Kwiedzina: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Dzieje miejscowości) |
(→Dzieje miejscowości) |
||
| Linia 42: | Linia 42: | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
| − | Miejscowośc została założona w 1346 roku. 33 włóki ziemi otrzymali wówczas z rąk [[Ludolf Kӧnig| Ludolfa Kӧniga]] czterej Prusowie - Warpun, Weysnor, Meirun, Bartold. Wieś została lokowana na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]]. W XV wieku w Kwiedzinie działał już młyn, który niejaki Matzke otrzymał z rąk prokuratora kętrzyńskiego [[Jordan von Berehenrode| Jordana von Berehenrode]]. Młyn istniał jeszcze w 1785 roku. W tym czasie miejscowość składała się z 9 domów. Młyn należał wówczas do majątku, którego właścicielem był podporucznik von Suchodoletz. W 1817 roku Kwiedzina liczyła 82 mieszkańców. W 1871 roku we wsi działał browar. Osiemnaście lat później Kwiedzina należała do księcia zu Schaumburg, który ulokował tu swego zarządcę. W 1907 roku kolejnym właścicielem był Herman Schult, który włączył Kwiedzinę w skład swojego majątku, obejmującego [[Kruszewiec]] oraz [[Wilamowo]]. Przed 1918 rokiem wieś była własnością Karla Pohla. Po zakończeniu [[I wojna światowa|I wojny światowej]] dobra należały do niejakiego Ammona. Ammon założył w Kwiedzinie tuczarnię, w której hodowana 500 świń. W majątku urzędował zatrudniony przez niego zarządca. W okresie międzywojennym we wsi istniał jeszcze wiatrak typu holenderskiego. Cmentarz ewangelicki założono jeszcze w połowie XIX stulecia. W roku 1928 Kwiedzina była zamieszkana przez 140 osób. | + | Miejscowośc została założona w 1346 roku. 33 włóki ziemi otrzymali wówczas z rąk [[Ludolf Kӧnig| Ludolfa Kӧniga]] czterej Prusowie - Warpun, Weysnor, Meirun, Bartold. Wieś została lokowana na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]]. W XV wieku w Kwiedzinie działał już młyn, który niejaki Matzke otrzymał z rąk prokuratora kętrzyńskiego [[Jordan von Berehenrode| Jordana von Berehenrode]]. Młyn istniał jeszcze w 1785 roku. W tym czasie miejscowość składała się z 9 domów. Młyn należał wówczas do majątku, którego właścicielem był podporucznik von Suchodoletz. W 1817 roku Kwiedzina liczyła 82 mieszkańców. W 1871 roku we wsi działał browar. Osiemnaście lat później Kwiedzina należała do księcia zu Schaumburg, który ulokował tu swego zarządcę. W 1907 roku kolejnym właścicielem był Herman Schult, który włączył Kwiedzinę w skład swojego majątku, obejmującego [[Kruszewiec]] oraz [[Wilamowo (gmina Kętrzyn) |Wilamowo]]. Przed 1918 rokiem wieś była własnością Karla Pohla. Po zakończeniu [[I wojna światowa|I wojny światowej]] dobra należały do niejakiego Ammona. Ammon założył w Kwiedzinie tuczarnię, w której hodowana 500 świń. W majątku urzędował zatrudniony przez niego zarządca. W okresie międzywojennym we wsi istniał jeszcze wiatrak typu holenderskiego. Cmentarz ewangelicki założono jeszcze w połowie XIX stulecia. W roku 1928 Kwiedzina była zamieszkana przez 140 osób. |
Po zakończeniu [[II wojna światowa| II wojny światowej]] w miejscowości utworzone zostało [[Państwowe Gospodarstwo Rolne Kwiedzina|Państwowe Gospodarstwo Rolne]]. W 1970 roku wieś była zamieszkana przez 50 osób. W 1973 roku miejscowość wchodziła w skład [[sołectwo Pożarki| sołectwa Pożarki]] w [[gmina Kętrzyn| gminie Kętrzyn]]. | Po zakończeniu [[II wojna światowa| II wojny światowej]] w miejscowości utworzone zostało [[Państwowe Gospodarstwo Rolne Kwiedzina|Państwowe Gospodarstwo Rolne]]. W 1970 roku wieś była zamieszkana przez 50 osób. W 1973 roku miejscowość wchodziła w skład [[sołectwo Pożarki| sołectwa Pożarki]] w [[gmina Kętrzyn| gminie Kętrzyn]]. | ||
Wersja z 17:54, 28 sie 2014
| Kwiedzina | |
| | |
 Zabudowania we wsi Kwiedzina
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | kętrzyński |
| Gmina | Kętrzyn |
| Liczba ludności (2010) | 26 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Kwiedzina | |
| Położenie na mapie Polski  Kwiedzina | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Kwiedzina (niem. Queden) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Kętrzyn. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 26 mieszkańców.
Położenie
Miejscowość położona jest w odległości ok. 7 km od Kętrzyna w okolicach Jeziora Tuchel.
Dzieje miejscowości
Miejscowośc została założona w 1346 roku. 33 włóki ziemi otrzymali wówczas z rąk Ludolfa Kӧniga czterej Prusowie - Warpun, Weysnor, Meirun, Bartold. Wieś została lokowana na prawie chełmińskim. W XV wieku w Kwiedzinie działał już młyn, który niejaki Matzke otrzymał z rąk prokuratora kętrzyńskiego Jordana von Berehenrode. Młyn istniał jeszcze w 1785 roku. W tym czasie miejscowość składała się z 9 domów. Młyn należał wówczas do majątku, którego właścicielem był podporucznik von Suchodoletz. W 1817 roku Kwiedzina liczyła 82 mieszkańców. W 1871 roku we wsi działał browar. Osiemnaście lat później Kwiedzina należała do księcia zu Schaumburg, który ulokował tu swego zarządcę. W 1907 roku kolejnym właścicielem był Herman Schult, który włączył Kwiedzinę w skład swojego majątku, obejmującego Kruszewiec oraz Wilamowo. Przed 1918 rokiem wieś była własnością Karla Pohla. Po zakończeniu I wojny światowej dobra należały do niejakiego Ammona. Ammon założył w Kwiedzinie tuczarnię, w której hodowana 500 świń. W majątku urzędował zatrudniony przez niego zarządca. W okresie międzywojennym we wsi istniał jeszcze wiatrak typu holenderskiego. Cmentarz ewangelicki założono jeszcze w połowie XIX stulecia. W roku 1928 Kwiedzina była zamieszkana przez 140 osób. Po zakończeniu II wojny światowej w miejscowości utworzone zostało Państwowe Gospodarstwo Rolne. W 1970 roku wieś była zamieszkana przez 50 osób. W 1973 roku miejscowość wchodziła w skład sołectwa Pożarki w gminie Kętrzyn.
Miejscowość ma charakter wsi rolniczo-turystycznej; w miejscowości funkcjonują gospodarstwa agroturystyczne
Zabytki
- Dawny dworek łowiecki wraz z najbliższym otoczeniem
- Dawne pruskie grodzisko, zwane Zamkową Górą lub Wałami
Bibliografia
- Kętrzyn. Z dziejów miasta i okolic, przewodniczący komitetu redakcyjnego Andrzej Wakar, Olsztyn 1978.
- Licharewa Zofia, Kętrzyn. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1962.
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 15.03.2014]
- Historia wsi Kwiedzina[data dostępu: 15.03.2014]
- Wojewódzka ewidencja zabytków [data dostępu: 5.03.2014]
Przypisy
