Kościół ewangelicko-augsburski w Mrągowie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
m (Zastępowanie tekstu - "© Stanisław Kuprjaniuk" na "Fot. Stanisław Kuprjaniuk")
 
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Mała architektura2 sakralna infobox
+
''' Kościół ewangelicko-augsburski w Mrągowie ''' – kościół datowany na 1734 r., [[Powiat mrągowski | powiat mrągowski]].
<!-- w trakcie opracowania -->
+
<br/><br/>
|nazwa        = Architektura sakralna
+
[[Plik:mr1.jpg|thumb|right|290px|Kościół ewangelicko-augsburski w Mrągowie. Fot. Stanisław Kuprjaniuk]]
|typ obiektu  = kościół <!-- Parametr obowiązkowy  -->
+
[[Plik:mr2.jpg|thumb|right|290px|Kościół ewangelicko-augsburski w Mrągowie. Fot. Stanisław Kuprjaniuk
|datacja      = 1763
+
]]
|powiat      = mrągowski
 
|gmina        = Mrągowo
 
|miejscowość  = Mrągowo
 
}} <br/>
 
''' Kościół ewangelicko-augsburski w Mrągowie '''
 
<br/>
 
 
== Położenie ==
 
== Położenie ==
[[Plik:mr1.jpg|left|thumb|350px|Kościół ewangelicko-augsburski w Mrągowie. © Stanisław Kuprjaniuk]]
+
Kościół ewangelicko-augsburski znajduje się w centrum [[Mrągowo|Mrągowa]].
[[Plik:mr2.jpg|right|thumb|250px|Kościół ewangelicko-augsburski w Mrągowie. © Stanisław Kuprjaniuk]]
 
Kościół ewangelicko-augsburski znajduje się w centrum w [[Mrągowo|Mrągowa]].
 
 
<br/>
 
<br/>
 
== Opis ==
 
== Opis ==
Najstarszy budynek kościoła w Mrągowie powstał w 1409 roku. Zbudowany był z drewna. Nie ma po nim śladu, prawdopodobnie uległ całkowitemu zniszczeniu podczas jednego z licznych pożarów, nawiedzających Mrągowo na przestrzeni dziejów. Obecny kształt murowany nadany został kościołowi w 1734 roku. Powstała nieduża budowla salowa z kruchtą północną i późniejszą absydą z 1753 roku. Wieża zachodnia zdecydowanie starsza, być może z XVI wieku (wietrznik z datą 1705). Wewnątrz pierwotnie ołtarz z XVIII wieku ozdabiała reprodukcja „Ostatniej Wieczerzy” Leonardo da Vinci. Całość wieńczyły organy z rokokowym ornamentem i sufit ozdobiony malowidłami o motywach biblijnych. Nad głównym wejściem do kościoła był napis: „Gehet in Gottes Thore frölich ein mit Dancken” (tłum. z niem.: Wejdźcie radośnie w Bramy Boże z wdzięcznością), a nad . oknami świątyni: „Diess Haus ist erbaut zu Gottes Wahren Ehren so Lasst uns solchen Preis zu unserer Zelt vermehren” (tłum. z niem.: Ten dom został zbudowany dla boskiej chwały, by w naszych czasach ją rozsławiać). Oba napisy powstały prawdopodobnie podczas budowy kościoła w 1734 roku. Te szczegóły znane są dzięki przekazom [[Adolf Bötticher|Adolfa Böttichera]] (1842-1901) niemieckiego historyka sztuki i konserwatora. To wszystko zostało zniszczone podczas działań wojennych w 1945 roku. Jego odbudowa zaczęła się w 1952 i trwała do 1961 roku. Pierwsze nabożeństwo po wojnie odprawiano w odbudowanym kościele 8 października 1961 roku. Kościół zwiedzić można po wcześniejszym uzgodnieniu z pastorem. Nabożeństwa odbywają się w niedzielę o godz. 10:30.
+
Obecny kształt murowany nadany został kościołowi w 1734 r. Powstała nieduża budowla salowa z kruchtą północną i późniejszą absydą z 1753 r. Wieża zachodnia zdecydowanie starsza, być może z XVI w. (wietrznik z datą 1705). Wewnątrz pierwotnie ołtarz z XVIII w. ozdabiała reprodukcja "Ostatniej Wieczerzy" Leonardo da Vinci. Całość wieńczyły organy z rokokowym ornamentem i sufit ozdobiony malowidłami o motywach biblijnych. Nad głównym wejściem do kościoła był napis: "Gehet in Gottes Thore frölich ein mit Dancken" (tłum. z niem.: "Wejdźcie radośnie w Bramy Boże z wdzięcznością"), a nad oknami świątyni: "Diess Haus ist erbaut zu Gottes Wahren Ehren so Lasst uns solchen Preis zu unserer Zelt vermehren" (tłum. z niem.: "Ten dom został zbudowany dla Boskiej chwały, by w naszych czasach ją rozsławiać"). Oba napisy powstały prawdopodobnie podczas budowy kościoła w 1734 r. Te szczegóły znane są dzięki przekazom [[Adolf Bötticher|Adolfa Böttichera]] (1842-1901), niemieckiego historyka sztuki i konserwatora. Te elementy zostały zniszczone podczas działań wojennych w 1945 r. Jego odbudowę rozpoczęto w 1952 i trwała do 1961 r. Pierwsze nabożeństwo po wojnie odprawiano w odbudowanym kościele 8 października 1961 r. Kościół zwiedzić można po wcześniejszym uzgodnieniu z pastorem. Nabożeństwa odbywają się w niedzielę o godz. 10.30.
<br/>
+
 
