Módłki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 9: Linia 9:
 
  |zdjęcie              =  
 
  |zdjęcie              =  
 
  |opis zdjęcia          = brak     
 
  |opis zdjęcia          = brak     
  |rodzaj miejscowości  = wieś
+
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
 
  |województwo          = warmińsko - mazurskie
 
  |województwo          = warmińsko - mazurskie
 
  |powiat                = nidzicki  
 
  |powiat                = nidzicki  
Linia 31: Linia 31:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
<big>'''Módłki'''</big> (Motikau, Molcken, niem. Modtken, Modlken) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Nidzica. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa olsztyńskiego.
+
<big>'''Módłki'''</big> (Motikau, Molcken, niem. Modtken, Modlken) – [[wieś sołecka]] w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nidzicki |powiecie nidzickim]], w [[gmina Nidzica| gminie Nidzica]]. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do [[województwo olsztyńskie |województwa olsztyńskiego]].
  
  
Linia 38: Linia 38:
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
  
Módłki znajdują się nieopodal Jeziora Zawadzkiego. Miejscowość leży na terenie gminy Nidzica, przez obszar której przebiega jedna z głównych granic fizyczno-geograficznych Europy, oddzielająca obszar Europy Zachodniej od obszaru Europy Wschodniej. Ponadto 19.000 ha powierzchni gminy zajmują lasy i grunty leśne.  Istotnym zasobem naturalnym gminy są surowce mineralne, tj. żwiry i piaski, torfy i węgiel brunatny, kreda jeziorna, gytia i ziemia okrzemkowa.
+
Módłki znajdują się nieopodal [[Jezioro Zawadzkie |Jeziora Zawadzkiego]]. Miejscowość leży na terenie [[gmina Nidzica |gminy Nidzica]], przez obszar której przebiega jedna z głównych granic fizyczno-geograficznych Europy, oddzielająca obszar Europy Zachodniej od obszaru Europy Wschodniej. Ponadto 19.000 ha powierzchni gminy zajmują lasy i grunty leśne.  Istotnym zasobem naturalnym gminy są surowce mineralne, tj. żwiry i piaski, torfy i węgiel brunatny, kreda jeziorna, gytia i ziemia okrzemkowa.
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Dzieje miejscowości ===
 
=== Dzieje miejscowości ===
  
Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z ksiąg czynszowych z 1436 r. Nie znana jest dokładna data lokacji oraz etymologia nazwy miejscowości. Wilhem von Eisenberg odnawia w 1498 r. mieszkańcom przywilej nadający 18 włók na prawie chełmińskim,. W 1565 r. Jerzy Blumenstein Kwiatkowski otrzymał 15 włók i 2 morgi na prawie lennym. W 1600 r. mieszkali tutaj sami Polacy. Liczba ludności w 1817 r. wynosiła 61, w 1846 r. – 132,  w 1856 r. – 133, w 1858 r. – 158, w 1867 r. – 167, w 1871 r. – 176, w 1885 r. – 163, w 1895 r. – 180, w 1905 r. – 182, w 1910 r. – 179, w 1939 r. – 204 . Liczba domów w kolejnych latach przedstawiała się następująco: w 1817 r. – 18, w 1846 r. – 17, w 1858 r. – 18, w 1871 r. – 23, w 1885 r. – 26, w 1895 r. – 28, w 1905 r. – 24, w 1910 r. – 26 . W 1858 r. wieś obejmowała 2029 mórg. Nie zachowała się szczegółowa informacja o kształcie zabudowy wsi.
+
Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z ksiąg czynszowych z 1436 r. Nie znana jest dokładna data lokacji oraz etymologia nazwy miejscowości. Wilhem von Eisenberg odnawia w 1498 r. mieszkańcom przywilej nadający 18 włók na [[prawo chełmińskie| prawie chełmińskim]]. W 1565 r. Jerzy Blumenstein Kwiatkowski otrzymał 15 włók i 2 morgi na prawie lennym. W 1600 r. mieszkali tutaj sami Polacy. Liczba ludności w 1817 r. wynosiła 61, w 1846 r. – 132,  w 1856 r. – 133, w 1858 r. – 158, w 1867 r. – 167, w 1871 r. – 176, w 1885 r. – 163, w 1895 r. – 180, w 1905 r. – 182, w 1910 r. – 179, w 1939 r. – 204 . Liczba domów w kolejnych latach przedstawiała się następująco: w 1817 r. – 18, w 1846 r. – 17, w 1858 r. – 18, w 1871 r. – 23, w 1885 r. – 26, w 1895 r. – 28, w 1905 r. – 24, w 1910 r. – 26 . W 1858 r. wieś obejmowała 2029 mórg. Nie zachowała się szczegółowa informacja o kształcie zabudowy wsi.
 
