://bip.warmia.mazury.pl/milki_gmina_wiejska/235/Wykaz_solectw/ Wrota Warmii i Mazur] [02.09.2014]</ref>.   
 +
<br/><br/>
  
 +
== Położenie ==
 +
Miejscowość położona jest nad jeziorem [[Jezioro Wojnowo| Wojnowo]] połączonym z jeziorem [[Jezioro Niegocin |Niegocin]], w odległości ok. 9 km od [[Giżycko |Giżycka]].
 
<br/>
 
<br/>
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
 
Obszar [[Pojezierze Mazurskie|Pojezierza Mazurskiego]] przykryty był przez dziesiątki wieków potężną, grubą pokrywą lodu.  Klimat ulegał stopniowemu ociepleniu. Na terenach uwolnionych spod lodowej czapy, zaczęła się pojawiać roślinność, krzewy, drzewa. W Kleszczewie w torfowisku pojeziernym zostało odkryte ostrze kościane obok resztek wielkiego szkieletu prahistorycznej ryby .
 
 
<br/>
 
=== Dzieje miejscowości ===
 
Na podstawie odkryć archeologicznych wynika, że Kleszczewo w IX wieku było wsią galindzką, położoną w pobliżu [[Jezioro Wojnowo|Jeziora Wojnowo]]. Wieś znajdowała się w miejscu dzisiejszego Kleszczewa, [[Ruda (gmina Miłki)|Rudy]] i [[Staświny|Staświn]]. Po dzień dzisiejszy istnieją tu pozostałości grodziska.
 
 
Przybycie [[Zakon Krzyżacki|Krzyżaków]] na te tereny oraz podbicie miejscowej ludności pozwoliło na osiedlanie się na tych obszarach ludności z pobliskiego [[Mazowsze|Mazowsza]]. Ponadto osiedlali się także tu [[Niemcy]], którzy służyli w krzyżackim wojsku, a w zamian za zasługi otrzymywali ziemię.
 
  
W 1571 roku starosta giżycki [[Jerzy Krosta]] wystawił przywilej dla braci Jana i Jakuba. Przywilejem tym nadawał 5 włók wraz z urzędem sołeckim. Ponadto zobowiązał ich do sprowadzenia osadników i założenia wsi czynszowej na pięćdziesięciu włókach.  
+
== Dzieje miejscowości ==
 +
Na podstawie odkryć archeologicznych wynika, że Kleszczewo w IX wieku było wsią [[Galindowie| galindzką]]. Znajdowało się w miejscu dzisiejszego Kleszczewa, [[Ruda (gmina Miłki)|Rudy]] i [[Staświny|Staświn]]. Po dzień dzisiejszy istnieją tu pozostałości grodziska.  
  
[[Szkoła Podstawowa w Kleszczewie]] powstała w 1742 roku.  
+
Przybycie [[Zakon Krzyżacki|Krzyżaków]] na te tereny oraz podbicie miejscowej ludności pozwoliło na osiedlanie się mieszkańców z pobliskiego Mazowsza. Ponadto osiedlali się tu także Niemcy, którzy służyli w krzyżackim wojsku i za zasługi otrzymywali ziemię.  
  
Dotkliwe w skutkach dla ludności [[Mazury|Mazur]] okazały się lata epidemii i lata głodu, niosące za sobą nieurodzaj. Najstraszniejsza była epidemia dżumy z lat 1709-1711. Poprzedziła ją surowa zima oraz nieurodzajne lato i pomór bydła. Ludzie zamarzali w łóżkach, ptaki natomiast spadały w locie martwe. W Kleszczewie leżała odłogiem trzecia część ziemi, zmarły tu 23 osoby. Po zmarłych pozostały puste budynki i gospodarstwa.  
+
W 1571 roku [[Starostwo giżyckie |starosta giżycki]] [[Jerzy Krosta]] wystawił przywilej dla braci Jana i Jakuba. Przywilejem tym nadawał 5 [[Włóka |włók]] wraz z urzędem sołeckim. Ponadto zobowiązał ich do sprowadzenia osadników i założenia [[Wieś czynszowa |wsi czynszowej]] na pięćdziesięciu włókach.  
<br/>
 
  
=== Zabytki ===
+
W Kleszczewie [[Szkoła Podstawowa w Kleszczewie|szkoła]] powstała w 1742 roku.  
W Kleszczewie podobnie jak w [[Paprotki|Paprotkach]] i [[Miłki|Miłkach]] jeszcze po II wojnie światowej pracował wiatrak, potem uznano go za zabytek architektury.  
 
