Marzęcice: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Charakterystyka fizjograficzna) |
(→Dzieje miejscowości) |
||
| Linia 39: | Linia 39: | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| − | Wieś istniała już w XIV w. W XV w. wielki mistrz Michał Kuchmeister zamienił [[prawo polskie]] wsi na [[prawo chełmińskie]]. Nie znana jest dokładna data lokacji wsi. Nazwa miejscowości pochodzi od imienia męskiego - Marz. Pod koniec XIX w. wieś obejmowała 2246,43 mórg magdeburskich. W 1867 r. było 72 budynki i 42 domy. W tym samym roku było 279 mieszkańców w tym: 273 katolików i 6 ewangelików. Wieś była zwana "miejską" gdyż gospodarstwa rolne posiadali w niej mieszkańcy [[Nowe Miasto Lubawskie |Nowego Miasta Lubawskiego ]]. Wielu | + | Wieś istniała już w XIV w. W XV w. wielki mistrz Michał Kuchmeister zamienił [[prawo polskie]] wsi na [[prawo chełmińskie]]. Nie znana jest dokładna data lokacji wsi. Nazwa miejscowości pochodzi od imienia męskiego - Marz. Pod koniec XIX w. wieś obejmowała 2246,43 mórg magdeburskich. W 1867 r. było 72 budynki i 42 domy. W tym samym roku było 279 mieszkańców w tym: 273 katolików i 6 ewangelików. Wieś była zwana "miejską" gdyż gospodarstwa rolne posiadali w niej mieszkańcy [[Nowe Miasto Lubawskie|Nowego Miasta Lubawskiego]]. Wielu mieszkańców Marzęcin mogło się osiedlać w [[Nowe Miasto Lubawskie |Nowym Mieście Lubawskim]] na prawach mieszczańskich. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowań wiejskich. Pod koniec XX w. wieś obejmowała 579, 64 ha z 53 gospodarstwami i 760 mieszkańcami. |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 11:20, 8 lis 2013
| Marzęcice | |
| | |
 Zabytkowy wóz strażacki z Marzęcic, źródło:kppspnowemiastolub.pl, 12.09.2013.
| |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko - mazurskie |
| Powiat | nowomiejski |
| Gmina | Kurzętnik |
| Sołectwo | Marzęcice |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 56 |
| Kod pocztowy | 13 - 306 |
| Tablice rejestracyjne | NNM |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Marzęcice | |
| Położenie na mapie Polski  Marzęcice | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Marzęcice (niem. Marzenczitz, Mosanczendorf) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Kurzętnik. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość leży na terenie gminy, która obejmuje swoim zasięgiem wschodni kraniec Pojezierza Brodnickiego. W obszar gminy wchodzi 17% lasów i 71% użytków rolnych. Ponadto miejscowość znajduje się na obszarze powiatu nowomiejskiego, który rozciąga się na pograniczu Pojezierza Chełmińskiego, Pojezierza Iławskiego, Garbu Lubawskiego i Pojezierza Dobrzyńskiego, w południowo – zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego.
Dzieje miejscowości
Wieś istniała już w XIV w. W XV w. wielki mistrz Michał Kuchmeister zamienił prawo polskie wsi na prawo chełmińskie. Nie znana jest dokładna data lokacji wsi. Nazwa miejscowości pochodzi od imienia męskiego - Marz. Pod koniec XIX w. wieś obejmowała 2246,43 mórg magdeburskich. W 1867 r. było 72 budynki i 42 domy. W tym samym roku było 279 mieszkańców w tym: 273 katolików i 6 ewangelików. Wieś była zwana "miejską" gdyż gospodarstwa rolne posiadali w niej mieszkańcy Nowego Miasta Lubawskiego. Wielu mieszkańców Marzęcin mogło się osiedlać w Nowym Mieście Lubawskim na prawach mieszczańskich. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowań wiejskich. Pod koniec XX w. wieś obejmowała 579, 64 ha z 53 gospodarstwami i 760 mieszkańcami.
Gospodarka
We wsi funkcjonuje przedsiębiorstwo z zakresu stolarki, glazurnictwa i uprawy warzyw. W XX w. funkcjonowały tutaj: GS "Samopomoc Chłopska", Oddział Banku Spółdzielczego w Kurzętniku, Urząd Gminy, Siedziba Gromadzkiej Rady Narodowej i Koło Gospodyń Wiejskich. Do 1954 r. istniała gmina Marzęcice. We wsi w latach 1997-2005 funkcjonowała jedna z najsłynniejszych dyskotek w Polsce Max Marzęcice. Przed wojną zaś istniały: placówka pocztowo - telekomunikacyjna oraz zakłady usługowe.
Kultura
We wsi działa Zespół Szkół i Ochotnicza Straż Pożarna. Pod koniec XIX w. we wsi powstała szkoła, którą odbudowano w 1993 r. Przed wojną we wsi działały kółka rolnicze i 3 - klasowa szkoła.
Ludzie związani z miejscowością:
Na kartach historii wsi zapisał się Marcjan Sarnowski ps. Cichy - lokalny konspirator przeciwko władzy okupacyjnej w okresie II wojny światowej. Ponadto podczas II wojny światowej wysłano mieszkańców wsi do obozu w Potulicach. Były to następujące rodziny: Guzowski, Kurowskich i Dąbrowskich. Natomiast do obozu przejściowego w Jabłonowie Pomorskim trafiły rodziny: Antoniego Dreszlera i Jana Nehringa. W funkcjonującym do 1975 r. Urzędzie Gminy pracowali: Franciszek Okpisz - pierwszy wójt po wojnie, Roman Graszek, Zygmunt Kotłowski, Stanisław Bader, Alabin Janeczek, Stanisław Rychert i Eugeniusz Skuzjus. W XX w. sołtysami we wsi byli: Franciszek Płoski, Franciszek Goszka, Alojzy Kozłowski, Teodor Nowak i Ryszard Nowak. Obecnie (2013 r.) sołtysem jest Bartosz Grabowski.
Bibliografia:
Grabowski Stanisław,Z dziejów Kurzętnika i okolic, Warszawa 1995, 171 ss.
Grabowski Stanisław,Z dziejów Kurzętnika i okolic, Warszawa 2008, 287 ss.
