Leopold Szczerbicki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 16: Linia 16:
 
[[Plik:Szczerbicki.jpg|300px|thumb|left|Z archiwum Janusza Poryckiego]]
 
[[Plik:Szczerbicki.jpg|300px|thumb|left|Z archiwum Janusza Poryckiego]]
 
[[Plik:Szczerbicki1.jpg|300px|thumb|left|Z archiwum Janusza Poryckiego]]
 
[[Plik:Szczerbicki1.jpg|300px|thumb|left|Z archiwum Janusza Poryckiego]]
[[Plik:Szczerbicki2.jpg|300px|thumb|left|Z archiwum Janusza Poryckiego]]
 
 
[[Plik:Szczerbicki3.jpg|300px|thumb|left|Z archiwum Janusza Poryckiego]]
 
[[Plik:Szczerbicki3.jpg|300px|thumb|left|Z archiwum Janusza Poryckiego]]
 
[[Plik:Szczerbicki4.jpg|300px|thumb|left|Z archiwum Janusza Poryckiego]]
 
[[Plik:Szczerbicki4.jpg|300px|thumb|left|Z archiwum Janusza Poryckiego]]

Wersja z 16:38, 15 sie 2014

Leopold Szczerbicki

Leopold Szczerbicki
Imię i nazwisko Leopold Szczerbicki
Dyscyplina Lekkoatletyka

Leopold Szczerbicki (ur. 4 lipca 1914 r. w Oszmlanie na Białorusi) – Pionier powojennego sportu olsztyńskiego

Działacz

Znany przede wszystkim z dokonań w lekkiej atletyce, uprawiał również koszykówkę, piłkę ręczna i inne dyscypliny. W 1935 r. na Halowych Mistrzostwach Polski w lekkiej atletyce zdobył złoty medal w skoku w dal i srebrny w biegu na 50 m. Uprawiał lekkoatletykę w AZS Wilno. Po zdaniu matury przeniósł się do Warszawy, gdzie studiował w Centralnym Instytucie Kultury Fizycznej i reprezentował Legię Warszawa. W 1936 r. został zakwalifikowany do ekipy na Światowy Kongres Wychowania Fizycznego, a dwa lata później powołany na mecz reprezentacji Polski z Prusami Wschodnimi. Po studiach (1938) został wcielony do wojska. Ruszył na front. Po demobilizacji znalazł się na Węgrzech, gdzie spędził całą zawieruchę wojenną. Do kraju powrócił w 1945 r. i trafił do Olsztyna. Rozpoczął pracę nauczyciela wychowania fizycznego w I LO, rzucił się jednocześnie w wir pracy szkoleniowej i organizatorskiej. Należał do grona założycieli i pierwszych szkoleniowców Międzyszkolnego Klubu Sportowego Lechia oraz Szkolnego Związku Sportowego. Współorganizował Mazurski Okręgowy Związek Lekkiej Atletyki. Po powstaniu w Olsztynie Wyższej Szkoły Rolniczej został w niej nauczycielem akademickim. Był organizatorem Studium Wychowania Fizycznego w Kortowie, a następnie jej kierownikiem. Nie zaprzestawał działalności poza uczelnią, organizując wiele imprez masowych takich jak biegi narodowe, uliczne i przełajowe. Jak powiedział jego wychowanek Eugeniusz Miszczuk (jeden z najbardziej zasłużonych trenerów) był zawsze wierny wartościom moralnym jakie niesie sport. Za jego kadencji życie sportowe w Kortowie mogło stanowić wzór. Rozgrywki międzywydziałowe angażowały całą społeczność, studenci chętnie pomagali w budowie obiektów sportowych. Wyróżniony wieloma odznaczeniami państwowymi i resortowymi m. in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Złota Odznaka PZLA, Medalem 100-lecia Sportu Polskiego.

Z archiwum Janusza Poryckiego
Z archiwum Janusza Poryckiego
Z archiwum Janusza Poryckiego
Z archiwum Janusza Poryckiego

Bibliografia

br/>