== Ciekawostki ==
+
Do 1786 r. kościół i jego bezpośrednie otoczenie były miejscami pochówku zmarłych gminy miejskiej i wiejskiej Mrągowa. W tymże roku władze wydały zakaz grzebania zmarłych wokół kościoła, m.in. ze względów sanitarnych. Cmentarz przykościelny znajdował się przy południowym wejściu, w miejscu gdzie obecnie rośnie "Dąb Pokoju" zasadzony w 1871 r. dla uczczenia poległych w wojnie prusko-francuskiej. W 1920 r., dla upamiętnienia wygranego przez Niemców plebiscytu w [[Prusy Wschodnie | Prusach Wschodnich]], posadzono "Dąb plebiscytowy". Przy wieży kościelnej, od strony plebanii, rośnie okazały cis drzewo rzadko występujące w Polsce, objęte ochroną gatunkową.  
Do 1786 roku kościół i jego bezpośrednie otoczenie były miejscami pochówku zmarłych gminy miejskiej i wiejskiej Mrągowa. W tymże roku władze wydały zakaz grzebania zmarłych wokół kościoła, m.in. ze względów sanitarnych. Cmentarz przykościelny znajdował się przy południowym wejściu, w miejscu gdzie obecnie rośnie „Dąb Pokoju” zasadzony w 1871 roku dla uczczenia poległych w wojnie prusko-francuskiej. W 1920 roku dla upamiętnienia wygranego przez Niemców plebiscytu w Prusach Wschodnich posadzono tzw. „Dąb plebiscytowy”. Przy wieży kościelnej, od strony plebanii rośnie okazały cis - drzewo rzadko występujące w Polsce, objęte ochroną gatunkową.  
 
 
<br/>
 
<br/>
 +
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
Orłowicz Mieczysław, ''Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii'', Lwów 1923.  
+
Orłowicz Mieczysław, ''Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii'', Lwów 1923. <br>
 
+
Bałdowski Jan, ''Przewodnik. Warmia, Mazury, Suwalszczyzna'', Warszawa 1997. <br>
Bałdowski Jan, ''Przewodnik. Warmia, Mazury, Suwalszczyzna'', Warszawa 1997.  
 
