Kościół pw. św. Barbary w Lubawie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 9: Linia 9:
 
  |miejscowość  = Lubawa
 
  |miejscowość  = Lubawa
 
}} <br/>
 
}} <br/>
''' Kościół p.w. św. Barbary w Lubawie'''  
+
''' Kościół pw. św. Barbary w Lubawie'''  
 
<br/>
 
<br/>
 
== Położenie ==
 
== Położenie ==
[[Plik:luba1.jpg|left|thumb|300px|Kościół p.w. św. Barbary w Lubawie. © Stanisław Kuprjaniuk]]
+
[[Plik:luba1.jpg|left|thumb|300px|Kościół pw. św. Barbary w Lubawie. © Stanisław Kuprjaniuk]]
[[Plik:luba2.jpg|right|thumb|300px|Kościół p.w. św. Barbary w Lubawie. © Stanisław Kuprjaniuk]]
+
[[Plik:luba2.jpg|right|thumb|300px|Kościół pw. św. Barbary w Lubawie. © Stanisław Kuprjaniuk]]
Drewniany kościół filialny p.w św. Barbary w [[Lubawa|Lubawie]], przez miejscową ludność zwany szpitalnym, jest najcenniejszym zabytkiem miasta. Usytuowany przy ul. Grunwaldzkiej kościół należy do [[Parafia p.w. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Anny w Lubominie|parafii p.w. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Anny]] (msze święte: w niedziele i święta o godz. 11.00).  
+
Drewniany kościół filialny p.w św. Barbary w [[Lubawa|Lubawie]], przez miejscową ludność zwany szpitalnym, jest najcenniejszym zabytkiem miasta. Usytuowany przy ul. Grunwaldzkiej kościół należy do [[Parafia pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Anny w Lubawie|parafii pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Anny]] (msze święte: w niedziele i święta o godz. 11.00).  
 
<br/>
 
<br/>
 
== Opis ==
 
== Opis ==
Wzniesiono go w latach 1770-1779 na miejscu dawnego kościoła i [[szpital p.w św. Jerzego w Lubawie|szpitala p.w św. Jerzego]], który znajdował się poza obrębem starego miasta. Jest to kościół drewniany o konstrukcji zrębowej z późnobarokowym pięknym ołtarzem głównym, który tworzy zwartą całość wraz z otaczającymi go ołtarzami bocznymi. Budowla stoi na kamiennej podmurówce i jest jednonawowa. W tym jednonawowym korpusie wydzielone jest prezbiterium do boków, którego przylegają zakrystia oraz skarbiec. Od strony wschodniej przylega do świątyni prostokątna wieża o konstrukcji zrębowej, a jej hełm zwieńczony jest chorągiewką wiatrową z datą roczną 1811. Kościół stanowi przykład wysokiego poziomu miejscowych rzemieślników. Duże wrażenie robi sześć cynowych świeczników oraz ambona z XVIII wieku, olbrzymia ręcznie wykonana kłódka oraz zamocowana u stropu finezyjna późnobarokowa tęczowa belka na której widnieje Grupa Ukrzyżowania. Poza tym na konsolach w nawie znajdują się rzeźby św. Jana Nepomucena i św. Jerzego. Na drewnianej wieży znajduje się, lany w Gdańsku zabytkowy dzwon z 1716 roku. Całość upiększają organy o zewnętrznej oprawie neorenesansowej. Wystrój kościoła bez wątpienia zalicza się do najpiękniejszych wnętrz barokowych na terenie województwa warmińsko-mazurskiego.
+
Wzniesiono go w latach 1770-1779 na miejscu dawnego kościoła i [[szpital pw św. Jerzego w Lubawie|szpitala pw św. Jerzego]], który znajdował się poza obrębem starego miasta. Jest to kościół drewniany o konstrukcji zrębowej z późnobarokowym pięknym ołtarzem głównym, który tworzy zwartą całość wraz z otaczającymi go ołtarzami bocznymi. Budowla stoi na kamiennej podmurówce i jest jednonawowa. W tym jednonawowym korpusie wydzielone jest prezbiterium do boków, którego przylegają zakrystia oraz skarbiec. Od strony wschodniej przylega do świątyni prostokątna wieża o konstrukcji zrębowej, a jej hełm zwieńczony jest chorągiewką wiatrową z datą roczną 1811. Kościół stanowi przykład wysokiego poziomu miejscowych rzemieślników. Duże wrażenie robi sześć cynowych świeczników oraz ambona z XVIII wieku, olbrzymia ręcznie wykonana kłódka oraz zamocowana u stropu finezyjna późnobarokowa tęczowa belka na której widnieje Grupa Ukrzyżowania. Poza tym na konsolach w nawie znajdują się rzeźby św. Jana Nepomucena i św. Jerzego. Na drewnianej wieży znajduje się, lany w Gdańsku zabytkowy dzwon z 1716 roku. Całość upiększają organy o zewnętrznej oprawie neorenesansowej. Wystrój kościoła bez wątpienia zalicza się do najpiękniejszych wnętrz barokowych na terenie województwa warmińsko-mazurskiego.
 
