Kościół pw. św. Barbary w Lubawie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
(Bibliografia)
Linia 1: Linia 1:
''' Kościół pw. św. Barbary w Lubawie''' – kościół rzymskokatolicki, datowany na lata 1770-1779, [[Powiat iławski | powiat iławski]], [[Gmina Lubawa | gmina Lubawa]].
+
''' Kościół pw. św. Barbary w Lubawie''' – kościół rzymskokatolicki, datowany na lata 1770-1779, [[Powiat iławski | powiat iławski]], [[Lubawa (gmina wiejska)| gmina Lubawa]].
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
 
{{Galeria|Nazwa=Kościół pw. św. Barbary w Lubawie|wielkość=290|pozycja=right
 
{{Galeria|Nazwa=Kościół pw. św. Barbary w Lubawie|wielkość=290|pozycja=right

Wersja z 00:24, 25 lut 2015

Kościół pw. św. Barbary w Lubawie – kościół rzymskokatolicki, datowany na lata 1770-1779, powiat iławski, gmina Lubawa.

Kościół pw. św. Barbary w Lubawie
Kościół pw. św. Barbary w Lubawie. © Stanisław Kuprjaniuk
Kościół pw. św. Barbary w Lubawie. © Stanisław Kuprjaniuk
 

Położenie

Drewniany kościół filialny pw. św. Barbary w Lubawie, przez miejscową ludność zwany szpitalnym, jest najcenniejszym zabytkiem miasta. Usytuowany przy ul. Grunwaldzkiej kościół należy do parafii pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Anny.

Opis

Wzniesiono go w latach 1770-1779 na miejscu dawnego kościoła i szpitala pw. św. Jerzego, który znajdował się poza obrębem starego miasta. Jest to kościół drewniany o konstrukcji zrębowej z późnobarokowym pięknym ołtarzem głównym, który tworzy zwartą całość wraz z otaczającymi go ołtarzami bocznymi. Budowla stoi na kamiennej podmurówce i jest jednonawowa z przylegającą zakrystią oraz skarbcem. Od strony wschodniej wzniesiona prostokątna wieża o konstrukcji zrębowej, której hełm zwieńczony jest chorągiewką wiatrową z datą roczną 1811. W świątynia znajduje się sześć cynowych świeczników oraz ambona z XVIII w., olbrzymia ręcznie wykonana kłódka oraz zamocowana u stropu finezyjna późnobarokowa tęczowa belka, na której widnieje Grupa Ukrzyżowania. Poza tym na konsolach w nawie znajdują się rzeźby św. Jana Nepomucena i św. Jerzego. Na drewnianej wieży znajduje się, lany w Gdańsku, zabytkowy dzwon z 1716 r. Całość upiększają organy o zewnętrznej oprawie neorenesansowej. Wystrój kościoła bez wątpienia zalicza się do najpiękniejszych wnętrz barokowych na terenie województwa warmińsko-mazurskiego.

Kościół należy do grupy ośmiu drewnianych kościołów zbudowanych między XVI a XVIII w., które znajdują się na na terenie Ziemi Lubawskiej.

Bibliografia

Hasło: Lubawa, [w:] Sulimierski Filip, Walewski Władysław, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, T. V.
Kościół filialny p.w. św. Barbary w Lubawie, [w:] Diecezja Toruńska, historia i teraźniejszość, T. 11.
Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po województwie pomorskim, Lwów – Warszawa 1923.
Śliwiński Józef, Lubawa. Z dziejów miasta i okolic, Olsztyn 1982.