Leginy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 9: | Linia 9: | ||
|zdjęcie = Leginy.jpg | |zdjęcie = Leginy.jpg | ||
|opis zdjęcia = Leginy<br/>Źródło: http://mojemazury.pl/o-miejscowosci/82877/Leginy, dostęp 26 września 2013 | |opis zdjęcia = Leginy<br/>Źródło: http://mojemazury.pl/o-miejscowosci/82877/Leginy, dostęp 26 września 2013 | ||
| − | |rodzaj miejscowości = | + | |rodzaj miejscowości = Wieś sołecka |
|województwo = Warmińsko-Mazurskie | |województwo = Warmińsko-Mazurskie | ||
|powiat = Kętrzyński | |powiat = Kętrzyński | ||
| Linia 18: | Linia 18: | ||
|liczba ludności = | |liczba ludności = | ||
|rok = | |rok = | ||
| − | |strefa numeracyjna = | + | |strefa numeracyjna = (+48) 89 |
| − | |kod pocztowy = | + | |kod pocztowy = |
| − | |tablice rejestracyjne = | + | |tablice rejestracyjne = NKE |
|SIMC = | |SIMC = | ||
|mapa wsi = | |mapa wsi = | ||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>'''Leginy''' (niem. ''Legienen'') – wieś sołecka położona w Polsce, w województwie | + | <big>'''Leginy''' (niem. ''Legienen'') – wieś sołecka położona w Polsce, w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko–mazurskim]], w [[powiat kętrzyński|powiecie kętrzyńskim]] w [gmina Reszel|gminie Reszel]]. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do [[województwo olsztyńskie|województwa olsztyńskiego]]. |
<br/> | <br/> | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna: === | === Charakterystyka fizjograficzna: === | ||
| − | Falisty krajobraz ziemi kętrzyńskiej powstał w wyniku wzmożonej działalności erozyjnej ostatniego zlodowacenia. Lodowiec powracał, poczym zatrzymywał się, a następnie cofał na północ. Pozostawiał wały moren czołowych, które obecnie tworzą spore wzgórza. Główne pasmo moren czołowych biegnie w kierunku z południowego zachodu na północny wschód. Rozciąga się od Świętej Lipki, którą od północy otacza łukiem na Bezławki, Wilknowo, Pręgowo. Z topniejących lodów powstały wielkie jeziora | + | Falisty krajobraz ziemi kętrzyńskiej powstał w wyniku wzmożonej działalności erozyjnej ostatniego zlodowacenia. Lodowiec powracał, poczym zatrzymywał się, a następnie cofał na północ. Pozostawiał wały [[moreny czołowe|moren czołowych]], które obecnie tworzą spore wzgórza. Główne pasmo [[moreny czołowe|moren czołowych]] biegnie w kierunku z południowego zachodu na północny wschód. Rozciąga się od [[Święta Lipka|Świętej Lipki]], którą od północy otacza łukiem na [[Bezławki]], [[Wilknowo]], [[Pręgowo]]. Z topniejących lodów powstały wielkie jeziora zastoiskowe, od których liczne strumienie znosiły drobny materiał skalny, wymyty z moren. Osadzał na dnie jezior grube, warstwy iłów. O istnieniu tych jezior na terenie powiatu świadczą nieckowate zagłębienia. Występują w nich iły piaszczyste. Wypełniają środek dawnego jeziora, oraz gliny margliste, które osadzały się na brzegach zbiornika. |
<br/> | <br/> | ||
=== Dzieje miejscowości: === | === Dzieje miejscowości: === | ||