<br/>
 
<br/>
  
 +
===Ludzie związani z miejscowością:===
 +
 +
W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest [[Marek Urbanowicz]].
 +
 +
<br/>
 
=== Zabytki: ===
 
=== Zabytki: ===
 +
 
Do czasów współczesnych zachowała się zabudowa zagród, budynek szkoły, cmentarz wojenny z I wojny światowej, aleja przydrożna.  
 
Do czasów współczesnych zachowała się zabudowa zagród, budynek szkoły, cmentarz wojenny z I wojny światowej, aleja przydrożna.  
 
 
  
 
<br/>
 
<br/>
Linia 64: Linia 68:
  
  
[[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria: Powiat nidzicki]][[Kategoria: Gmina Nidzica]]
+
[[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria: Powiat nidzicki]][[Kategoria: Gmina Nidzica]][[Kategoria:Wieś sołecka]]
 
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 11:27, 3 wrz 2013 (CEST)
 
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 11:27, 3 wrz 2013 (CEST)

Wersja z 18:42, 29 paź 2013


Módłki

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko - mazurskie
Powiat nidzicki
Gmina Nidzica
Sołectwo Módłki
Liczba ludności (2009, źródło: http://www.stat.gov.pl/bdl/app/miejsc_w.display?p_id=6317&p_token=0.7429563794285059, 12.09.2013.) 89
Strefa numeracyjna (+48) 89
Kod pocztowy 13 - 114
Tablice rejestracyjne NNI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Módłki
Módłki
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Módłki
Módłki
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Módłki (Motikau, Molcken, niem. Modtken, Modlken) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Nidzica. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa olsztyńskiego.



Charakterystyka fizjograficzna

Módłki znajdują się nieopodal Jeziora Zawadzkiego. Miejscowość leży na terenie gminy Nidzica, przez obszar której przebiega jedna z głównych granic fizyczno-geograficznych Europy, oddzielająca obszar Europy Zachodniej od obszaru Europy Wschodniej. Ponadto 19.000 ha powierzchni gminy zajmują lasy i grunty leśne. Istotnym zasobem naturalnym gminy są surowce mineralne, tj. żwiry i piaski, torfy i węgiel brunatny, kreda jeziorna, gytia i ziemia okrzemkowa.

Dzieje miejscowości

Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z ksiąg czynszowych z 1436 r. Nie znana jest dokładna data lokacji oraz etymologia nazwy miejscowości. Wilhem von Eisenberg odnawia w 1498 r. mieszkańcom przywilej nadający 18 włók na prawie chełmińskim. W 1565 r. Jerzy Blumenstein Kwiatkowski otrzymał 15 włók i 2 morgi na prawie lennym. W 1600 r. mieszkali tutaj sami Polacy. Liczba ludności w 1817 r. wynosiła 61, w 1846 r. – 132, w 1856 r. – 133, w 1858 r. – 158, w 1867 r. – 167, w 1871 r. – 176, w 1885 r. – 163, w 1895 r. – 180, w 1905 r. – 182, w 1910 r. – 179, w 1939 r. – 204 . Liczba domów w kolejnych latach przedstawiała się następująco: w 1817 r. – 18, w 1846 r. – 17, w 1858 r. – 18, w 1871 r. – 23, w 1885 r. – 26, w 1895 r. – 28, w 1905 r. – 24, w 1910 r. – 26 . W 1858 r. wieś obejmowała 2029 mórg. Nie zachowała się szczegółowa informacja o kształcie zabudowy wsi.

Ludzie związani z miejscowością:

W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest Marek Urbanowicz.


Zabytki:

Do czasów współczesnych zachowała się zabudowa zagród, budynek szkoły, cmentarz wojenny z I wojny światowej, aleja przydrożna.


Bibliografia:

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. VI, Warszawa 1885, 960 ss.

Zielińska Agnieszka, Dzieje miasta i okolic w latach 1807 - 1914, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 203 - 267.


Kinlis (dyskusja) 11:27, 3 wrz 2013 (CEST)