  
Ponadto zachowały się: budynek byłej szkoły podstawowej, dawne zajazdy – Gasthausy, obecnie zamienione na domy mieszkalne, zabudowania gospodarstw, obory, wybudowane zostały w latach 1925-1930 z kamienia polnego i czerwonej cegły. Budynki nawiązują do tradycyjnej architektury [[Mazury|Mazur]], często ozdobione.  
+
Dotkliwe w skutkach dla ludności [[Mazury|Mazur]] okazały się lata epidemii i lata głodu, niosące za sobą nieurodzaj. Najstraszniejsza była epidemia dżumy z lat 1709–1711. Poprzedziła ją surowa zima oraz nieurodzajne lato i pomór bydła. Ludzie zamarzali w łóżkach, ptaki natomiast spadały w locie martwe. W Kleszczewie leżała odłogiem trzecia część ziemi, zmarły tu 23 osoby. Po zmarłych pozostały puste budynki i gospodarstwa.  
  
Ginącym elementem krajobrazu kulturowego [[Mazury|Mazur]] jest [[cmentarz ewangelicki w Kleszczewie|cmentarz ewangelicki]]. Taki cmentarz istnieje w Kleszczewie, znajduje się na wzgórzu, na skraju wsi, porośnięty jest starodrzewem i tujami.
 
<br/>
 
 
=== Gospodarka ===
 
 
Według spisu z 1970 roku wieś składała się z 42 gospodarstw o powierzchni 458 ha.
 
Według spisu z 1970 roku wieś składała się z 42 gospodarstw o powierzchni 458 ha.
 
Posiadały one 266 sztuk bydła, w tym 122 krowy, 312 sztuk trzody chlewnej.
 
Posiadały one 266 sztuk bydła, w tym 122 krowy, 312 sztuk trzody chlewnej.
Linia 64: Linia 52:
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Bibliografia ===
+
== Zabytki ==
 +
W Kleszczewie, podobnie jak w [[Paprotki|Paprotkach]] i [[Miłki|Miłkach]], jeszcze po [[II wojna światowa na Warmii i Mazurach |II wojnie światowej]] pracował wiatrak, potem uznano go za zabytek architektury.
 +
Ponadto zachowały się: budynek byłej szkoły podstawowej, dawne zajazdy – Gasthausy, obecnie zamienione na domy mieszkalne, zabudowania gospodarstw, obory, wybudowane zostały w latach 1925–1930 z kamienia polnego i czerwonej cegły. Budynki nawiązują do tradycyjnej architektury Mazur.
 +
 +
Ginącym elementem krajobrazu kulturowego Mazur jest [[Cmentarz ewangelicki w Kleszczewie|cmentarz ewangelicki]]. Znajduje się na wzgórzu, na skraju wsi, porośnięty jest starodrzewem i tujami.
 +
<br/>
  
''Kleszczewo'', w: ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', t. 4, red. F. Sulimierski, Warszawa 1883.<br/>
+
== Bibliografia ==
Wakar Andrzej, Willan Tadeusz, ''Giżycko, z dziejów miasta i powiatu'', Olsztyn 1996.<br/>
+
#''Kleszczewo'', w: ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', t. 4, red. F. Sulimierski, Warszawa 1883.  
Panfil Jan, ''Pojezierze Mazurskie'', Warszawa 1968.<br/>
+
#Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, ''Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze'', Olsztyn 1969.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, ''Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze'', Olsztyn 1969.
+
#Panfil Jan, ''Pojezierze Mazurskie'', Warszawa 1968.
 +
#Wakar Andrzej, Willan Tadeusz, ''Giżycko, z dziejów miasta i powiatu'', Olsztyn 1996.
 +
#[http://bip.warmia.mazury.pl/ Wrota Warmii i Mazur] [02.09.2014]
 +
#[http://stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims/ Bank Danych Lokalnych GUS] [02.09.2014]
  