| − | Wieś istniała już w pierwszej połowie XIV wieku. Jej lokację odnowił 16 czerwca 1359 roku biskup warmiński Jan Stryprock. Majątek chełmiński w Leginach, na początku XV wieku należał do | + | Wieś istniała już w pierwszej połowie XIV wieku. Jej lokację odnowił 16 czerwca 1359 roku biskup warmiński [[Jan Stryprock]]. Majątek chełmiński w Leginach, na początku XV wieku należał do rodziny von Oelsenów. Właścicielem majątku w Leginach był [[Stefan Sadorski]]. Od sierpnia 1854 roku Leginy były w posiadaniu [[August Caspar|Augusta Caspara]] (konwertyta pochodzenia żydowskiego). [[Erich Kaspar]] syn Augusta w 1930 roku sprzedał majątek lokalnej spółce. W pierwszej połowie XX wieku majątek w Leginach został rozparcelowany. Po parcelacji majątku gospodarstwa chłopskie miały ujednolicone architektonicznie budynki. Leginy są siedzibą parafii do której należą między innymi [[Łężany]]. Pierwsza wzmianka o szkole w Leginach pochodzi z 1622 roku. Z tego roku pochodzi informacja, że wynagrodzenie nauczyciela wynosiło 18 grzywien. |
| Linia 47: | Linia 47: | ||
=== Ludzie związani z miejscowością: === | === Ludzie związani z miejscowością: === | ||
| − | + | [[Stefan Sadorski]]<br/> | |
| − | + | [[August Caspar]]<br/> | |
| + | [[Erich Kaspar]]<br/> | ||
<br/> | <br/> | ||
=== Zabytki: === | === Zabytki: === | ||
| − | Pierwsza wzmianka o kościele w Leginach pochodzi z 1404 roku. Kościół w istniejącej obecnie formie architektonicznej wybudowano w 1824 roku. Świątynia była konsekrowana 4 września 1825 roku przez biskupa warmińskiego Józefa von Hohenzollerna. Kościół w Leginach jest murowany. Stanowi świątynię salową z kruchtą od strony północnej i zakrystią od wschodniej. Ołtarz główny w stylu barokowym wykonany został w 1745 roku. W wyposażeniu świątyni znalazła się puszka z napisem „DOM comites Załuscy in emigratione anno 1833 offerunt”. Jest to pamiątka po internowanych na terenie Prus uczestnikach powstania listopadowego. | + | [[Plik: Kościół Leginy.jpg|00px|thumb|Kościół w Leginach z XIX wieku<br/>Źródło: http://mojemazury.pl/11931-0,Kosciol-i-cmentarz-w-Leginach,284876.html?, dostęp 27 października 2013]] |
| + | Pierwsza wzmianka o kościele w Leginach pochodzi z 1404 roku. Kościół w istniejącej obecnie formie architektonicznej wybudowano w 1824 roku. Świątynia była konsekrowana 4 września 1825 roku przez biskupa warmińskiego [[Józef von Hohenzollern|Józefa von Hohenzollerna]]. [[Kościół w Leginach]] jest murowany. Stanowi świątynię salową z kruchtą od strony północnej i zakrystią od wschodniej. Ołtarz główny w stylu barokowym wykonany został w 1745 roku. W wyposażeniu świątyni znalazła się puszka z napisem „DOM comites Załuscy in emigratione anno 1833 offerunt”. Jest to pamiątka po internowanych na terenie Prus uczestnikach powstania listopadowego. | ||
<br/> | <br/> | ||
=== Gospodarka: === | === Gospodarka: === | ||
| − | + | Dawniej na terenie miejscowości znajdowały się krochmalnia oraz młyn parowy. | |
| + | W Leginach powstają również gospodarstwa agroturystyczne. Ma to związek z położeniem wsi w pobliżu jezior. | ||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 79: | Linia 82: | ||
| − | [[Kategoria: Miejscowość]] | + | [[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria: Powiat]][[Kategoria: ]Gmina] |
[[Użytkownik:Boss|Boss]] ([[Dyskusja użytkownika:Boss|dyskusja]]) 19:22, 26 wrz 2013 (CEST) | [[Użytkownik:Boss|Boss]] ([[Dyskusja użytkownika:Boss|dyskusja]]) 19:22, 26 wrz 2013 (CEST) | ||
Wersja z 13:41, 27 paź 2013
| Leginy | |
| | |
 Leginy
Źródło: http://mojemazury.pl/o-miejscowosci/82877/Leginy, dostęp 26 września 2013 | |
| Rodzaj miejscowości | Wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | Warmińsko-Mazurskie |
| Powiat | Kętrzyński |
