Linowo (gmina Purda)

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 18:18, 18 sty 2015 autorstwa LPF (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Linowo

Rodzaj miejscowości wieś niesołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat olsztyński
Gmina Purda
Liczba ludności (2010) 72
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Linowo
Linowo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Linowo
Linowo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Linowo (niem. Leynau) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Purda. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. Wieś w 2010 roku liczyła 72 mieszkańców.

Położenie

Wieś położona jest na Pojezierzu Olsztyńskim, 12 km na zachód od Purdy. Miejscowość leży nad Jeziorem Linowskim.

Dzieje miejscowości

Linowo to najstarsza w tym rejonie osada wolnych pruskich. Powstała wskutek czterech równoczesnych nadań lennych dokonanych przez kapitułę warmińską w 1348 roku. Powiększyła się o kolejny dwór po nadaniu w 1374 roku dalszych 4 łanów. Wieś otrzymała nazwę od jeziora, nad którym jest położona.

Pod koniec wojny trzynastoletniej doszło do zniszczenia i całkowitego wyludnienia wsi, które trwało przez kolejne lata. W 1476 wystawiono kolejny przywilej lokacyjny. Zasadźcą wsi był Mikołaj Kopeć (Koptz), który otrzymał łącznie 24 łany. Wieś była stopniowo zasiedlana przez osadników z Mazowsza. W 1512 roku funkcję sołtysa pełnił Jan Stobek. W 1517 roku Mikołaj Kopernik osobiście zasiedlał opustoszałe ziemie.

W 1575 roku kapituła warmińska sprzedała Ambrożemu prawo do karczmy i warzenia piwa. W 1678 roku na życzenie ówczesnego sołtysa Jana Petrykowskiego kapituła potwierdziła przywilej wystawiony dla Linowa w 1476 roku.

Po zaborze Warmii przez Prusy w Linowie było dwóch sołtysów: Andrzej Czodrowski i Jan Petrykowski. Wieś składała się z 9 gospodarstw czynszowych, karczmy i kilkunastu zagrodowych. Linowo liczyło wówczas 157 mieszkańców. Wszyscy mieli polskie nazwiska. W 1863 roku do powstania styczniowego przyłączyło się dwóch miejscowych: Stanisław Białojan i jego szwagier Buchowski.

Ludzie związani z miejscowością

Zabytki

  • pozostałości dawnego folwarku
  • park podworski
  • kaplica filialna
  • stanowisko archeologiczne

Turystyka

Przez miejscowość przebiega niebieski szlak rowerowy o długości 27 km – przebieg trasy: OlsztynStary Olsztyn – Linowo – TrękusKabornoNowa WieśPrzykopButryny.

Bibliografia

Przewodnik turystyczny po gminie Purda, Purda 2013.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]
Verwaltungsgeschichte [12.11.2013]