<br/>
 
<br/>
 
== Ciekawostki ==
 
== Ciekawostki ==
Kościół należy do grupy ośmiu [[drewniane kościoły Ziemi Lubawskiej|drewnianych kościołów]] zbudowanych między XVI a XVIII wiekiem, jakie znajdują się na na terenie [[Ziemia Lubawska|Ziemi Lubawskiej]]. Obok wspomnianego w Lubawie inne kościoły wzniesiono w: [[Boleszyn|Boleszynie]], [[Radoszki|Radoszkach]], [[kościół p.w. św. Wawrzyńca w Rożentalu|Rożentalu]], [[Rumian|Rumianie]], [[Szwarcenowo|Szwarcenowie]], [[Tylice|Tylicach]] i [[Złotowo|Złotowie]]. Świątynie te stanowią lokalną reprezentację drewnianej architektury sakralnej epoki barokowej.
+
Kościół należy do grupy ośmiu [[drewniane kościoły Ziemi Lubawskiej|drewnianych kościołów]] zbudowanych między XVI a XVIII wiekiem, jakie znajdują się na na terenie [[Ziemia Lubawska|Ziemi Lubawskiej]]. Obok wspomnianego w Lubawie inne kościoły wzniesiono w: [[Boleszyn|Boleszynie]], [[Radoszki|Radoszkach]], [[kościół pw. św. Wawrzyńca w Rożentalu|Rożentalu]], [[Rumian|Rumianie]], [[Szwarcenowo|Szwarcenowie]], [[Tylice|Tylicach]] i [[Złotowo|Złotowie]]. Świątynie te stanowią lokalną reprezentację drewnianej architektury sakralnej epoki barokowej.
 
<br/>
 
<br/>
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
Linia 31: Linia 31:
 
Śliwiński Józef, ''Lubawa. Z dziejów miasta i okolic'', Olsztyn 1982.
 
Śliwiński Józef, ''Lubawa. Z dziejów miasta i okolic'', Olsztyn 1982.
 
<br/>
 
<br/>
[[Kategoria: Turystyka]][[Kategoria: Architektura]][[Kategoria: Zabytki]]  
+
[[Kategoria: Turystyka]][[Kategoria: Obiekty architektury]][[Kategoria: Zabytki]] [[Kategoria: gmina Lubawa]][[Kategoria: powiat iławski ]]
 
<br/>
 
<br/>

Wersja z 21:54, 4 lut 2014

Architektura sakralna

typ obiektu: kościół
datacja: 1770-1779
powiat: iławski
gmina: Lubawa
miejscowość: Lubawa

Kościół pw. św. Barbary w Lubawie

Położenie

Kościół pw. św. Barbary w Lubawie. © Stanisław Kuprjaniuk
Kościół pw. św. Barbary w Lubawie. © Stanisław Kuprjaniuk

Drewniany kościół filialny p.w św. Barbary w Lubawie, przez miejscową ludność zwany szpitalnym, jest najcenniejszym zabytkiem miasta. Usytuowany przy ul. Grunwaldzkiej kościół należy do parafii pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Anny (msze święte: w niedziele i święta o godz. 11.00).

Opis

Wzniesiono go w latach 1770-1779 na miejscu dawnego kościoła i szpitala pw św. Jerzego, który znajdował się poza obrębem starego miasta. Jest to kościół drewniany o konstrukcji zrębowej z późnobarokowym pięknym ołtarzem głównym, który tworzy zwartą całość wraz z otaczającymi go ołtarzami bocznymi. Budowla stoi na kamiennej podmurówce i jest jednonawowa. W tym jednonawowym korpusie wydzielone jest prezbiterium do boków, którego przylegają zakrystia oraz skarbiec. Od strony wschodniej przylega do świątyni prostokątna wieża o konstrukcji zrębowej, a jej hełm zwieńczony jest chorągiewką wiatrową z datą roczną 1811. Kościół stanowi przykład wysokiego poziomu miejscowych rzemieślników. Duże wrażenie robi sześć cynowych świeczników oraz ambona z XVIII wieku, olbrzymia ręcznie wykonana kłódka oraz zamocowana u stropu finezyjna późnobarokowa tęczowa belka na której widnieje Grupa Ukrzyżowania. Poza tym na konsolach w nawie znajdują się rzeźby św. Jana Nepomucena i św. Jerzego. Na drewnianej wieży znajduje się, lany w Gdańsku zabytkowy dzwon z 1716 roku. Całość upiększają organy o zewnętrznej oprawie neorenesansowej. Wystrój kościoła bez wątpienia zalicza się do najpiękniejszych wnętrz barokowych na terenie województwa warmińsko-mazurskiego.

Ciekawostki

Kościół należy do grupy ośmiu drewnianych kościołów zbudowanych między XVI a XVIII wiekiem, jakie znajdują się na na terenie Ziemi Lubawskiej. Obok wspomnianego w Lubawie inne kościoły wzniesiono w: Boleszynie, Radoszkach, Rożentalu, Rumianie, Szwarcenowie, Tylicach i Złotowie. Świątynie te stanowią lokalną reprezentację drewnianej architektury sakralnej epoki barokowej.

Bibliografia

Hasło: Lubawa, [w:] Sulimierski Filip, Walewski Władysław, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, T. V.

Kościół filialny p.w. św. Barbary w Lubawie, [w:] Diecezja Toruńska, historia i teraźniejszość, T. 11.

Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po województwie pomorskim, Lwów – Warszawa 1923.

Śliwiński Józef, Lubawa. Z dziejów miasta i okolic, Olsztyn 1982.