| Gmina | Reszel |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Tablice rejestracyjne | NKE |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Leginy | |
| Położenie na mapie Polski  Leginy | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Leginy (niem. Legienen) – wieś sołecka położona w Polsce, w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie kętrzyńskim w [gmina Reszel|gminie Reszel]]. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna:
Falisty krajobraz ziemi kętrzyńskiej powstał w wyniku wzmożonej działalności erozyjnej ostatniego zlodowacenia. Lodowiec powracał, poczym zatrzymywał się, a następnie cofał na północ. Pozostawiał wały moren czołowych, które obecnie tworzą spore wzgórza. Główne pasmo moren czołowych biegnie w kierunku z południowego zachodu na północny wschód. Rozciąga się od Świętej Lipki, którą od północy otacza łukiem na Bezławki, Wilknowo, Pręgowo. Z topniejących lodów powstały wielkie jeziora zastoiskowe, od których liczne strumienie znosiły drobny materiał skalny, wymyty z moren. Osadzał na dnie jezior grube, warstwy iłów. O istnieniu tych jezior na terenie powiatu świadczą nieckowate zagłębienia. Występują w nich iły piaszczyste. Wypełniają środek dawnego jeziora, oraz gliny margliste, które osadzały się na brzegach zbiornika.
Dzieje miejscowości:
Wieś istniała już w pierwszej połowie XIV wieku. Jej lokację odnowił 16 czerwca 1359 roku biskup warmiński Jan Stryprock. Majątek chełmiński w Leginach, na początku XV wieku należał do rodziny von Oelsenów. Właścicielem majątku w Leginach był Stefan Sadorski. Od sierpnia 1854 roku Leginy były w posiadaniu Augusta Caspara (konwertyta pochodzenia żydowskiego). Erich Kaspar syn Augusta w 1930 roku sprzedał majątek lokalnej spółce. W pierwszej połowie XX wieku majątek w Leginach został rozparcelowany. Po parcelacji majątku gospodarstwa chłopskie miały ujednolicone architektonicznie budynki. Leginy są siedzibą parafii do której należą między innymi Łężany. Pierwsza wzmianka o szkole w Leginach pochodzi z 1622 roku. Z tego roku pochodzi informacja, że wynagrodzenie nauczyciela wynosiło 18 grzywien.
Ludzie związani z miejscowością:
Stefan Sadorski
August Caspar
Erich Kaspar
Zabytki:
Źródło: http://mojemazury.pl/11931-0,Kosciol-i-cmentarz-w-Leginach,284876.html?, dostęp 27 października 2013
Pierwsza wzmianka o kościele w Leginach pochodzi z 1404 roku. Kościół w istniejącej obecnie formie architektonicznej wybudowano w 1824 roku. Świątynia była konsekrowana 4 września 1825 roku przez biskupa warmińskiego Józefa von Hohenzollerna. Kościół w Leginach jest murowany. Stanowi świątynię salową z kruchtą od strony północnej i zakrystią od wschodniej. Ołtarz główny w stylu barokowym wykonany został w 1745 roku. W wyposażeniu świątyni znalazła się puszka z napisem „DOM comites Załuscy in emigratione anno 1833 offerunt”. Jest to pamiątka po internowanych na terenie Prus uczestnikach powstania listopadowego.
Gospodarka:
Dawniej na terenie miejscowości znajdowały się krochmalnia oraz młyn parowy. W Leginach powstają również gospodarstwa agroturystyczne. Ma to związek z położeniem wsi w pobliżu jezior.
Kultura:
Bibliografia:
Leginy, w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 5, red. F. Sulimierski, Warszawa 1884.
Licharewa Zofia, ‘’Kętrzyn z dziejów miasta i powiatu’’, Olsztyn 1962.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.
