Kukowo: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
Linia 5: Linia 5:
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
 
  |dopełniacz wsi        =  
 
  |dopełniacz wsi        =  
  |zdjęcie              = Budynek dawnej szkoły.jpg
+
  |zdjęcie              = Kuk.jpg  
  |opis zdjęcia          = Budynek dawnej szkoły 
+
  |opis zdjęcia          = Cmentarz wojenny w Kukowie [http://www.rowery.olsztyn.pl/wiki/miejsca/1914/warminsko-mazurskie/kukowo/ Olsztyńska Strona Rowerowa] [12.09.2014]
 
  |rodzaj miejscowości  =  
 
  |rodzaj miejscowości  =  
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie

Wersja z 15:36, 12 wrz 2014

Kukowo

Cmentarz wojenny w Kukowie Olsztyńska Strona Rowerowa [12.09.2014]
Cmentarz wojenny w Kukowie Olsztyńska Strona Rowerowa [12.09.2014]
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat olecki
Gmina Olecko
Liczba ludności (2010) 343
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Kukowo
Kukowo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Kukowo
Kukowo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Kukowo (niem. Kukowen, Gut Kukowen, od 1938 r. Reinkental) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie oleckim, w gminie Olecko. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego. W latach 1999-2001 wieś wchodziła w skład powiatu olecko-gołdapskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 343 mieszkańców. W skład sołectwa wchodzą wsie Kukowo, Lesk, Lipkowo i Skowronki. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Antoni Rydzewski[1].

Położenie

Wieś położona jest w północno-wschodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Pojezierzu Ełckim, 6 km na południe od Olecka; na wschód od drogi krajowej nr 65.


Dzieje miejscowości

Wieś powstała w ramach kolonizacji północno-wschodnich terenów Prus Książęcych. W 1563 roku starosta Wawrzyniec von Halle sprzedał niejakim Wojtkowi i Stasiowi z Kukowa sześć łanów sołeckich, z przywilejem połowu ryb na Jeziorze Oleckim Małym. W zamian sołtysi zobowiązali się do założenia wsi czynszowej na 60 łanach (oraz czterech łanach nadwyżki) na prawie chełmińskim. Wieś należała do parafii ewangelickiej w Olecku. W XVIII wieku Kukowo dzierżawili przedstawiciele polskiej szlachty, Łosiowie. Pod koniec XIX wieku folwark obejmował 252 ha; dzierżawił go niejaki Schultz.

Szkołę we wsi założono w pierwszej połowie XVIII wieku (około 1737-1740). W 1935 roku zatrudnionych w niej było dwóch nauczycieli, a w ośmiu klasach uczęszczało do niej ogółem 97 dzieci. Po II wojnie światowej szkołę uruchomiono ponownie w sierpniu 1945 roku jako jedną z pierwszych szkół w powiecie oleckim; pracował w niej wówczas jeden nauczyciel.

W 1957 roku w Kukowo założono kółko rolnicze; pierwszym prezesem był Piotr Wiśniewski. W tym samym roku powołano również zespół przysposobienia rolniczego.


Liczba mieszkańców

1857 - 587 osób

1933 - 598 osób

1939 - 627 osób


Religia

Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. Świętej Rodziny w Olecku.

Zabytki

  • Zespół budynków szkolnych z początku XX wieku: szkoła i budynek gospodarczy
  • Zespół budynków służb drogowych z początku XX wieku: dom i budynek gospodarczy
  • Zespół dawnej karczmy z przełomu XIX i XX wieku: karczma (obecnie mieszkanie) i budynek gospodarczy
  • Przykłady budownictwa z przełomu XIX i XX wieku: domy nr 28, 29, 30, 31
  • Pozostałości parku z XIX wieku w dawnym folwarku
  • Most kolejowy na nieczynnej linii wąskotorowej Olecko - Świętajno z 1911 r.
  • Cmentarz ewangelicki z XIX wieku, na północ od wsi
  • Cmentarz ewangelicki z XIX wieku, rodzinny, przy drodze gruntowej na północny wschód od wsi
  • Cmentarz ewangelicki z XIX wieku, przy drodze naprzeciw pensjonatu
  • Cmentarz ewangelicki z XIX wieku, po południowej stronie szosy do Zajd, przy drodze gruntowej


Bibliografia

  1. Olecko. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1974.
  2. Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
  3. |Gminna Ewidencja Zabytków [data dostępu: 12.11.2013]
  4. Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 12.11.2013]
  5. Vervaltugsgeschichte [data dostępu: 12.11.2013]


Przypisy