Koszary piechoty w Kętrzynie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 41: Linia 41:
 
==Po 1945 r.==
 
==Po 1945 r.==
 
Po zakończeniu drugiej wojny światowej część budynków koszarowych została zaadaptowana na mieszkania komunalne; kolejna część (od 1961r.) na Specjalny Ośrodek Szkolno - Wychowawczy. W Kętrzynie utworzono Oficerską Szkołę Wojsk Ochrony Pogranicza, przemianowaną później w Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej, które także użytkowały koszary. Dziś budynki wykorzystuje jednostka Warmińsko – Mazurskiego Oddziału Straży Granicznej (m.in. Centrum Szkolenia Straży Granicznej).  
 
Po zakończeniu drugiej wojny światowej część budynków koszarowych została zaadaptowana na mieszkania komunalne; kolejna część (od 1961r.) na Specjalny Ośrodek Szkolno - Wychowawczy. W Kętrzynie utworzono Oficerską Szkołę Wojsk Ochrony Pogranicza, przemianowaną później w Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej, które także użytkowały koszary. Dziś budynki wykorzystuje jednostka Warmińsko – Mazurskiego Oddziału Straży Granicznej (m.in. Centrum Szkolenia Straży Granicznej).  
Budynki zespołu koszar piechoty zostały wzniesione w stylu historyzującym (neogtyk). Zespół zabudowy dzielił się na dwie części: mieszkalną i gospodarcza, część centralną zajmował plac ćwiczeń. Ul. Kasztanowa to dawna aleja prowadząca z koszar na cmentarz. Łączy się ona z parkiem przy dawnym kasynie wojskowym, które jako kasyno funkcjonowało do lat 90 – tych XX w. na potrzeby Wojsk Ochrony Pogranicza.
+
Budynki zespołu koszar piechoty zostały wzniesione w stylu historyzującym (neogtyk). Zespół zabudowy dzielił się na dwie części: mieszkalną i gospodarczą, część centralną zajmował plac ćwiczeń. Ul. Kasztanowa to dawna aleja prowadząca z koszar na cmentarz. Łączy się ona z parkiem przy dawnym kasynie wojskowym, które jako kasyno funkcjonowało a potrzeby Wojsk Ochrony Pograniczado lat 90 – tych XX w. n.
  
 
==Zobacz także==
 
==Zobacz także==

Wersja z 19:57, 29 gru 2014

Koszary piechoty w Kętrzynie zostały wzniesione pod koniec XIX w. przy dawnym trakcie do Królewca. Sprowadzenie do miasta garnizonu znacząco wpłynęło na jego rozwój, zarówno przestrzenny, jak i gospodarczo-społeczny.

Ketrzyn

Jeden z kszarowców dawnych koszar piechoty
Jeden z kszarowców dawnych koszar piechoty
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat kętrzyński
Gmina Kętrzyn
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Ketrzyn
Ketrzyn
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Ketrzyn
Ketrzyn
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Kętrzyn w XIX w.

Kętrzyn na przestrzeni wieków wielokrotnie doświadczał skutków przemarszu i stacjonowania wojsk. Pod koniec XIX w. władze miasta podjęły starania o ulokowanie w mieście garnizonu. Kętrzyn był już wówczas miastem o regionalnym znaczeniu gospodarczym, w latach 1867 – 1868 otrzymał połączenie kolejowe z Bartoszycami i Giżyckiem, w 1898r. uruchomiono kolejkę wąskotorową do Mrągowa, Rynu i Srokowa.

Historia

Koszary piechoty wybudowano w latach 1897 – 1898 na gruntach zakupionych od właściciela pobliskiego majątku Gnatowo. Inwestycję realizowała firma budowlana Hautermans & Walter z Torunia. Koszt budowy wyniósł 2,8 miliona Marek. Miasto zaciągnęło na inwestycje kredyty. Zobowiązało się również do wybudowania mieszkań dla kadry oficerskiej. Ulica, przy której wzniesiono koszary nosiła wówczas nazwę Cesarskiej. 1 października 1898r. uroczyście powitano przybyłe z Olsztyna jednostki 4. Wschodniopruskiego Pułku Grenadierów im. Króla Fryderyka II. Pierwszym komendantem kętrzyńskich koszar piechoty był pułkownik Alexander von Linsingen, który mieszkał w budynku przy dzisiejszej ul. Sikorskiego 49 (ob. Prokuratura Rejonowa). Ostatnim komendantem był gen. mjr. von Massow. W 1912r. wybudowano w Kętrzynie kolejne koszary, przeznaczone dla oddziałów artylerii polowej (obecne użytkowane są przez firmę Philips).

Okres międzywojenny

Po pierwszej wojnie światowej, zgodnie z zapisami traktatu wersalskiego, ilość żołnierzy musiała zostać ograniczona do jednej jednostki w mieście. W Kętrzynie wojsko pozostawiono w koszarach piechoty przy ul. Sikorskiego. W 1903r. miasto liczyło 11 144 mieszkańców, w tym 1826 wojskowych. W latach 1935 – 1937 koszary przy ul. Sikorskiego rozbudowano na potrzeby żołnierzy Wehrmachtu - 2. Mazurskiego Pułku Piechoty nr 147 im. Marszałka von Hindenburga, dlatego też powszechnie koszary te określano mianem „koszar Hindenburga”. W obrębie koszar funkcjonował także lazaret wojskowy wzniesiony w 1901 r. oraz kasyno.

Po 1945 r.

Po zakończeniu drugiej wojny światowej część budynków koszarowych została zaadaptowana na mieszkania komunalne; kolejna część (od 1961r.) na Specjalny Ośrodek Szkolno - Wychowawczy. W Kętrzynie utworzono Oficerską Szkołę Wojsk Ochrony Pogranicza, przemianowaną później w Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej, które także użytkowały koszary. Dziś budynki wykorzystuje jednostka Warmińsko – Mazurskiego Oddziału Straży Granicznej (m.in. Centrum Szkolenia Straży Granicznej). Budynki zespołu koszar piechoty zostały wzniesione w stylu historyzującym (neogtyk). Zespół zabudowy dzielił się na dwie części: mieszkalną i gospodarczą, część centralną zajmował plac ćwiczeń. Ul. Kasztanowa to dawna aleja prowadząca z koszar na cmentarz. Łączy się ona z parkiem przy dawnym kasynie wojskowym, które jako kasyno funkcjonowało a potrzeby Wojsk Ochrony Pograniczado lat 90 – tych XX w. n.

Zobacz także

http://www.cs.strazgraniczna.pl/o-nas-2/

Widok na dawne koszary piechoty z ul. Sikorskiego

Bibliografia

  1. T. Korowaj, Rastenburg/Kętrzyn. Przewodnik historyczny po mieście, Kętrzyn 2005.
  2. Beckhern, Rastenburg. Historisch – topografisch dargestelt, Rastenburg 1880.
  3. R. Grenz (red.), Der Kreis Rastenburg. Ein ostpreussisches Dokumentarwerk, Marburg/Lahn 1976.