Miłkowo

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Miłkowo

Przedwojenna stodoła w Miłkowie.Źródło: archipelag.ceik.eu
Przedwojenna stodoła w Miłkowie.
Źródło: archipelag.ceik.eu
Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat lidzbarski
Gmina Orneta
Liczba ludności (2012) 230
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Miłkowo
Miłkowo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Miłkowo
Miłkowo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Miłkowo (niem. Millenberg) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie lidzbarskim, w gminie Orneta. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego. Wieś w 2012 roku liczyła 230 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Jan Mojak[1].

Położenie

Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko–mazurskiego, na Równinie Orneckiej, 14 km na północny zachód od Ornety i 20 km na wschód od Lidzbarka Warmińskiego, w pobliżu granicy z powiatem braniewskim.

Dzieje miejscowości

Wieś otrzymała przywilej lokacyjny 22 czerwca 1338 roku z rąk wójta biskupiego Henryka z Lutr. Obejmowała 40 łanów, z których cztery przyznano sołtysowi i karczmarzowi; osadnicy otrzymali dziewięcioletnią wolniznę. Wkrótce potem we wsi powstał młyn wodny na stawie. Miłkowo zostało całkowicie zniszczone podczas wojny trzynastoletniej, natomiast po ostatniej wojnie polsko–krzyżackiej opustoszały tu jedynie cztery spośród 36 łanów. W pierwszej połowie XVI wieku wieś przeszła drogą wymiany w posiadanie kapituły i pozostała w jej rękach aż do I rozbioru Polski. W połowie XVII wieku wieś liczyła 40 łanów, na których gospodarzyło dziesięciu chłopów i sołtys. W 1783 roku była to wieś królewska. Pod koniec XIX wieku obszar wsi wzrósł do niespełna 56 łanów w efekcie włączenia do niej niewielkiego majątku Abestich (cztery łany) oraz 11 łanów lasu.

Przed wybuchem II wojny światowej większość mieszkańców utrzymywała się z rolnictwa i leśnictwa, a zaledwie cztery osoby pracowały w przemyśle i rzemiośle.


Liczba mieszkańców i gospodarstw w poszczególnych latach:

  • 1783 r. – 22 gospodarstwa rolne
  • 1820 r. – 174 osoby, 24 gospodarstwa rolne
  • 1857 r. – 233 osoby
  • 1905 r. – 334 osoby
  • 1933 r. – 313 osób
  • 1939 r. – 293 osoby, 63 gospodarstwa domowe

Zabytki

  • dwór
  • kapliczka
  • domy nr 1, 5, 7, 8

Ciekawostki

Bibliografia

Braniewo. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1973.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Strona Urzędu Miasta i Gminy Orneta [12.11.2013]
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]
Verwaltungsgeschichte [12.11.2013]

Przypisy