Maldanin

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Maldanin

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat piski
Gmina Pisz
Liczba ludności (2010) 397
Strefa numeracyjna (+48) 87
Kod pocztowy 12-200
Tablice rejestracyjne NPI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Maldanin
Maldanin
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Maldanin
Maldanin
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Maldanin (dawniej Magdalenki, niem. Maldaneyen, od 1938 r. Maldaneien) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Pisz. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 397 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Jacek Drabent[1].

Położenie

Wieś położona jest w południowo–wschodniej części województwa warmińsko–mazurskiego, na Równinie Mazurskiej, 3 km na północ od Pisza, przy drodze krajowej nr 63 w kierunku Orzysza. Przy wsi leży niewielkie (16 ha) jeziorko Małdanin (Jezioro Magdańskie).

Dzieje miejscowości

Wieś została lokowana w 1612 roku na prawie chełmińskim na 6 łanach dla bartnika Michała Majera. Wcześniej, bo już między 1564 a 1568 rokiem, starosta piski Jerzy von Hohendorf nadał nad jeziorem Maldanin 2 łany boru piwowarowi z zamku piskiego; później powstał tu niewielki majątek zwany Browarnikami (Browarkami). W czerwcu 1710 roku do Maldanina dotarła epidemia dżumy. Zaraza dotknęła dwa tutejsze gospodarstwa; zmarło pięć osób. Wieś należała do parafii ewangelickiej w Piszu.

W 1935 roku do miejscowej szkoły (brak daty założenia) uczęszczało 73 dzieci, zaś pracował jeden nauczyciel. Siedziba szkoły zapewne uległa zniszczeniu podczas II wojny światowej; w latach powojennych działała ona w wynajętym budynku.

Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.


Liczba mieszkańców w poszczególnych okresach:

  • 1857 r. – 89 osób
  • 1864 r. – 89 osób
  • 1867 r. – 96 osób
  • 1933 r. – 295 osób
  • 1939 r. – 291 osób

Zabytki

  • dawny cmentarz ewangelicki z pierwszej połowy XIX wieku, w lesie położonym wzdłuż drogi Pisz – Orzysz; brak śladów ogrodzenia, nekropolia jest bardzo zdewastowana

Bibliografia

Białuński Grzegorz, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
Białuński Grzegorz, Przyczynek do przebiegu zarazy dżumy w starostwie piskim w latach 1709–1711, Znad Pisy, nr 13/14, 2004/2005, ss. 51–57.
von Hippel Rudolf, Przegląd statystycznych i innych uwarunkowań powiatu Johannisburg na podstawie przeprowadzonego spisu powszechnego w dniu 3 grudnia 1867 r. wg zestawienia starosty von Hippela w roku 1868, Znad Pisy, nr 19–20, 2010-2011, ss. 83–157.
Pisz. Z dziejów miasta i powiatu, red. Wanda Korycka, Olsztyn 1970.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Żurkowska Tekla, Mazurskie cmentarze. Symbole w krajobrazie, Olsztyn 2008.
Deutsche Verwaltungsgeschichte [14.08.2013]
Bank Danych Lokalnych GUS [14.08.2013]
Strona Urzędu Gminy Pisz [20.09.2013]

Przypisy