 
 
 
Zduniak Jan, Zduniak Agnieszka, ''Reisefuehrer Masuren und Umgebung'', Kętrzyn 2006.
 
Zduniak Jan, Zduniak Agnieszka, ''Reisefuehrer Masuren und Umgebung'', Kętrzyn 2006.
<br/>
+
<br/>[[Kategoria:Kościoły i kaplice]]
[[Kategoria:Turystyka]][[Kategoria: Architektura]][[Kategoria: Zabytki]]
+
[[Kategoria:Turystyka]][[Kategoria: Zabytki]][[Kategoria: Mrągowo]][[Kategoria: powiat mrągowski ]]
 
<br/>
 
<br/>

Aktualna wersja na dzień 08:03, 25 mar 2015

Kościół ewangelicko-augsburski w Mrągowie – kościół datowany na 1734 r., powiat mrągowski.

Kościół ewangelicko-augsburski w Mrągowie. Fot. Stanisław Kuprjaniuk
Kościół ewangelicko-augsburski w Mrągowie. Fot. Stanisław Kuprjaniuk

Położenie

Kościół ewangelicko-augsburski znajduje się w centrum Mrągowa.

Opis

Obecny kształt murowany nadany został kościołowi w 1734 r. Powstała nieduża budowla salowa z kruchtą północną i późniejszą absydą z 1753 r. Wieża zachodnia zdecydowanie starsza, być może z XVI w. (wietrznik z datą 1705). Wewnątrz pierwotnie ołtarz z XVIII w. ozdabiała reprodukcja "Ostatniej Wieczerzy" Leonardo da Vinci. Całość wieńczyły organy z rokokowym ornamentem i sufit ozdobiony malowidłami o motywach biblijnych. Nad głównym wejściem do kościoła był napis: "Gehet in Gottes Thore frölich ein mit Dancken" (tłum. z niem.: "Wejdźcie radośnie w Bramy Boże z wdzięcznością"), a nad oknami świątyni: "Diess Haus ist erbaut zu Gottes Wahren Ehren so Lasst uns solchen Preis zu unserer Zelt vermehren" (tłum. z niem.: "Ten dom został zbudowany dla Boskiej chwały, by w naszych czasach ją rozsławiać"). Oba napisy powstały prawdopodobnie podczas budowy kościoła w 1734 r. Te szczegóły znane są dzięki przekazom Adolfa Böttichera (1842-1901), niemieckiego historyka sztuki i konserwatora. Te elementy zostały zniszczone podczas działań wojennych w 1945 r. Jego odbudowę rozpoczęto w 1952 i trwała do 1961 r. Pierwsze nabożeństwo po wojnie odprawiano w odbudowanym kościele 8 października 1961 r. Kościół zwiedzić można po wcześniejszym uzgodnieniu z pastorem. Nabożeństwa odbywają się w niedzielę o godz. 10.30.

Do 1786 r. kościół i jego bezpośrednie otoczenie były miejscami pochówku zmarłych gminy miejskiej i wiejskiej Mrągowa. W tymże roku władze wydały zakaz grzebania zmarłych wokół kościoła, m.in. ze względów sanitarnych. Cmentarz przykościelny znajdował się przy południowym wejściu, w miejscu gdzie obecnie rośnie "Dąb Pokoju" zasadzony w 1871 r. dla uczczenia poległych w wojnie prusko-francuskiej. W 1920 r., dla upamiętnienia wygranego przez Niemców plebiscytu w Prusach Wschodnich, posadzono "Dąb plebiscytowy". Przy wieży kościelnej, od strony plebanii, rośnie okazały cis – drzewo rzadko występujące w Polsce, objęte ochroną gatunkową.

Bibliografia

Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, Lwów 1923.
Bałdowski Jan, Przewodnik. Warmia, Mazury, Suwalszczyzna, Warszawa 1997.
Zduniak Jan, Zduniak Agnieszka, Reisefuehrer Masuren und Umgebung, Kętrzyn 2006.