<br/>
+
{{Przypisy}}
 +
<references/>
  
 
[[Kategoria: Powiat giżycki]]
 
[[Kategoria: Powiat giżycki]]

Wersja z 19:37, 2 wrz 2014

Kleszczewo

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat giżycki
Gmina Miłki
Liczba ludności (2010) 210
Strefa numeracyjna (+48) 87
Kod pocztowy 11-513
Tablice rejestracyjne NGI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Kleszczewo
Kleszczewo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Kleszczewo
Kleszczewo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Kleszczewo (niem. Kleszewen, w latach 1928–1945 miejscowość nosiła nazwę Brassendorf) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie giżyckim w gminie Miłki. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 210 mieszkańców. Obecnie sołtysem wsi jest Krzysztof Szydłowski[1].

Położenie

Miejscowość położona jest nad jeziorem Wojnowo połączonym z jeziorem Niegocin, w odległości ok. 9 km od Giżycka.

Dzieje miejscowości

Na podstawie odkryć archeologicznych wynika, że Kleszczewo w IX wieku było wsią galindzką. Znajdowało się w miejscu dzisiejszego Kleszczewa, Rudy i Staświn. Po dzień dzisiejszy istnieją tu pozostałości grodziska.

Przybycie Krzyżaków na te tereny oraz podbicie miejscowej ludności pozwoliło na osiedlanie się mieszkańców z pobliskiego Mazowsza. Ponadto osiedlali się tu także Niemcy, którzy służyli w krzyżackim wojsku i za zasługi otrzymywali ziemię.

W 1571 roku starosta giżycki Jerzy Krosta wystawił przywilej dla braci Jana i Jakuba. Przywilejem tym nadawał 5 włók wraz z urzędem sołeckim. Ponadto zobowiązał ich do sprowadzenia osadników i założenia wsi czynszowej na pięćdziesięciu włókach.

W Kleszczewie szkoła powstała w 1742 roku.

Dotkliwe w skutkach dla ludności Mazur okazały się lata epidemii i lata głodu, niosące za sobą nieurodzaj. Najstraszniejsza była epidemia dżumy z lat 1709–1711. Poprzedziła ją surowa zima oraz nieurodzajne lato i pomór bydła. Ludzie zamarzali w łóżkach, ptaki natomiast spadały w locie martwe. W Kleszczewie leżała odłogiem trzecia część ziemi, zmarły tu 23 osoby. Po zmarłych pozostały puste budynki i gospodarstwa.

Według spisu z 1970 roku wieś składała się z 42 gospodarstw o powierzchni 458 ha. Posiadały one 266 sztuk bydła, w tym 122 krowy, 312 sztuk trzody chlewnej. Znajdowało się tu również Państwowe Gospodarstwo Rolne. W 1947 roku powstała w Kleszczewie kuźnia, działała jednak tylko trzy lata.

Zabytki

W Kleszczewie, podobnie jak w Paprotkach i Miłkach, jeszcze po II wojnie światowej pracował wiatrak, potem uznano go za zabytek architektury. Ponadto zachowały się: budynek byłej szkoły podstawowej, dawne zajazdy – Gasthausy, obecnie zamienione na domy mieszkalne, zabudowania gospodarstw, obory, wybudowane zostały w latach 1925–1930 z kamienia polnego i czerwonej cegły. Budynki nawiązują do tradycyjnej architektury Mazur.

Ginącym elementem krajobrazu kulturowego Mazur jest cmentarz ewangelicki. Znajduje się na wzgórzu, na skraju wsi, porośnięty jest starodrzewem i tujami.

Bibliografia

  1. Kleszczewo, w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 4, red. F. Sulimierski, Warszawa 1883.
  2. Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.
  3. Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
  4. Wakar Andrzej, Willan Tadeusz, Giżycko, z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1996.
  5. Wrota Warmii i Mazur [02.09.2014]
  6. Bank Danych Lokalnych GUS [02.09.2014]

Przypisy

  1. Wrota Warmii i Mazur [02.09.2014]