Krupoliny: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Bibliografia) |
|||
Linia 16: | Linia 16: | ||
|sołectwo = | |sołectwo = | ||
|wysokość = | |wysokość = | ||
− | |liczba ludności = | + | |liczba ludności = 268 (łącznie Kierzliny i Krupoliny) |
|rok = 2010 | |rok = 2010 | ||
|strefa numeracyjna = | |strefa numeracyjna = |
Wersja z 13:20, 29 gru 2013
Krupoliny | |
| |
![]() Pozostałości dworu z XIX wieku w Krupolinach
| |
Państwo | ![]() |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | olsztyński |
Gmina | Barczewo |
Liczba ludności (2010) | 268 (łącznie Kierzliny i Krupoliny) |
![]() Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:city } |
Krupoliny (niem. Kroplainen) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Barczewo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 roku była zamieszkana przez 268 osób (łącznie Kierzliny i Krupoliny). Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Józef Chraplewski[1].
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest w południowej części Warmii, 21 km na zachód od Olsztyna, między jeziorami Kiermas i Kierzlińskim. Miejscowość leży w odległości 21,3 km od Olsztyna.
Dzieje miejscowości
Wieś została lokowana w 1364 roku. Pierwszym zasadźcami byli Prusowie o imieniach: Glansoth, Mnyslit, Trene, Wojciech, Tulgede, Cropolin, Stenante, Hanko, Paweł Nassule, Anoyte i Koyte. W XIX wieku na jednym z pobliskich wzgórz wybudowano dworek. Majątek należący do właścicieli dworku obejmował około 350 ha ziemi. Jego ostatnim właścicielem był Leon Holzki. W 1945 roku majątkiem zarządzała komendantura Armii Czerwonej. Po II wojnie światowej majątek wszedł w skład Państwowego Gospodarstwa Rolnego.
Turystyka
- Szlak kajakowy: Jezioro Bogdańskie-rzeka Kiermas-Jezioro Umląg-Jezioro Kiermas-rzeka Kiermas-rzeka Pisa-Jezioro Wadąg-rzeka Wadąg
Zabytki
- Zespół dworski z przełomu XIX i XX wieku. Piętrowy dworek położony jest na wzgórzu z widokiem na Jezioro Kiermas. Zachowane pozostałości dworu i otaczającego go założenia parkowego.
- W miejscowości prowadzone były badania archeologiczne miejsc pochówków, pochodzących z młodszej epoki brązu i częściowo z epoki żelaza.
Bibliografia
- Zenderowski Wojciech, Łukowska Mariola, Barczewo. Miasto wielu kultur, Barczewo 2009.
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 13.11.2013]
- Dom Warmiński [data dostępu: 13.11.2013]
Przypisy
- ↑ http://barczewo.bip.net.pl/?a=972 [data dostępu: 12.10.2013]
Zobacz też

