Kościół pw. św. Barbary w Lubawie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Krzysztofk (dyskusja | edycje) |
|||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
|miejscowość = Lubawa | |miejscowość = Lubawa | ||
}} | }} | ||
| − | ''' Kościół pw. św. Barbary w Lubawie''' | + | ''' Kościół pw. św. Barbary w Lubawie''' – kościół rzymskokatolicki, datowany na lata 1770-1779, [[Powiat iławski | powiat iławski]], [[Gmina Lubawa | gmina Lubawa]]. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Położenie == | == Położenie == | ||
[[Plik:luba1.jpg|left|thumb|200px|Kościół pw. św. Barbary w Lubawie. © Stanisław Kuprjaniuk]] | [[Plik:luba1.jpg|left|thumb|200px|Kościół pw. św. Barbary w Lubawie. © Stanisław Kuprjaniuk]] | ||
[[Plik:luba2.jpg|right|thumb|300px|Kościół pw. św. Barbary w Lubawie. © Stanisław Kuprjaniuk]] | [[Plik:luba2.jpg|right|thumb|300px|Kościół pw. św. Barbary w Lubawie. © Stanisław Kuprjaniuk]] | ||
| − | Drewniany kościół filialny | + | Drewniany kościół filialny pw. św. Barbary w [[Lubawa|Lubawie]], przez miejscową ludność zwany szpitalnym, jest najcenniejszym zabytkiem miasta. Usytuowany przy ul. Grunwaldzkiej kościół należy do [[Parafia pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Anny w Lubawie|parafii pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Anny]]. |
<br/> | <br/> | ||
== Opis == | == Opis == | ||
| − | Wzniesiono go w latach 1770-1779 na miejscu dawnego kościoła i [[ | + | Wzniesiono go w latach 1770-1779 na miejscu dawnego kościoła i [[Szpital pw. św. Jerzego w Lubawie|szpitala pw. św. Jerzego]], który znajdował się poza obrębem starego miasta. Jest to kościół drewniany o konstrukcji zrębowej z późnobarokowym pięknym ołtarzem głównym, który tworzy zwartą całość wraz z otaczającymi go ołtarzami bocznymi. Budowla stoi na kamiennej podmurówce i jest jednonawowa z przylegającą zakrystią oraz skarbcem. Od strony wschodniej wzniesiona prostokątna wieża o konstrukcji zrębowej, której hełm zwieńczony jest chorągiewką wiatrową z datą roczną 1811. W świątynia znajduje się sześć cynowych świeczników oraz ambona z XVIII w., olbrzymia ręcznie wykonana kłódka oraz zamocowana u stropu finezyjna późnobarokowa tęczowa belka, na której widnieje Grupa Ukrzyżowania. Poza tym na konsolach w nawie znajdują się rzeźby św. Jana Nepomucena i św. Jerzego. Na drewnianej wieży znajduje się, lany w Gdańsku, zabytkowy dzwon z 1716 r. Całość upiększają organy o zewnętrznej oprawie neorenesansowej. Wystrój kościoła bez wątpienia zalicza się do najpiękniejszych wnętrz barokowych na terenie [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwa warmińsko-mazurskiego]]. |
| − | + | ||
| − | + | Kościół należy do grupy ośmiu [[Drewniane kościoły Ziemi Lubawskiej|drewnianych kościołów]] zbudowanych między XVI a XVIII w., które znajdują się na na terenie [[Ziemia Lubawska|Ziemi Lubawskiej]]. | |
| − | Kościół należy do grupy ośmiu [[ | ||
<br/> | <br/> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Wersja z 17:09, 1 lip 2014
| Kościół pw. św. Barbary w Lubawie | |
| | |
| typ obiektu: | kościół |
| datacja: | 1770-1779 |
| powiat: | iławski |
| gmina: | Lubawa |
| miejscowość: | Lubawa |
Kościół pw. św. Barbary w Lubawie – kościół rzymskokatolicki, datowany na lata 1770-1779, powiat iławski, gmina Lubawa.
Położenie
Drewniany kościół filialny pw. św. Barbary w Lubawie, przez miejscową ludność zwany szpitalnym, jest najcenniejszym zabytkiem miasta. Usytuowany przy ul. Grunwaldzkiej kościół należy do parafii pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Anny.
Opis
Wzniesiono go w latach 1770-1779 na miejscu dawnego kościoła i szpitala pw. św. Jerzego, który znajdował się poza obrębem starego miasta. Jest to kościół drewniany o konstrukcji zrębowej z późnobarokowym pięknym ołtarzem głównym, który tworzy zwartą całość wraz z otaczającymi go ołtarzami bocznymi. Budowla stoi na kamiennej podmurówce i jest jednonawowa z przylegającą zakrystią oraz skarbcem. Od strony wschodniej wzniesiona prostokątna wieża o konstrukcji zrębowej, której hełm zwieńczony jest chorągiewką wiatrową z datą roczną 1811. W świątynia znajduje się sześć cynowych świeczników oraz ambona z XVIII w., olbrzymia ręcznie wykonana kłódka oraz zamocowana u stropu finezyjna późnobarokowa tęczowa belka, na której widnieje Grupa Ukrzyżowania. Poza tym na konsolach w nawie znajdują się rzeźby św. Jana Nepomucena i św. Jerzego. Na drewnianej wieży znajduje się, lany w Gdańsku, zabytkowy dzwon z 1716 r. Całość upiększają organy o zewnętrznej oprawie neorenesansowej. Wystrój kościoła bez wątpienia zalicza się do najpiękniejszych wnętrz barokowych na terenie województwa warmińsko-mazurskiego.
Kościół należy do grupy ośmiu drewnianych kościołów zbudowanych między XVI a XVIII w., które znajdują się na na terenie Ziemi Lubawskiej.
Bibliografia
Hasło: Lubawa, [w:] Sulimierski Filip, Walewski Władysław, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, T. V.
Kościół filialny p.w. św. Barbary w Lubawie, [w:] Diecezja Toruńska, historia i teraźniejszość, T. 11.
Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po województwie pomorskim, Lwów – Warszawa 1923.
Śliwiński Józef, Lubawa. Z dziejów miasta i okolic, Olsztyn 1982.
