Kościół ewangelicko-augsburski w Mrągowie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Utworzono nową stronę "Najstarszy budynek kościoła w Mrągowie powstał w 1409 roku. Zbudowany był z drewna. Nie ma po nim śladu, prawdopodobnie uległ całkowitemu zniszczeniu podczas jed...") |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
Do 1786 roku kościół i jego bezpośrednie otoczenie były miejscami pochówku zmarłych gminy miejskiej i wiejskiej Mrągowa. W tymże roku władze wydały zakaz grzebania zmarłych wokół kościoła, m.in. ze względów sanitarnych. Cmentarz przykościelny znajdował się przy południowym wejściu, w miejscu gdzie obecnie rośnie „Dąb Pokoju” zasadzony w 1871 roku dla uczczenia poległych w wojnie prusko-francuskiej. W 1920 roku dla upamiętnienia wygranego przez Niemców plebiscytu w Prusach Wschodnich posadzono tzw. „Dąb plebiscytowy”. Przy wieży kościelnej, od strony plebanii rośnie okazały cis - drzewo rzadko występujące w Polsce, objęte ochroną gatunkową. | Do 1786 roku kościół i jego bezpośrednie otoczenie były miejscami pochówku zmarłych gminy miejskiej i wiejskiej Mrągowa. W tymże roku władze wydały zakaz grzebania zmarłych wokół kościoła, m.in. ze względów sanitarnych. Cmentarz przykościelny znajdował się przy południowym wejściu, w miejscu gdzie obecnie rośnie „Dąb Pokoju” zasadzony w 1871 roku dla uczczenia poległych w wojnie prusko-francuskiej. W 1920 roku dla upamiętnienia wygranego przez Niemców plebiscytu w Prusach Wschodnich posadzono tzw. „Dąb plebiscytowy”. Przy wieży kościelnej, od strony plebanii rośnie okazały cis - drzewo rzadko występujące w Polsce, objęte ochroną gatunkową. | ||
| + | |||
| + | [[Plik:mr1.jpg|right|thumb|300px|Kapliczka w Bukwałdzie. © Stanisław Kuprjaniuk]] | ||
| + | [[Plik:mr2.jpg|right|thumb|300px|Kapliczka w Bukwałdzie. © Stanisław Kuprjaniuk]] | ||
Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, Lwów 1923 | Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, Lwów 1923 | ||
Wersja z 13:23, 20 sty 2014
Najstarszy budynek kościoła w Mrągowie powstał w 1409 roku. Zbudowany był z drewna. Nie ma po nim śladu, prawdopodobnie uległ całkowitemu zniszczeniu podczas jednego z licznych pożarów, nawiedzających Mrągowo na przestrzeni dziejów. Obecny kształt murowany nadany został kościołowi w 1734 roku. Powstała nieduża budowla salowa z kruchtą północną i późniejszą absydą z 1753 roku. Wieża zachodnia zdecydowanie starsza, być może z XVI wieku (wietrznik z datą 1705). Wewnątrz pierwotnie ołtarz z XVIII wieku ozdabiała reprodukcja „Ostatniej Wieczerzy” Leonardo da Vinci. Całość wieńczyły organy z rokokowym ornamentem i sufit ozdobiony malowidłami o motywach biblijnych. Nad głównym wejściem do kościoła był napis: „Gehet in Gottes Thore frölich ein mit Dancken” (tłum. z niem.: Wejdźcie radośnie w Bramy Boże z wdzięcznością), a nad . oknami świątyni: „Diess Haus ist erbaut zu Gottes Wahren Ehren so Lasst uns solchen Preis zu unserer Zelt vermehren” (tłum. z niem.: Ten dom został zbudowany dla boskiej chwały, by w naszych czasach ją rozsławiać). Oba napisy powstały prawdopodobnie podczas budowy kościoła w 1734 roku. Te szczegóły znane są dzięki przekazom Adolfa Böttichera (1842-1901) niemieckiego historyka sztuki i konserwatora. To wszystko zostało zniszczone podczas działań wojennych w 1945 roku. Jego odbudowa zaczęła się w 1952 i trwała do 1961 roku. Pierwsze nabożeństwo po wojnie odprawiano w odbudowanym kościele 8 października 1961 roku. Kościół zwiedzić można po wcześniejszym uzgodnieniu z pastorem. Nabożeństwa odbywają się w niedzielę o godz. 10:30.
Do 1786 roku kościół i jego bezpośrednie otoczenie były miejscami pochówku zmarłych gminy miejskiej i wiejskiej Mrągowa. W tymże roku władze wydały zakaz grzebania zmarłych wokół kościoła, m.in. ze względów sanitarnych. Cmentarz przykościelny znajdował się przy południowym wejściu, w miejscu gdzie obecnie rośnie „Dąb Pokoju” zasadzony w 1871 roku dla uczczenia poległych w wojnie prusko-francuskiej. W 1920 roku dla upamiętnienia wygranego przez Niemców plebiscytu w Prusach Wschodnich posadzono tzw. „Dąb plebiscytowy”. Przy wieży kościelnej, od strony plebanii rośnie okazały cis - drzewo rzadko występujące w Polsce, objęte ochroną gatunkową.
Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, Lwów 1923
